Ulica Tumska w Płocku zlokalizowana jest w centralnej części miasta. Jej pierzeje, elewacje kamienic oraz przestrzeń ulicy łącznie z posadzką są pod ochroną konserwatorską.Z Jarosławem Przybylskim, zastępcą dyrektora ds. produkcji firmy VECTRA S.A., głównego wykonawcy projektu, rozmawia Małgorzata Skura.
Państwa firma za przebudowę i modernizację ulicy Tumskiej wraz z infrastrukturą w Płocku otrzymała tytuł Modernizacji Roku 2007 w kategorii „Drogi i obiekty mostowe”. Jury konkursowe w realizacji doceniło…
– …uzyskanie ważnej dla miasta przestrzeni publicznej o estetyce podkreślającej wartości historyczne i jednocześnie spełniającej współczesne potrzeby człowieka. Osiągnięcie wyróżniającej się jakości i skali zmian.
Jaki był cel prowadzonych prac?
– Projekt przebudowy zakładał wykonanie ulicy o pieszo-jezdnym charakterze w formie powiązanych ze sobą placów i ciągów komunikacyjnych z zachowaniem zabytkowego, XIX-wiecznego układu urbanistyczno-architektonicznego. Jednocześnie celem było uzyskanie nowoczesnego, uporządkowanego architektonicznie, funkcjonalnego, bezpiecznego i eleganckiego układu, podnoszącego ulicę Tumską do rangi „salonu” miasta.
Jaki był zakres prac?
– Złożony zakres prac inwestycyjnych obejmował kompleksową wymianę i uzupełnienie infrastruktury technicznej: instalacji wodociągowej, kanalizacji sanitarnej i deszczowej, sieci cieplnych, energetycznych, oświetleniowych i telekomunikacyjnych oraz sygnalizacji świetlnej. Zrealizowano projekt drogowy od przebudowy podłoża, poprzez skorygowanie niwelety drogi, wykonanie właściwej podbudowy, do montażu nowej nawierzchni pieszo-jezdnej. Wykonano małą architekturę oraz elementy wyposażenia. Wdrożono projekt organizacji ruchu, jak również projekt zieleni, w tym nasadzenia drzew i krzewów.
Od czego rozpoczęły się prace?
– Roboty ziemne I etapu realizacji poprzedzono pracami archeologicznymi. Wykonano kompleksowe badania ukrytych w podłożu pozostałości datującego się na XII i XIII wiek podgrodzia średniowiecznej osady. Odtworzono przebieg zbudowanych w czasach Kazimierza Wielkiego fosy i muru obronnego. Wykopaliska w zasypanej w okresie pruskim fosie wykonano odcinkowo na pełnej jej głębokości.
Jakie etapy obejmowała przebudowa?
– Inwestycja zrealizowana została w trzech etapach, z których każdy odpowiadał pełnemu odcinkowi ulicy Tumskiej, w okresie od maja 2005 r. do grudnia 2006 r.:
– etap I obejmował odcinek pomiędzy skrzyżowaniami: ulicy Kościuszki i placu Narutowicza a ulicami Kolegialną i Kwiatka;
– etap II obejmował odcinek pomiędzy skrzyżowaniem ulicy Kolegialnej i Kwiatka a ulicą Sienkiewicza;
– etap III obejmował odcinek pomiędzy ulicą Sienkiewicza a skrzyżowaniem ulicy Królewieckiej i Nowego Rynku.
Jakie trudności wyniknęły podczas realizacji zadania?
– Utrudnione okazało się wykonanie prac ziemnych i drogowych, w tym wymiany nienośnych gruntów w postaci niekontrolowanych nasypów na stabilizowaną mechanicznie pospółkę piaskową do stropu warstwy gruntów rodzimych, w bezpośrednim sąsiedztwie zwartej, zabytkowej zabudowy o nie najlepszym stanie technicznym, w miejscu wrażliwym geologicznie.
Dodatkowo sporadycznie ujawniały się rozbieżności w zakresie zakładanego i rzeczywistego przebiegu istniejącej infrastruktury podziemnej, co wymagało wprowadzania korekt w zaprojektowanym układzie.
Czy to, iż pierzeje ulicy Tumskiej, elewacje kamienic jak i przestrzeń ulicy łącznie z posadzką są pod ochroną konserwatorską, nastręczało jakichś trudności podczas realizacji?
– Badania archeologiczne przed wykonaniem robót ziemnych oraz nadzór archeologiczny podczas realizacji kolejnych odcinków zostały określone postanowieniem konserwatorskim i uwzględnione w harmonogramach prac. Stan przyległej zabytkowej zabudowy był stale monitorowany.
Czy prace nie paraliżowały ruchu ulicznego?
– Realizację inwestycji zaplanowano z zachowaniem zarówno ciągłej drożności ulicy, jak i dojazdu do wszystkich posesji. Zapewniono bezpieczeństwo użytkownikom drogi. Nieuniknione niedogodności, wynikające z założonego zakresu prac, były ograniczane do minimum.
