Dyrektywy unijne wprowadziły zakaz składowania zużytych opon, a w Polsce co roku powstaje ich ponad 100 tys. ton.
Wykorzystanie w budownictwie odpadów ze zużytych opon samochodowych ma aspekt zarówno techniczny, jak i ekologiczny. Umożliwia poprawę właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej i lepiszcza oraz zagospodarowanie materiałów z recyklingu. Nawierzchnie z dodatkiem gumy mają lepsze własności przeciwpoślizgowe, są bardziej odporne na starzenie i mniej hałaśliwe.
W Polsce powstały już takie nawierzchnie, m.in. w Warszawie na ul. Górczewskiej.
Właśnie takiej, wpisującej się w budownictwo zrównoważone idei poświęcona była II Międzynarodowa Konferencja „Zastosowanie destruktu asfaltowego i innych materiałów z recyklingu w budownictwie drogowym – granulat i włókna gumowe”, która odbyła się 28–30 września br. w Ożarowie Mazowieckim.
Jerzy Piłat i Piotr Radziszewski
Celem konferencji było wskazanie możliwości stosowania destruktu w drogownictwie, w szczególności w produkcji mieszanek mineralno-asfaltowych na zimno i na gorąco, oraz dyskusja m.in. nad ujednoliceniem przepisów technicznych.
Prelegenci poruszyli problemy: właściwości mieszanek mineralno-asfaltowych i lepiszczy z destruktem gumowym, ich zastosowania w Polsce i zagranicą (w tym w USA, gdzie są już dość często używane), oddziaływania fizykochemicznego między gumą a asfaltem, zastosowania granulatu asfaltowego w asfalcie lanym, obowiązujących przepisów, szans na dofinansowanie nowoczesnych technologii w zakresie drogownictwa.
Obrady rozpoczął wspólnie wygłaszany referat prowadzących konferencję profesorów Jerzego Piłata i Piotra Radziszewskiego pt. „Lepiszcza i mieszanki mineralno-asfaltowe modyfikowane dodatkami gumowymi – charakterystyka, właściwości, zastosowanie”.
Rozmawiano m.in. o wadach i zaletach różnych sposobów rozdrabniania gumy (mechaniczne i kriogeniczne) oraz o tym, czy w Polsce jest szansa na to, aby więcej zużytych opon wykorzystywano w drogownictwie, a mniej było spalanych w cementowniach.
Konferencja powołała komisję, która opracuje wnioski celem przekazania do odpowiednich władz i ośrodków naukowych.
Krystyna Wiśniewska
