Czy w erze bezprzewodowych systemów teleinformatycznych i urządzeń typu wireless systemy wentylacyjno-klimatyzacyjne muszą być dalej przewodowe?
Systemy scentralizowanej i zdecentralizowanej wentylacji
Duże zagęszczenie pomieszczeń i cechy budynków wielorodzinnych nie pozwalają na stosowanie tradycyjnych rozwiązań w postaci scentralizowanych systemów wentylacyjnych. Systemy te wykorzystujące typowe centrale wentylacyjne cechują się koniecznością prowadzenia rozległych kanałów wentylacyjnych, co wymaga znacznej przestrzeni. Co więcej, systemy te wytwarzają wysokie koszty eksploatacji związane z tłoczeniem powietrza na dalsze odległości, a ich zastosowanie wiąże się ze skomplikowanym i czasochłonnym montażem.
W systemach wentylacji zdecentralizowanej stosowane są indywidualne urządzenia klimatyzacyjne w ścianach zewnętrznych pomieszczeń wentylowanych. Zazwyczaj systemy zawierają dwa wentylatory: jeden nawiewny, drugi wywiewny, a między nimi usytuowany jest wymiennik odzysku ciepła. Inne konstrukcje -typu push-pull zawierające pojedynczy, rewersyjny wentylator nawiewno-wywiewny mają wymiennik (najczęściej typu ceramicznego), który naprzemiennie odbiera ciepło od powietrza usuwanego i oddaje je do świeżego powietrza zewnętrznego. W zależności od kierunku obrotów wentylatora, okresowo zazwyczaj zmienianych co ok. 60-70 s, realizowany jest raz nawiew powietrza świeżego, raz wywiew powietrza zużytego.
Tego typu urządzenia zamontowane w ścianie zewnętrznej albo na ścianie zewnętrznej, ale od wewnątrz pomieszczenia pozwalają na wyeliminowanie wad systemów klimatyzacji scentralizowanej (głównie konieczności montażu rozległej instalacji kanałowej), przez co upraszczają i skracają czas potrzebnego montażu.
W obecnym etapie rozwoju rozwiązania decentralnej wentylacji wydają się bardziej efektywnym rozwiązaniem w stosunku do systemów wentylacji scentralizowanej i innych dotychczas stosowanych rozwiązań systemów wentylacyjnych. Jednak czy na pewno jest to najkorzystniejsze rozwiązanie?
Fot. stock.adobe/sutichak
Sprawdź:
Instalacje wentylacyjne i klimatyzacyjne. Energooszczędność – przepisy
Odzysk energii – ciepła i chłodu w instalacjach wentylacyjno-klimatyzacyjnych
Centrale wentylacyjno-klimatyzacyjne. Energooszczędność
Rekuperacja powietrza w układach wentylacji
Bezprzewodowe systemy wentylacyjno-klimatyzacyjne antidotum na kryzys gospodarczy i klimatyczny?
Autor tego tekstu zaprezentował swój system wstępnie we wcześniejszych publikacjach jako zintegrowane urządzenie wentylacyjno-chłodząco-ogrzewcze (rys. 1).
Dlaczego urządzenie wyglądające jak prawie każde inne autor uważa za rozwiązanie przełomowe? Żeby odpowiedzieć na to pytanie, warto spojrzeć na jego poszczególne komponenty i całościowo w odniesieniu do rozwiązań obecnie dostępnych na rynku.
Systemy wentylacyjno-klimatyzacyjne. Rys. 1. Przykład autorskiego zintegrowanego zdecentralizowanego urządzenia wentylacyjno-chłodząco–ogrzewczego: U – powietrze usuwane, Z – świeże powietrze zewnętrzne, W – powietrze wyrzucane, N – powietrze nawiewane, I – powietrze indukowane, 1 – wentylator nawiewny, 2 – kanał/przewód odzysku ciepła, 3 – wentylator wywiewny, 4 – panel dyfuzyjny, przez który powietrze świeże wypływa szczelinami, powodując indukcję powietrza z pomieszczenia I, 5 – panel dyfuzyjny jednostki zewnętrznej, przez który powietrze wywiewane wyrzucane jest do atmosfery, powodując indukcję powietrza zewnętrznego I płynącego przez wymiennik ciepła, 6 – wymiennik ciepła wewnętrznego panelu indukcyjnego, 7 – wymiennik ciepła zewnętrznego panelu indukcyjnego, 8 – kanaliki powietrza usuwanego przewodu odzysku ciepła wymieniające ciepło z powietrzem świeżym, 9 – kanaliki powietrza zewnętrznego wymieniające ciepło z powietrzem usuwanym [1]
W dalszej części artykułu:
- Konstrukcja zintegrowanego urządzenia wentylacyjno-klimatyzacyjnego
- Hybrydowe, bezprzewodowe urządzenie wentylacyjno-klimatyzacyjne
 |
mgr inż. Bartłomiej Adamski |
