Modernizacja oświetlenia stref komunikacyjnych w wielorodzinnych budynkach mieszkalnych – wybrane zagadnienia

06.05.2016

Na podjęcie decyzji o modernizacji instalacji oświetlenia wpływają: jej stan techniczny i bezpieczeństwo eksploatacji, problemy z utrzymaniem, względy estetyczne, poprawa komfortu użytkowania, oczekiwane oszczędności eksploatacji.

Ze wszystkich stron kierowane są wezwania do oszczędzania energii. Zalewani jesteśmy mnogością reklam superoszczędnych źródeł światła czy też inteligentnych systemów sterowania oświetleniem. Tymczasem w budynku, w którym mieszkamy, ciągi komunikacyjne ciągle oświetlane są oprawami z żarówkami sterowanymi automatem schodowym. Na zebraniu wspólnoty mieszkaniowej pada pytanie, czy nie należałoby tego zmodernizować.

Ocena stanu technicznego najczęściej jest dokonywana podczas obowiązkowych kontroli okresowych i przeglądów wynikających z ustawy – Prawo budowlane [1]. W przypadku gdy jest negatywna, w zaleceniach pokontrolnych określany jest zakres wymaganej modernizacji. Realizacja tych zaleceń jest obligatoryjna.

Modernizacja obejmuje zwykle trzy elementy instalacji oświetleniowej:

– instalację zasilającą,

– oprawy oświetleniowe i źródła światła,

– sterowanie.

To, co potocznie się nazywa modernizacją, w Prawie budowlanym [1] definiowane jest jako przebudowa. Na potrzeby tego artykułu oba określenia zastosowane będą zamiennie.

W świetle obecnie obowiązującego Prawa budowlanego przebudowa instalacji elektrycznych w budynkach mieszkalnych (poza wpisanymi do rejestru zabytków) nie wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. Natomiast przy projektowaniu i wykonywaniu robót należy stosować aktualnie obowiązujące przepisy, szczególnie warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki [2], i przywołane w nich normy. Dotyczy to m.in. instalacji elektrycznej oraz wymogów oświetleniowych.

 

Fot. © peia – Fotolia.com

 

Instalacja zasilająca

Przystępując do modernizacji instalacji oświetleniowej, należy się liczyć również z koniecznością przebudowy instalacji zasilającej. Musi ona spełniać wymogi obecnie obowiązujących przepisów.

Najpowszechniej występującym układzie zasilania TN w modernizowanej instalacji należy stosować oddzielne przewody (żyły) ochronny PE i neutralny N. W sytuacji kiedy tablica, z której wyprowadzony jest obwód oświetleniowy, zasilana jest w układzie TNC, przewody N i PE obwodu należy przyłączyć do szyny (zacisku) neutralno-ochronnego PEN tablicy. Przewodów N i PE nie wolno ponownie łączyć ze sobą.

Jeżeli z istniejącego obwodu oświetleniowego strefy komunikacyjnej (wykonanego w układzie TNC) zasilane są odbiorniki w innych pomieszczeniach (np. oświetlenie komórek lokatorskich), to w ramach modernizacji należy albo dostosować cały obwód do układu TNS, albo wykonać nowy obwód na potrzeby oświetlenia komunikacji w układzie TNS, a istniejący obwód (w układzie TNC) pozostawić dla zasilania pozostałych odbiorników. Przy demontażu opraw oświetleniowych oraz innych elementów istniejącego obwodu należy zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie bezpieczeństwa. Wszystkie czynne części obwodu powinny być doprowadzone do odbiorników lub zakończone puszkami rozgałęźnymi.

W obwodach oświetleniowych należy stosować przewody elektryczne z żyłami wykonanymi wyłącznie z miedzi. 

Instalacja i urządzenia powinny być rozmieszczone z zachowaniem wymaganych odległości i ich wzajemnego usytuowania w stosunku do innych instalacji, szczególnie gazowej.

Wymiana instalacji zasilających w ramach modernizacji oświetlenia należy do prac najbardziej uciążliwych, szczególnie w przypadku instalacji układanych w tynku lub pod tynkiem (czyli w większości przypadków poza poziomem piwnic). Alternatywą może być układanie przewodów w listwach lub kanałach instalacyjnych, co z kolei wywołuje opory natury estetycznej.

W budynku wielorodzinnym oświetlenie i odbiorniki w pomieszczeniach komunikacji ogólnej powinny być zasilane z tablic administracyjnych. Obwody powinny być zabezpieczone wyłącznikami nadprądowymi. Wymagania ochrony przed porażeniem elektrycznym określa norma PN-HD 60364-4-41:2009 [3].

