Aby środki przeznaczone na wymianę nawierzchni nie poszły w błoto, istotne jest właściwe zdiagnozowanie zasadności remontu czy przebudowy, trzeba też usunąć przyczynę „choroby” nawierzchni.
Wymiana nawierzchni. Fot. stock.adobe/martinfredy
Przyjęcie optymalnego rozwiązania konstrukcji nawierzchni uwzględnia kryterium trwałości eksploatacyjnej, przy czym wiąże się ono najczęściej z optymalizacją kosztów realizacji, co nie jest zadaniem łatwym dla projektanta. Podczas projektowania nawierzchni powinien on uwzględnić:
- obciążenie ruchem, w tym strukturę rodzajową i funkcjonalną obciążenia w okresie zakładanego czasu eksploatacji (w tym prędkość, szczególny rodzaj oddziaływania w obrębie skrzyżowań, zatok autobusowych czy placów manewrowych);
- warunki gruntowo-wodne w odniesieniu do strefy klimatycznej (warunki mrozowe), w tym ich zmienność związaną np. z warunkami regionalnymi, jak górniczymi obniżeniami terenu, i właściwym zaprojektowaniem systemu odwodnienia;
- czasami także potrzebę dopasowania rozwiązań technologicznych do harmonogramu robót w odniesieniu do pory roku realizacji inwestycji (lub uwzględnienie przez inwestora właściwej pory roku dla jej realizacji), w tym zakresie istotna jest wrażliwość rozwiązań na określone warunki:
– korytowanie w gruntach słabych, wymagających ulepszenia – w okresie jesiennych opadów możliwe przewilgocenie;
– ulepszanie gruntów lub wbudowywanie kruszyw ulepszanych spoiwami – w okresie późnojesiennym z przymrozkami lub zimowym;
– wbudowywanie warstw betonowych – konieczność realizacji przy reżimie temperaturowym wbudowania 5-25OC (utrzymującej się temperaturze w ciągu całej doby, bez specjalnych zabiegów) i temperaturze w okresie pielęgnacji ponad 5OC;
– wbudowywanie warstw bitumicznych – trudne w okresie późnojesiennym z przymrozkami czy zimowym, szczególnie warstw na bazie asfaltów modyfikowanych – konieczność realizacji z reżimem całodobowej temperatury powyżej 0OC, a przy wbudowaniu wymaganej temperaturze podłoża ponad 5OC, powietrza zaś powyżej 10O
Dobrze zaprojektowana i wykonana nawierzchnia dla warunków przyjętych na etapie projektowania ma zakładaną trwałość (ponad 20 lub ponad 30 lat) określaną wg kryterium zmęczeniowego zgodnie z wymaganiami zawartymi w katalogach [1] i [2].
Zobacz też:
- Asfalty HiMA – trwalsze i tańsze drogi?
- Jak dobrać asfalt do nawierzchni drogowej. Metoda Superpave
- Samonaprawialne mieszanki mineralno-asfaltowe
- Nawierzchnie bitumiczne – przyczyny pęknięć, naprawa
- Budownictwo drogowe – nowe technologie
- Produkty budowlane
Wymiana nawierzchni drogowej – przyczyny
Dobrze zaprojektowana nawierzchnia z prawidłowo dobranych materiałów i poprawnie wykonana powinna spełniać swoją funkcję w założonym okresie. Każdy produkt ma jednak określoną trwałość eksploatacyjną – procesy starzenia i zużycia są nieodłącznie związane z ich eksploatacją, wpływając destrukcyjnie na ich stan techniczny i prowadząc nieuchronnie do dających się obserwować uszkodzeń.
Użytkownikom dróg trwałość kojarzy się z brakiem kolein, wybojów i innych uszkodzeń wpływających na bezpieczeństwo i komfort podróżowania samochodem, rowerem lub w ruchu pieszym. W tym aspekcie podstawą do podjęcia działań naprawczych jest systemowa ocena stanu nawierzchni (jej powierzchni) w aspekcie trwałości funkcjonalnej wg kryteriów SOSN i SOPO [4].
Zmiany stanu powierzchni mogą być związane z czynnikami zewnętrznymi (mechaniczne uszkodzenia powierzchni, nasłonecznienie, szok termiczny zimowego utrzymania), często jednak odpowiada za nie cała kondycja konstrukcji i jej podłoża (zmęczenie materiałowe, przeciążenie, zmiana poziomu wody gruntowej, czynniki oddziaływań robót górniczych). W takim zakresie w celu ustalenia przyczyn niezbędna jest ocena trwałości strukturalnej z wykorzystaniem metod badawczych: inwentaryzacja konstrukcji z badaniami materiałowymi, badanie nośności/ugięć nawierzchni, badanie równości.
Zdarza nam się zastanawiać, widząc roboty drogowe, dlaczego prują nową nawierzchnię, a jednocześnie ulica obok ma nawierzchnię, po której strach jechać. Biorąc pod uwagę przedstawione rozważania, można usystematyzować przyczyny wymiany nawierzchni.
W dalszej części artykułu:
Przyczyny wymiany nawierzchni dobrze zaprojektowanej i poprawnie wykonanej
Przyczyny wymiany nawierzchni wynikające z błędów wykonawczych
Przyczyny wymiany nawierzchni wynikające z błędów projektowych
Sposoby wymiany nawierzchni drogowej
dr inż. Krzysztof Chlipalski rzeczoznawca SIiTK adiunkt, Wyższa Szkoła Techniczna w Katowicach |
Literatura
- Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Warszawa 2014.
- Katalog typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Warszawa 2014.
- Katalog przebudów i remontów nawierzchni podatnych i półsztywnych, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Warszawa 2013.
- Systemy oceny stanu nawierzchni (podatnych, półsztywnych i sztywnych) oraz stanu poboczy i odwodnienia, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Warszawa.