Firma Wienerberger przyznała nagrody Brick Award pięciu architektom z całego świata za wybitne projekty architektoniczne z materiałów ceramicznych.
Zwycięzcą w punktacji ogólnej i laureatem w kategorii „Specjalne zastosowanie cegły” zostało muzeum Mapungubwe Interpretation Centre. Nagrodzony obiekt mieści się w Parku Narodowym Mapungubwe w Republice Południowej Afryki, który w 2003 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Peter Rich, architekt oraz znawca lokalnej kultury i tradycji, wraz z Michaelem Ramage i Johnem Ochsendorfem połączyli w jedno budynek muzeum i otaczającą go naturę. W ten sposób wyeksponowane zostały nie tylko znaleziska pochodzące z tego regionu, ale również sam obiekt. Dzięki nowej interpretacji historycznych technik budowy sklepienia, odwiedzający stają się świadkami starożytnej historii tamtego miejsca.
W kategorii „Dom jednorodzinny” uznanie jury zdobył architekt Bart Lens za zrealizowany w belgijskiej miejscowości Gaasbeek projekt „Królicza nora”. Tchnął on nowe życie w stojący tam od lat wiejski dom z cegły – z wyczuciem zaaranżował pomieszczenia mieszkalne oraz gabinet weterynaryjny, łącząc oba budynki słoneczną przestrzenią.
Niezwykła wrażliwość charakteryzuje pracę architektów Francisca i Manuela Aires Mateus z Lizbony, wyróżnionych tegoroczną nagrodą Wienerberger Brick Award w kategorii „Budynek mieszkalny”. Rezydencja dla seniorów w Alcácer do Sal jest przykładem na to, że połączenie funkcjonalności i korzyści społecznej obiektu może iść w parze z wysoką jakością architektoniczną.
Stację elektroenergetyczną z czarnej jak węgiel cegły, zaprojektowaną na zbliżające się Igrzyska Olimpijskie 2012 w Londynie stworzyło szkockie biuro architektoniczne NORD . Solidna, kanciasta bryła budynku urzekająca wyraźnymi kontrastami, abstrakcyjną rzeźbą oraz geometrycznymi rozwiązaniami przekonała jury do przyznania obiektowi pierwszej nagrody w kategorii „Budynek użytkowy”.
Nagrodzony w kategorii „Przebudowa” domek wypoczynkowy oraz pracownia w miejscowości Čachtice projektu architekta Pavla Paňáka z Bratysławy pokazuje, jak ze starej ruiny może powstać nowoczesny, skąpany w świetle budynek. Architekt ten w ciągu ponad dziesięcioletnich, przeważnie własnoręcznych prac renowacyjnych przekształcił dawny piec do wypalania cegieł w swój osobisty ceglany azyl architektoniczny.