Co było najtrudniejsze do zrealizowania?
– Wykonanie robót na małej przestrzeni placu budowy – ulicy, która musiała pełnić nieprzerwanie swoją funkcję publiczną, przy zapewnieniu dostępności i bezpiecznej komunikacji pieszej, dojazdu dostawcom, służbom porządkowym i ratunkowym. Trudność polegała też na koordynacji realizowanych etapowo i w krótkich terminach prac.
Jakie elementy przebudowy zasługują na szczególną uwagę?
– W centralnych punktach poszczególnych odcinków ulicy usytuowano fontanny z podkreślającymi ich lokalizację placami, ozdobionymi kolistymi bądź eliptycznymi wzorami wykonanymi w granitowej nawierzchni. Żelbetowe konstrukcje niecek zostały zagłębione w posadzce. Niecki przykryto ażurowymi kratami ze stali nierdzewnej lub zabudowano płytami granitowymi. Fontanny wyposażono w spieniające dysze i podwodne reflektory. Urządzenia technologiczne i sterownicze zlokalizowano w podziemnych żelbetowych pomieszczeniach technicznych.
Jakich materiałów użyto do realizacji?
– Deptak oraz place, utrzymane w odcieniach szarości naturalnego kamienia z ozdobnymi piaskowymi kręgami, ułożono z kostki granitowej surowo łupanej. Chodniki skomponowano z jasnoszarych, białych, czarnych oraz czerwono-czarnych płyt granitowych o antypoślizgowej powierzchni. Poszczególne odcinki ulicy oznaczono monolitycznymi granitowymi pylonami o wysokości 3 m, od góry ściętymi pod kątem 45 stopni, o zróżnicowanych przekrojach i barwach.
Charakterystyczne siedziska w kształcie ściętych kostek, o kolorystyce wyróżniającej poszczególne odcinki inwestycji, przygotowano w postaci żelbetowych prefabrykatów, oklejonych płytami granitowymi, i zlokalizowano w sąsiedztwie nasadzeń piennych oraz fontann.
Gabloty ogłoszeniowe i budki telefoniczne wykonano ze stali nierdzewnej i szkła bezpiecznego, a stojaki na rowery oraz śmietniczki – z monolitycznych, jasnoszarych, prostopadłościennych elementów z granitu i stali nierdzewnej.
Oświetlenie stanowią stylizowane lampy jedno- i dwuramienne. Iluminację przestrzeni placów zapewniono dzięki lampom wtopionym w posadzkę, których światło sięga ponad gzymsy zwieńczające fasady sąsiednich kamienic.
Po obu stronach deptaka nasadzono też akacje oraz klony kuliste. Ulicę udekorowano liściastymi krzewami i jałowcami w granitowych donicach. W celu zabezpieczenia roślin przed zniszczeniem zastosowano stalowe osłony, poziome kraty oraz ażurowe płyty granitowe.
Co było priorytetem przy wyborze materiałów i technologii?
– Wszystkie wykorzystane materiały wymagały akceptacji sprawującego nadzór autorski projektanta. Priorytetem było uzyskanie właściwego poziomu jakości technicznej i estetycznej.
Czy zastosowane rozwiązania były optymalne?
– Inwestycja została poprzedzona ogólnopolskim konkursem architektonicznym na opracowanie „Koncepcji rewaloryzacji ulicy Tumskiej”. Rozważono bardzo różne pomysły. Wybrano rozwiązania najkorzystniejsze dla miasta.
Dzięki przebudowie ulicy Tumskiej Płock zyskał…
– Monotonna, niespójna architektonicznie, przestarzała w formie, zużyta technicznie i źle oświetlona ulica stała się jedną z najładniejszych w kraju. Z granitową posadzką, estetyczną zielenią, ciekawym i nowoczesnym wystrojem, zmodernizowaną i uporządkowaną infrastrukturą podziemną oraz naziemną stała się naprawdę reprezentacyjnym „salonem” miasta.
Dziękuję za rozmowę.
www.vectra-plock.pl
Zdjęcia: Archiwum VECTRA S.A.
Ulica Tumska przed przebudową
Inwestor: Urząd Miasta Płocka
Główny wykonawca: VECTRA S.A.
Wykonawcy:
Przedsiębiorstwo Instalacyjno-Usługowe „WERESZCZYŃSKI” – sieci, instalacje elektryczne i elektroenergetyczne
Arkadiusz Wałęsa, Krzysztof Rybicki, Lech Malara spółka jawna – sieci i instalacje sanitarne
Projekt:NOW Biuro Architektoniczne Sp. z o.o.
Główny projektant: Włodzimierz Nowakowski
Inspektor nadzoru:
Anna Majewska-Wojtaszek – specjalność konstrukcyjno-budowlana i drogowa
Stanisław Garwacki – sieci, instalacje i urządzenia cieplne, wentylacyjne, wodociągowe i kanalizacyjne
Sylwester Statkiewicz – sieci, instalacje i urządzenia elektryczne i elektroenergetyczne
