W przypadku przygotowania projektu budowlanego instalacji radiokomunikacyjnej projektant obowiązkowo załącza do niego własne oświadczenie, zgodnie z którym planowana instalacja nie jest kwalifikowana do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, a tym samym nie wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.
Każdy uczestnik procesu budowlanego ma wyznaczoną rolę i określone obowiązki nałożone przez przepisy Prawa budowlanego. Niewątpliwie jedną z kluczowych osób w kontekście prawidłowego przygotowania projektu budowlanego niezbędnego do pozyskania decyzji o pozwoleniu na budowę jest projektant. To na nim spoczywa ciężar sporządzenia projektu budowlanego – w tym projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego oraz projektu technicznego. Elementem obligatoryjnym jest dodatkowo złożenie przez niego (oraz przez projektanta sprawdzającego) oświadczenia o sporządzeniu projektu zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej. W tym zakresie projektant ponosi surową odpowiedzialność zawodową, co ma związek z doniosłością dokonywanych przez niego czynności – od prawidłowego projektu budowlanego i jego zgodności z wymaganiami prawno-technicznymi zależy bezpieczeństwo zdrowia i życia ludzi, także w kontekście ochrony środowiska.
Fot. stock.adobe/shintartanya
Obowiązkowe oświadczenie projektanta
Nowelą z dnia 30 sierpnia 2019 r., która weszła w życie dnia 25 października 2019 r., ustawodawca wprowadził nową regulację art. 33 Prawa budowlanego, dodając w ust. 2 pkt 9, nakazujący dołączyć do projektu budowlanego dotyczącego instalacji radiokomunikacyjnej oświadczenie projektanta, posiadającego uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności konstrukcyjno-budowlanej lub instalacyjnej w zakresie instalacji telekomunikacyjnych, że instalacja radiokomunikacyjna nie spełnia warunków, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 60 Ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Innymi słowy, w przypadku przygotowania projektu budowlanego instalacji radiokomunikacyjnej projektant obowiązkowo załącza do niego własne oświadczenie, zgodnie z którym planowana instalacja nie jest kwalifikowana do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, a tym samym nie wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Brak takiego oświadczenia będzie uprawniać organ architektoniczno-budowlany do wezwania o uzupełnienie projektu budowlanego, a w razie nieuzupełnienia będzie stanowić wadę formalną uniemożliwiającą wydanie przez organ decyzji o pozwoleniu na budowę.
Sprawdź też:
- Oddziaływanie inwestycji na środowisko a proces budowlany
- Decyzja środowiskowa dla instalacji radiokomunikacyjnych
- Wyzwania dla sieci telekomunikacyjnych w czasie pandemii
- Wymiana lub zawieszenie nowych anten – przepisy
- Badanie poziomu pól elektromagnetycznych w środowisku – rozporządzenie
Nałożenie na projektanta nowego obowiązku, wynikającego z art. 33 ust. 2 pkt 9 Pb, należy ocenić pozytywnie, w szczególności biorąc pod uwagę wagę oświadczeń składanych przez projektanta w procesie budowlanym. O ile w praktyce działania organów architektoniczno-budowlanych często dochodzi do skrupulatnego i ponadnormatywnego wzywania inwestora do przedłożenia określonych dokumentów, opinii oraz wyjaśnień, o tyle brak jakichkolwiek podstaw, aby organ kontestował i podważał prawdziwość oraz zasadność merytoryczną oświadczenia projektanta posiadającego odpowiednie (określone ustawą) specjalności. Tym samym złożone przez niego oświadczenie, że dana inwestycja stanowiąca instalację radiokomunikacyjną nie spełnia warunków, które kwalifikują ją do przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, powinno wiązać organ architektoniczno-budowlany w ramach postępowania o udzielenie pozwolenia na budowę. Projektant potwierdza i stwierdza bowiem swoim oświadczeniem – i całą posiadaną wiedzą specjalistyczną – prawidłowość kwalifikacji przez inwestora danego przedsięwzięcia pod kątem kryteriów ochrony środowiska, w tym możliwości oddziaływania zawsze albo potencjalnie znacząco na środowisko. W konsekwencji zatem nie powinno dochodzić do sytuacji, w której organ architektoniczno-budowlany – pomimo złożonego i załączonego do wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę oświadczenia projektanta, o którym mowa w art. 33 ust. 2 pkt 9 Pb – wzywa inwestora do wykazania, że brak było przesłanek do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia. Taka praktyka nie tylko nie ma oparcia w przepisach prawa, ale przede wszystkim podważa cel wprowadzenia przez ustawodawcę noweli z dnia 30 sierpnia 2019 r.
Tamara Laprus-Bałuka radca prawny i partner, Kancelaria Zaborowska Laprus-Bałuka |
Polecamy: Produkty budowlane