W obwodach oświetleniowych stref ruchu nie ma konieczności stosowania ochrony uzupełniającej za pomocą wyłączników różnicowo-prądowych.

 

Tab. 1 Porównanie wymagań oświetleniowych dla stref komunikacyjnych wewnątrz budynków wg norm PN-84 E-02033, PN-EN 12464-1:2004 i PN-EN 12464-1:2012

Lp.

 

PN-84 E-02033

PN-EN 12464-1:2004

PN-EN 12464-1:2012

1

Minimalne średnie natężenie oświetlenia na poziomie podłogi ?m

 

 

 

a

korytarze

50 lx

100 lx

100 lx

b

obszary ruchu
(strefy komunikacji)

 

100 lx

100 lx

c

schody

50 lx

150 lx

100 lx

d

hole wejściowe

100 lx

 

 

e

obszar przed windą

 

 

200 lx

2

Równomierność natężenia oświetlenia  U0

0,40

0,70

0,40

3

Współczynnik oddawania barw Ra

< 70

min. 40

min. 40

4

Ocena olśnienia przykrego

III klasa ograniczenia olśnienia

UGR = 28 dla obszarów ruchu oraz korytarzy
UGR = 25 dla pozostałych

UGR = 28 dla obszarów ruchu oraz korytarzy
UGR = 25 dla pozostałych

5

Uwagi

Wartości średnie natężenia oświetlenia w sąsiadujących pomieszczeniach nie powinny przekraczać stosunku 5:1

– Ra i UGR jak w obszarach przyległych.
– W strefach komunikacyjnych i na korytarzach 150 Ix, gdy pojazdy są na drodze.
– Oświetlenie wyjść i wejść powinno być takie, aby unikać nagłych zmian natężenia oświetlenia w strefie przejściowej, między wnętrzem budynku i strefą zewnętrzną,
w ciągu dnia lub w nocy.

– Zaleca się unikania olśnienia kierowców i pieszych

– Ra i UGR podobne do sąsiednich obszarów.
– W obszarach ruchu i na korytarzach 150 Ix, jeśli na drodze są pojazdy.
– Oświetlenie wyjść i wejść powinno tworzyć strefę, przejściową, aby unikać nagłych zmian w natężeniu oświetlenia między wnętrzem i na zewnątrz w ciągu dnia lub w nocy.
– Zaleca się dołożyć wszelkich starań, aby uniknąć olśnienia
kierowców i pieszych

?m– eksploatacyjne natężenie oświetlenia (minimalna wartość średniego natężenia oświetlenia) na poziomie podłogi.
UGR – ujednolicona ocena olśnienia.

 

Wymagania oświetleniowe

Wymagania oświetleniowe dotyczące oświetlenia wewnętrznego zawarto w normie PN-EN 12464-1:2004 [4], przywołanej w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki [2].

W 2012 r. zostało opublikowane nowe wydanie normy PN-EN 12464-1 [5]. Jak dotąd, nie znalazło się w wykazie norm przywołanych do rozporządzenia.

Do 2004 r., czyli w czasie kiedy zaprojektowano i wykonano większość kwalifikujących się do modernizacji instalacji, obowiązywała norma PN-84 E-02033 [6].

Projektujący instalację oświetleniową stają przed dylematem, którą normę należy stosować – przywołaną z 2004 r. czy aktualną z 2012 r. Zgodnie z Prawem budowlanym projektant powinien kierować się obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej, do których można zaliczyć aktualną normę z 2012 r.

 

Tab. 2 Porównanie właściwości źródeł światła [11]

Źródło światła

Trwałość

Wrażliwość
na częstość włączeń

Czas osiągnięcia pełnego strumienia świetlnego bezpośrednio
po włączeniu

Wpływ temperatury otoczenia na strumień świetlny

Żarówki halogenowe

2 000 h

Brak

Natychmiastowy

Brak

Świetlówki ze statecznikiem indukcyjnym

8 000–20 000 h

Duży

Od 1,5 do 3 minut, przy napięciu 230 V oraz przy temperaturze otoczenia 25°C

Obniżenie strumienia
w niskich temperaturach

Świetlówki ze statecznikiem elektronicznym

8 000–20 000 h

Niewielki

0,3 do 1 s

Obniżenie strumienia
w niskich temperaturach

Świetlówki
z wbudowanym statecznikiem

8 000–20 000 h

Niewielki

0,3 do 1 s

Obniżenie strumienia
w niskich temperaturach

Diody LED

L70B50 = 50 000 h

Brak

Natychmiastowy

Obniżenie strumienia
w wysokich temperaturach

UWAGA:Pozycja diody LED dotyczy zarówno lamp LED, czyli źródeł światła z diodami LED, przystosowanych do zastąpienia w tych samych oprawach oświetleniowych żarówek tradycyjnych oraz świetlówek, jak i modułów LED montowanych w oprawach im dedykowanych. W jednych i drugich zwykle znajduje się więcej niż jedna dioda LED.

