Drzwi przeciwpożarowe objęte są licznymi normami określającymi ich właściwości ogniowe. Jednak brak połączenia pomiędzy badaniem trwałości funkcji samoczynnego zamykania a badaniem odporności ogniowej czy też dymoszczelności wywołuje wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa pożarowego.
W pierwszej części artykułu („Inżynier Budownictwa” nr 2/2024) zostały przedstawione zagadnienia dotyczące konstrukcji drzwi przeciwpożarowych, a także informacje związane z badaniem oraz klasyfikacją w zakresie odporności ogniowej. W drugiej części będziemy analizować rodzaje badań oraz klasyfikację dymoszczelności i trwałości samoczynnego zamykania, a także rozważać problem użytkowania drzwi i ich właściwości ogniowych.
Badanie oraz klasyfikacja w zakresie dymoszczelności
Dymoszczelnością nazywana jest zdolność danego elementu do eliminacji lub ograniczenia przemieszczania się dymu lub spalin (gazów) z jednej strony elementu na drugą. Badanie dymoszczelności wykonywane jest zgodnie z normą PN-EN 1634-3:2006+AC:2006 [1], przy zachowaniu wymagań przedstawionych w normach PN-EN 1363-1 [2] oraz PN-EN 1363-2 [3].
Ma ono na celu jak najlepsze odwzorowanie działania na drzwi efektów pożaru związanych z rozprzestrzenianiem się po danym obiekcie dymu powstałego wskutek spalania znajdujących się w nim materiałów. Dlatego też norma badawcza określa dwa przypadki związane z fazą rozwoju pożaru oraz odległością drzwi od pożaru. Pierwszy z nich odnosi się do sytuacji, gdy nie występuje zauważalny wzrost temperatury. Drzwi znajdują się w znacznej odległości od miejsca powstania pożaru, więc dochodzący do nich dym traci dużo ciepła podczas przemieszczania się, co w konsekwencji sprawia, że ma on niższą temperaturę i mniejszą zdolność unoszenia się, jednakże ciągle może powodować w danej strefie ograniczenie widoczności. Drugi przypadek natomiast dotyczy sytuacji, gdy temperatura wzrasta do poziomu, w którym co prawda nie zachodzi zapalenie materiałów palnych, jednakże w wyniku oddziaływania ciepła nastąpić mogą deformacje lub uszkodzenia uszczelnień. Są one określone następująco:
- warunki oddziaływania temperatury otoczenia – 20°C,
- warunki oddziaływania temperatury podwyższonej – 200°C.
Fot. 1. Dwuskrzydłowe, aluminiowe, profilowe drzwi zamontowane w standardowej konstrukcji mocującej
w trakcie badania w zakresie dymoszczelności. Fot. archiwum Zakładu Badań Ogniowych ITB
Pomiary przepływu powietrza przeprowadzane są na elemencie próbnym, który zamontowany jest w standardowej konstrukcji mocującej (lub konstrukcji uzupełniającej, stanowiącej odpowiednik konstrukcji stowarzyszonej stosowanej w badaniach odporności ogniowej) wypełniającej ramę badawczą. Na fot. 1 przedstawiono element próbny zamontowany w konstrukcji mocującej, a na fot. 2 element w konstrukcji uzupełniającej.
>>> Po co stosuje się system sygnalizacji pożarowej?
>>> Hydranty wewnętrzne i zawory hydrantowe – wymagania
>>> Klasyfikacja ogniowa i badanie ognioodporności przepustów instalacyjnych
Fot. 2. Jednoskrzydłowe, aluminiowe, profilowe drzwi zamontowane w konstrukcji uzupełniającej podczas badania w zakresie dymoszczelności. Fot. archiwum Zakładu Badań Ogniowych ITB
W dalszej części artykułu:
Badanie oraz klasyfikacja w zakresie dymoszczelności cd.
Badania oraz klasyfikacja w zakresie trwałości samoczynnego zamykania
Użytkowanie drzwi a ich właściwości ogniowe
Cały artykuł (cz. II) dostępny jest w numerze 4/2024 miesięcznika „Inżynier Budownictwa”.
Bartłomiej Sędłak
Instytut Techniki Budowlanej, Zakład Badań Ogniowych
Marzena Jakimowicz
Instytut Techniki Budowlanej, Zakład Inżynierii Elementów Budowlanych
Literatura
1. PN-EN 1634-3:2006+AC:2006 Badania odporności ogniowej zestawów drzwiowych i żaluzjowych – Część 3: Sprawdzanie dymoszczelności drzwi i żaluzji.
2. PN-EN 1363-1 Badania odporności ogniowej – Część 1: Wymagania ogólne.
3. PN-EN 1363-2 Badania odporności ogniowej – Część 2: Procedury alternatywne i dodatkowe
>>> Uzgadnianie projektów w zakresie ochrony przeciwpożarowej
