Wymiana anten na wieży, maszcie telekomunikacyjnym czy innym obiekcie budowlanym to nic innego jak instalowanie urządzeń na tym obiekcie.
Długo wyczekiwana nowelizacja ustawy – Prawo budowlane (Pb) weszła w życie 19 września 2020 r. i choć zmienia ona wiele aspektów procesu budowlanego, to w wielu sytuacjach nie dokonuje rewolucyjnych zmian. Niewątpliwe pozytywnie należy ocenić przeredagowanie art. 29 i 30 Pb, które przed nowelizacją były nieczytelne i z punktu widzenia puryzmu legislacyjnego, a także stosowania w praktyce pozostawiały sporo do życzenia.
Fot. stock.adobe / Yanawut Suntornkij
Zobacz:
Nowe brzmienie art. 29 Pb nie rodzi wątpliwości co do tego, jak prawidłowo należy kwalifikować poszczególne roboty budowlane, a w konsekwencji w jakim trybie należy przeprowadzić cały proces budowlany. Przed nowelizacją w praktyce orzeczniczej organów architektoniczno-budowlanych, a także organów nadzoru budowlanego częste były przypadki różnorodnego kwalifikowania prac polegających na wymianie albo zawieszaniu nowych anten na istniejących masztach albo wieżach telekomunikacyjnych. Z punktu widzenia inwestora takie zróżnicowanie, a co za tym idzie brak pewności i przewidywalności procesu budowlanego były istotną barierą prowadzenia inwestycji. Obecnie tego typu roboty budowlane muszą być traktowane jako instalowanie na obiekcie budowlanym – stanowiących albo niestanowiących całości techniczno-użytkowej – urządzeń, w tym antenowych konstrukcji wsporczych i instalacji radiokomunikacyjnych, a także związanego z tymi urządzeniami osprzętu i urządzeń zasilających, a nie jako przebudowa czy rozbudowa tego obiektu budowlanego. W zależności od wysokości urządzeń ich instalowanie na obiekcie budowlanym będzie wymagało zgłoszenia, ale nie pozwolenia na budowę (urządzenia o wysokości powyżej 3 m) bądź będzie zwolnione również z obowiązku zgłoszenia (urządzenia o wysokości do 3 m). Należy uznać, że obecne przepisy regulujące tę kwestię – to jest art. 29 ust. 3 pkt 3 lit. a) oraz art. 29 ust. 4 pkt 3 lit. a) Pb – są dużo bardziej precyzyjne aniżeli poprzednio obowiązujące (czyli przed 19 września 2020 r.) normy art. 29 ust. 2 pkt 15 i art. 30 ust. 1 pkt 3 lit. b) Pb.
Te ostatnie – nawet po nowelizacji przepisu art. 29 ust. 2 pkt 15 Pb, która weszła w życie 25 października 2019 r. i przesądziła, że przez pojęcie „instalowanie urządzeń” na obiekcie budowlanym należy rozumieć również urządzenia, które stanowią albo nie stanowią całości techniczno-użytkowej – nadal były przez niektóre organy administracji traktowane jako przepisy nieodnoszące się do robót budowlanych, których przedmiotem jest wymiana albo zawieszanie anten na istniejących obiektach budowlanych. W opinii niektórych organów w takich sytuacjach dochodziło bowiem do przebudowy albo rozbudowy istniejącego obiektu budowlanego, a zatem do prac, które wymagały uzyskania pozwolenia na budowę. Ustawodawca, nowelizując Pb, słusznie zdecydował o nadaniu przepisom jednoznacznego brzmienia, które w pełni oddaje zamiar legislacyjny, polegający na przyjęciu, że wymiana anten na wieży, maszcie telekomunikacyjnym czy innym obiekcie budowlanym to nic innego jak instalowanie urządzeń na tym obiekcie. Tym samym prawodawca konsekwentnie kontynuuje linię takiego określenia celu ustawy, który znosi bariery inwestycyjne. Interpretacja Prawa budowlanego nie może więc nie uwzględniać kolejnych nowelizacji przepisów i nie może pomijać uzasadnienia ich wprowadzenia. Wskazać jednocześnie trzeba, że żadna z nowelizacji ustawy, w tym również ta, która weszła w życie 19 września 2020 r., nie miała na celu całkowitej liberalizacji reguł budowy stacji bazowych czy innych obiektów telekomunikacyjnych. Nadal podstawową zasadą przy budowie takich obiektów jest uzyskanie pozwolenia na budowę, a tryby uproszczone – zgłoszenie albo brak zgłoszenia – są przewidziane jedynie dla instalowania na obiektach budowlanych urządzeń, w tym antenowych konstrukcji wsporczych oraz instalacji radiokomunikacyjnych, i to pod warunkiem że nie są jednocześnie przedsięwzięciami, które wymagają przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko lub oceny oddziaływania na obszar Natura 2000.
Tamara Laprus-Bałuka
radca prawny i partner Kancelarii Radców Prawnych Zaborowska Laprus-Bałuka
Znajdź: Produkty budowlane