 

Źródła światła i oprawy oświetleniowe

Dokonując wyboru oprawy oświetleniowej i źródła światła, należy się kierować przede wszystkim koniecznością spełnienia wymogów oświetleniowych. Nie bez znaczenia są względy ekonomiczne i kwestie estetyki.

Stosownie do dyrektywy Unii Europejskiej dotyczącej ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię [7], stopniowo wycofuje się z produkcji i sprzedaży  mniej efektywne źródła światła [8], [9]. Taki los spotkał prawie wszystkie żarówki nieprzezroczyste i tradycyjne (niehalogenowe) w bańkach przezroczystych. Procesem tym objęte są również niektóre z lamp fluorescencyjnych (świetlówek) bez wbudowanego statecznika, a także stateczniki i oprawy oświetleniowe dla tych źródeł. Nie dotyczy to świetlówek z wbudowanym statecznikiem oraz lamp lub opraw z modułami LED. W związku ze znikaniem z handlu dotychczas stosowanych źródeł światła powszechne staje się tzw. retrofit, czyli modernizacja polegająca na wymianie np. żarówek na tzw. żarówki energooszczędne LED lub świetlówki z wbudowanym statecznikiem czy też wymiana świetlówek liniowych na tzw. świetlówki LED. Zamiana taka, mimo zastosowania źródeł światła o wyższej sprawności, nie gwarantuje zapewnienia dotychczasowych parametrów oświetleniowych. Oprawy są projektowane dla konkretnych źródeł światła. Sprawność, rozsył światła, kąty ochrony przed olśnieniem i inne parametry opraw utrzymują wartość katalogową tylko wtedy, kiedy oprawy wyposażone są w odpowiednie źródła. W efekcie średnie natężenie oświetlenia czy równomierność mogą być gorsze niż przed modernizacją. Dodatkowo może pojawić się problem z olśnieniem.

Powszechnie stosowanym kryterium wyboru oprawy oświetleniowej, a co za tym idzie źródła światła, jest czynnik ekonomiczny. Pod uwagę brane są koszty inwestycyjne, utrzymania, wymiany źródeł światła i energii elektrycznej.

Według Zielonej Księgi Komisji Europejskiej „Oświetlenie przyszłości” z 2011 r. [10] cena detaliczna 60-watowej tradycyjnej żarówki wynosiła mniej niż 1 euro, podczas gdy cena analogicznej kompaktowej lampy fluoroscencyjnej to ok. 5 euro, a cena analogicznej lampy LED to ponad
30 euro.

Na koszt inwestycyjny ma również wpływ nie tylko cena pojedynczej oprawy, ale też ich liczba niezbędna do zapewnienia wymaganego średniego natężenia oświetlenia. Zależy ona z jednej strony od skuteczności świetlnej zastosowanych źródeł światła oraz sprawności i rozsyłu oprawy, a z drugiej od konieczności uzyskania wymaganej równomierności. W przypadku małych pomieszczeń, klatek schodowych lub krótkich korytarzy może się okazać, że liczba opraw jest taka sama, niezależnie od rodzaju zastosowanych źródeł światła.

Wpływ na wybór źródła światła mają też inne czynniki, takie jak trwałość, wrażliwość na częstość włączeń, czas osiągnięcie pełnego strumienia świetlnego bezpośrednio po włączeniu czy wpływ temperatury otoczenia na strumień świetlny.

Trwałość żarówek i świetlówek to czas, po którym połowa lamp przestaje świecić. Inaczej jest w przypadku diod LED. Ze względu na spadek strumienia w czasie eksploatacji ich trwałość, oznaczana jako LxBy, jest definiowana jako okres, przez który dioda LED wytwarza więcej niż określoną wartość procentową (x) początkowego strumienia świetlnego, w określonych warunkach [11]. Trwałość L70B50 to okres, podczas którego strumień świetlny jest większy lub równy x = 70% dla y = 50% populacji.

Ponieważ w lampach czy oprawach z modułami LED zabudowana jest zwykle więcej niż jedna dioda, to ich trwałość może okazać się niższa, jeżeli przyjąć, że uszkodzenie jednej diody jest równoznaczne z utratą właściwości całego urządzenia.

