Skurcz betonu i związane z nim zjawisko paczenia (curlingu) zachodzą w każdej betonowej posadzce przemysłowej. Najczęściej towarzyszy temu powstanie pewnej ilości rys i spaczeń. Dlatego, by zminimalizować ich pojawienie się, bardzo istotne jest sporządzenie szczegółowego projektu posadzki. Konsekwencje jego braku pokazuje opisany przykład.
Główną przyczyną problemów związanych z bezawaryjną eksploatacją betonowych posadzek przemysłowych są ich dylatacje. Wskazują na to doświadczenia wielu użytkowników. Nic dziwnego, że coraz częściej inwestorzy doceniają zalety posadzek bezspoinowych i to właśnie na nie się decydują. Wraz z rosnącym popytem przybywa firm, które specjalizując się wcześniej w wykonywaniu posadzek w technologii tradycyjnej, czyli z nacinanymi szczelinami skurczowymi, podejmują się wykonywania „bezspoinówek”. Niektóre nie do końca zdają sobie jednak sprawę z tego, jak dużym wyzwaniem jest zapanowanie nad zjawiskiem skurczu betonu. W artykule opisano błędy, jakie popełniono w trakcie realizacji posadzki w hali magazynowej, która w założeniu miała mieć cechy posadzki bezspoinowej.
>>> Podłogi przemysłowe oparte na palach
>>> Obciążenia podłóg przemysłowych
Fot. 1. Obciążenia posadzki w obiekcie. Fot. autora
Technologia wykonania posadzki
Posadzkę opisaną w artykule wykonano w obiekcie magazynowym o powierzchni ok. 3600 m2 pod koniec 2019 r. Jej wielowarstwowy układ zrealizowano na podstawie opracowania technicznego, które sporządził dostawca użytych materiałów. Opatrzono je klauzulą: „Niniejsze opracowanie nie jest projektem budowlanym w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego” (Dz.U. z 2003 r. nr 120 poz. 1133) i opracowano je bez udziału osób, które mają stosowne uprawnienia budowlane oraz pełnią samodzielne funkcje techniczne w budownictwie. Dlatego dokument ten należy potraktować raczej jako rodzaj ogólnych wytycznych technicznych, a nie typowe opracowanie projektowe sporządzone dla konkretnej inwestycji. Opracowanie przewidywało wykonanie wielowarstwowego układu posadzki według następującej technologii:
- płyta żelbetowa posadzki grubości 25 cm z betonu C25/30 XC2, zbrojona włóknem polimerowym w ilości 4 kg/m3, utwardzona powierzchniowo za pomocą posypki utwardzającej dozowanej w ilości 4 kg/m2, zaimpregnowana preparatem w ilości 0,15 l/m2, z 2-centymetrowymi nacięciami pod sterowanie indukcyjne;
- 2 × folia PE grubości 0,2 mm na zakład 50 cm;
- podbudowa z betonu C8/10 grubości 10 cm o wymaganej równości ±10 mm na 3 m;
- warstwa wyrównująca ubytki w stabilizacji z niesortu od 0 do 15 cm, Ev2 ≥ 120 MPa, Io < 2,2;
- stabilizacja gruntu rodzimego cementem 45 cm, Ev2 ≥ 120 MPa, Io < 2,2.
>>> Statyczne i dynamiczne obciążenia podłóg przemysłowych
>>> Rysy powierzchniowe w betonowych podłogach przemysłowych
>>> Naprawa podłóg przemysłowych i posadzek w hali
Pomimo że w opracowaniu zawarto zapis: „Brzegi dylatacji są wzmocnione profilami stalowymi”, na przekroju dylatacji roboczej nie uwidoczniono żadnego wzmocnienia krawędzi dylatacji, a jedynie jej dyblowanie za pomocą prętów ϕ 20 o długości 50 cm w rozstawie co 50 cm (rys. 1). Napisano także: „Rozstaw dylatacji: do 20 m”, lecz nie przedstawiono w sposób graficzny przebiegu dylatacji roboczych na rzucie hali. Opracowanie przewidywało ponadto m.in.:
- wypełnienie dylatacji po 30 dniach od rozłożenia posadzki;
- dodatkowe dozbrojenie płyty posadzki za pomocą prętów żebrowanych (wokół słupów) i siatką ϕ 6 o oczkach 150 × 150 mm ze stali A-III-N o szerokości 1,5 m, umieszczoną na głębokości 6 cm od wierzchu płyty (przy bramach wjazdowych);
- zabezpieczenie kątownikiem stalowym o wymiarach 50 × 50 × 5 mm, z wąsami krawędzi posadzki w przejściach przez bramy, drzwi itp.;
- oddzielenie płyty posadzki od słupów, podwalin, ścian, fundamentów itp. pasem pianki polietylenowej o wysokości 250 mm (pianka grubości 8 mm) w celu umożliwienia swobodnych ruchów posadzki we wszystkich możliwych kierunkach bez ryzyka zniszczenia konstrukcji.
W dalszej części artykułu:
Uszkodzenia posadzki
Badania terenowe i laboratoryjne
Przyczyny uszkodzeń posadzki
Specyfika skurczu betonu
Zjawisko curlingu
Cały artykuł dostępny jest w numerze 6/2025 miesięcznika „Inżynier Budownictwa”.
mgr inż. Sławomir Słonina
Centrum Technologiczne Budownictwa Instytut Badań i Certyfikacji Sp. z o.o.
