Materiały hydroizolacyjne – zasadnicze charakterystyki. Część I

Intensywny rozwój chemii budowlanej w ciągu ostatnich kilkunastu lat spowodował, że mamy do dyspozycji bardzo duży wybór materiałów hydroizolacyjnych. Niestety normy serii PN-EN nie udzielają odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób dokonywać wyboru kompletnego rozwiązania technologiczno-materiałowego do danego zastosowania. Takie informacje zawierają natomiast normy DIN.

Fot. © Dagmara_K – stock.adobe.com

Konieczność wykonania skutecznych powłok wodochronnych to nie tylko jeden z podstawowych wymogów bezproblemowego i komfortowego użytkowania budynków (obojętne, czy w budownictwie mieszkaniowym, użyteczności publicznej, przemysłowym itp.) i budowli. Jest to również wymóg formalny.

Zastosowanie kompletnego rozwiązania technologiczno-materiałowego (nie pojedynczego produktu hydroizolacyjnego) zależy w głównej mierze od:

• warunków gruntowo-wodnych (obciążenie wilgocią/wodą),
• rozwiązania konstrukcyjnego fundamentów (podpiwniczenie/brak podpiwniczenia/kondygnacje podziemne, posadowienie na płycie fundamentowej, ławach fundamentowych, rodzaj materiału na ściany fundamentowe itp.),
• ewentualnej agresywności wód gruntowych,
• możliwości wykonania (sic!) detali (uszczelnień dylatacji, przejść rurowych).

Elementarnym składnikiem analizy powinno być określenie minimalnych (lub maksymalnych) właściwości użytkowych materiału hydroizolacyjnego, z których wynika możliwość zastosowania w konkretnym przypadku.

>>> Hydroizolacje budynku posadowionego na płycie

>>> Waterproofing

>>> Hydroizolacje rolowe z tworzyw sztucznych – wybrane zagadnienia

Materiały hydroizolacyjne – dobór rozwiązania wg norm serii PN-EN

Normy serii PN-EN definiują, z pewnymi wyjątkami, wymagania dotyczące konkretnych materiałów w odniesieniu do dwóch wartości:

• granicznej, oznaczanej symbolem MLV (ang. manufacturer’s limiting value) – jest to ustalana przez producenta konkretna, graniczna (minimalna lub maksymalna) wartość (wynik badania, wartość parametru), która musi być osiągnięta w badaniach;
• deklarowanej, oznaczanej symbolem MDV (ang. manufacturer’s declared value) – jest to deklarowana przez producenta konkretna wartość (wynik badania, wartość parametru), podawana z założoną tolerancją.

W normach nie ma jednak informacji, jakimi parametrami musi charakteryzować się dany materiał, aby mógł w określonych warunkach brzegowych (przy konkretnym obciążeniu wilgocią/wodą, w konkretnym zastosowaniu itp.) pełnić swoją funkcję.

Dodatkowo wiele z tych parametrów może nie być określonych (NPD – ang. no performance declared).

W dalszej części artykułu:

Dobór rozwiązania wg norm serii PN-EN – cd.

Materiały hydroizolacyjne – dobór rozwiązania wg norm serii DIN

Tabele:

• Przykładowy podział materiałów hydroizolacyjnych stosowanych w gruncie.
• Zalecane zastosowania materiałów do izolacji przeciwwilgociowej oraz przeciwwodnej.
• Przykładowe wartości współczynnika wodoprzepuszczalności gruntu.
• Możliwe oddziaływania wody na obiekt budowlany według klasy obciążenia wilgocią/wodą.

Cały artykuł (cz. I) dostępny jest w numerze 4/2024 miesięcznika „Inżynier Budownictwa”.

mgr inż. Maciej Rokiel
rzeczoznawca budowlany SITPMB-NOT; rzeczoznawca mykologiczno-budowlany PSMB

>>> Hydroizolacje powłokowe vs. bezpowłokowe

>>> Hydrofobizacja sposobem na ochronę elewacji

>>> Materiały izolacyjne, produkty budowlane >>>