Oprawy LED wymagają zasilacza przetwarzającego napięcie sieciowe na napięcie stałe o odpowiednich parametrach. Jego trwałość jest znacząco niższa niż diody LED, co również wpływa na trwałość całego urządzenia.

Okresy między wymianami opraw LED są znacznie dłuższe niż w przypadku świetlówek (ale nie tak długie, jak wynikałoby z trwałości pojedynczej diody LED), są jednak równocześnie bardziej kosztowne.

W przypadku uszkodzenia żarówki lub świetlówki wystarczy, niezależnie od liczby lamp w oprawie, wymienić tylko uszkodzoną. W przypadku lamp czy modułów LED nie ma możliwości wymiany pojedynczej diody. Ponadto w  oprawach z diodami LED ich optyka bywa trwale zespolona z diodami. Wówczas w przypadku uszkodzenia pojedynczej diody, należy wymienić całą oprawę, a w najlepszym razie moduł.

Skuteczność świetlna opraw ze źródłami LED jest obecnie porównywalna do świetlówek ze statecznikami elektronicznymi i ma tendencję wzrostową.

 

Tab. 3 Sterowanie oświetleniem w strefach komunikacyjnych

Rodzaj
sterowania

Osprzęt, aparaty

Obszar
ruchu

Sterowanie ręczne

Wyłączniki zwykłe, schodowe, krzyżowe
Przyciski i przekaźniki bistabilne (impulsowe)

Korytarze
piwniczne

Sterowanie półautomatyczne

Automaty schodowe
Załączany przyciskiem automat schodowy podtrzymuje oświetlenie przez nastawiony czas.
Po upływie tego czasu automat wyłączy oświetlenie. Ponowne naciśnięcie przycisku przed wyłączeniem ponownie  uruchamia wcześniej ustawioną zwłokę.

Opcjonalnie w układzie 3- lub 4- przewodowym, z możliwością stosowania przycisków podświetlanych.
Z funkcją przekaźnika impulsowego.
Ponowne naciśnięcie przycisku wyłącza oświetlenie.
Z funkcją przeciwblokady.
Po zablokowaniu przycisku (np. zapałką) automat odmierza ustawioną zwłokę i wyłącza oświetlenie. Ponowne załączenie oświetlenia może nastąpić po usunięciu blokady.
Z funkcją sygnalizacji wyłączenia oświetlenia.

Przed upływem nastawionego czasu sygnalizowane jest ostrzeżenie przed wyłączeniem.
W tym czasie można ponownie wcisnąć przycisk i ponownie uruchomić nastawioną zwłokę. Sygnalizacja może być realizowana np. przez dwukrotne w odstępie 5 s wyłączenie oświetlenia na 0,3 s lub przez przyciemnienie oświetlenia do 50% na 20–30 s przed upływem wcześniej ustawionej zwłoki.
Z funkcją długotrwałego świecenia.
Po naciśnięciu przycisku przez czas > 2 s oświetlenie pozostanie załączone przez godzinę

Klatki schodowe,
korytarze

Sterowanie automatyczne

Łączniki czasowe (programatory) mechaniczne, elektroniczne, z zegarem astronomicznym
Przekaźniki zmierzchowe

Oświetlenie tabliczki porządkowej, oświetlenie przed wejściem na budynku, wiatrołap

 

Czujnik ruchu

Ruch w polu detekcji powoduje automatyczne załączenie oświetlenia. Od momentu załączenia ciągły ruch powoduje trwałe załączenie tego oświetlenia. Brak ruchu w polu detekcji wyzwala ustawioną zwłokę. Ponowny ruch w polu detekcji i jego zanik w trakcie odmierzania czasu ponownie wyzwala ustawioną zwłokę. Po upływie nastawionego czasu oświetlenie zostanie wyłączone. Czujnik ruchu wyposażony jest w automat zmierzchowy, uniemożliwiający załączenie sterowanego oświetlenia w ciągu dnia. Może być w wykonaniu
do montażu natynkowego, podtynkowego, sufitowego i naściennego lub wbudowany
w oprawę oświetleniową.

Pasywny czujnik podczerwieni PIR

Czujnik wykrywa źródła promieniowania podczerwonego. Analizuje takie parametry,
jak wielkość obiektu, ilość emitowanego ciepła oraz szybkość przemieszczania się między poszczególnymi sektorami detekcji.
Zmiany temperatury mogą wpływać na detekcję ruchu.
Mikrofalowy (radarowy), wysokiej częstotliwości HF – aktywny
Emituje i odbiera fale elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości 5,8 Ghz. Czujnik wykrywa zmiany w odbiciu fal spowodowane przemieszczeniem się obiektu w obszarze detekcji

Klatki schodowe, korytarze, przedsionki, strefa przed windą

 

Sterowanie

Wybór sposobu sterowania ma wpływ na komfort użytkowania i koszty energii elektrycznej. Należy pamiętać, że im bardziej przyjęte rozwiązanie jest zaawansowane technologicznie, tym jest droższe zarówno w koszcie inwestycji, jak i utrzymania.

Coraz powszechniej stosowane czujniki ruchu wymagają stosowania szczególnie precyzyjnej nastawy i regulacji w trakcie użytkowania, tak aby zapewnić faktyczny komfort użytkowników.

Oto kilka przykładów sytuacji szczególnie irytujących lokatorów:

– światło zgaśnie, zanim zdążymy wyjąć klucze i otworzyć drzwi;

– musimy przejść spory odcinek korytarza w ciemności, zanim się włączy światło;

– światło gaśnie, gdy stoimy, oczekując na windę lub jakąś osobę.

Należałoby rozważyć, czy nie przeciwdziałać temu, instalując dodatkowe oprawy oświetleniowe LED, zapewniające poziom natężenia oświetlenia podobny do wymaganego dla awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego, załączone w ciągach komunikacyjnych z oknami od zmierzchu do świtu, a w pozbawionych okien – całą dobę.

Inną kwestią jest sterowanie oświetleniem klatek schodowych. Najprościej byłoby zastosować czujnik ruchu  w każdej oprawie. Niestety pociąga to za sobą koszty. Ograniczając liczbę czujników, nie tylko na klatkach schodowych, należy pamiętać o zapewnieniu załączania oświetlenia przy ruchu w obu kierunkach.

Nadal produkowane są automaty schodowe z coraz bardziej zaawansowanymi funkcjami. Jedną z nich jest funkcja ostrzeżenia, że za chwilę zgaśnie światło, zapewniająca czas na ponowne naciśnięcie przycisku. Inną praktyczną funkcją jest możliwość załączenia oświetlenia na jedną godzinę przez naciśnięcie przycisku przez czas dłuższy niż 2 sekundy. Na myśl przychodzą czasy, kiedy można było zamówić dostawę mleka do domu i roznosiciele nagminnie blokowali przyciski zapałką, tak aby nie musieli co chwila zapalać światła. Niektórzy z producentów pamiętają o takich sytuacjach. Produkowane są automaty schodowe z funkcją przeciwblokady. A tak przy okazji. Kto dzisiaj chodzi z zapałkami?

 

mgr inż. Łukasz Gorgolewski

Helios s.c.

 

Bibliografia

1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 207, poz. 1118 z późn. zm.).

2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1422).

3. PN-HD 60364-4-41:2009 Instalacje elektryczne niskiego napięcia. Część 4-41: Ochrona zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed porażeniem elektrycznym.

4. PN-EN 12464-1:2004 Światło i oświetlenie. Oświetlenie miejsc pracy. Część 1: Miejsca pracy we wnętrzach.

5. PN-EN 12464-1:2012 Światło i oświetlenie. Oświetlenie miejsc pracy. Część 1: Miejsca pracy we wnętrzach.

6. PN-84 E-02033 Oświetlenie wnętrz światłem elektrycznym.

7. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/32/WE z dnia 6 lipca 2005 r. ustanawiająca ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów wykorzystujących energię oraz zmieniająca dyrektywę Rady 92/42/EWG oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 96/57/WE i 2000/55/WE (Dz.U. UE L 191/29 z 22 lipca 2005, s. 29).

8. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 244/2009 z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla bezkierunkowych lamp do użytku domowego (Dz.U. UE L 76/3 z 24 marca 2009).

9. Rozporządzenie Komisji nr 245/2009 z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla lamp fluorescencyjnych bez wbudowanego statecznika, dla lamp wyładowczych dużej intensywności, a także dla stateczników i opraw oświetleniowych służących do zasilania takich lamp, oraz uchylające dyrektywę 2000/55/WE Parlamentu Euro­pejskiego i Rady (Dz.U. UE L 76/17 z 24 marca 2009).

10. 52011DC0889: Zielona księga, „Oświetlenie przyszłości: Przyspieszenie wdrożenia innowacyjnych technologii oświetleniowych”, Komisja Europejska, dnia 15.12.2011, KOM(2011)889.

11. Strona internetowa www.osram.pl 

www.facebook.com

www.piib.org.pl

www.kreatorbudownictwaroku.pl

www.izbudujemy.pl

Kanał na YouTube

Profil linked.in