Mieczysław Kasprzak, sekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki, skierował projekt ustawy o OZE do konsultacji resortowych. W nowym projekcie ustawy, opublikowanym w czerwcu br., częściowo uwzględniono uwagi zgłoszone podczas konsultacji i uzgodnień międzyresortowych po publikacji pierwszego projektu w grudniu 2011 r. Ustawa może wejść w życie od 1 stycznia 2013 r.
„Dzisiaj podpisałem pismo kierujące projekt ustawy o OZE do konsultacji resortowych, już ostatecznych. Myślę, że z końcem sierpnia, początkiem września ustawa zostanie skierowana na Radę Ministrów. Taki przyjęliśmy harmonogram prac.” – powiedział Mieczysław Kasprzak. – „Założeniem naszym jest, aby uchwalić tę ustawę do końca roku tak, żeby weszła w życie od 1 stycznia 2013 r. Najlepiej byłoby, żeby z dniem pierwszego stycznia 2013 r. zaczęła obowiązywać, chociaż tutaj jakiejś takiej granicy rocznej nie ma, bo nie ma zobowiązań budżetu państwa, nie ma odniesień czasowych, że musi być z określonym dniem przyjęta.” – dodał.
Projekt ustawy przewiduje m.in. zróżnicowanie wsparcia poszczególnych rodzajów produkcji energii elektrycznej z OZE, preferencje dla energetyki rozproszonej i ograniczenie wsparcia dla współspalania. Reguluje mechanizmy i instrumenty wsparcia wytwarzania energii z OZE. Wprowadza np. pojęcie „sprzedawcy z urzędu”. Będzie nim sprzedawca energii elektrycznej, ciepła lub paliw gazowych, dostarczający je do największej liczby odbiorców na danym obszarze. Byłby on zobowiązany do zakupu energii elektrycznej za określoną cenę – w projekcie został określony mechanizm jej waloryzacji.
Dokument zakłada „niezmienność zasad” przez cały okres wsparcia nowych instalacji OZE (15 lat albo 5 lat w wypadku współspalania). Datą rozpoczęcia okresu wsparcia jest moment oddania określonej instalacji OZE do użytku. Zachowane zostaną przy tym dotychczasowe zasady wsparcia dla działających instalacji OZE. Jednocześnie planowane jest ograniczenie wsparcia dla technologii współspalania. Zakłada się również rozwój mikroźródeł (małych instalacji OZE) i efektywne wykorzystanie biomasy (m.in. preferencje podatkowe na zakup małych kotłów na biomasę i zakup biomasy).
Do systemu wsparcia mają być wprowadzone tzw. współczynniki korekcyjne, które decydować będą o faktycznym zróżnicowaniu poziomu wsparcia w zależności od rodzaju źródła. W latach 2013-14 współczynnik będzie wynosił m.in. 0,9 – dla energii z lądowych farm wiatrowych o mocy powyżej 500 kW; 1,15 – dla elektrowni biomasowych w kogeneracji o mocy powyżej 10 MW; 2,3 – dla elektrowni wodnych o mocy powyżej 20 MW oraz 1,8 – dla elektrowni wiatrowych na morzu. Najwyższe wsparcie otrzymywałyby instalacje fotowoltaiczne o mocy powyżej 100 kW – współczynnik 2,85. W kolejnych latach większość współczynników dla określonych źródeł energii odnawialnej będzie stopniowo spadać.
Resort gospodarki podał też w uzasadnieniu do projektu, że roczne oszczędności z tytułu zmian systemu wsparcia OZE wyniosą od ok. 700 mln zł (w 2013 r.) do ok. 1 mld 700 mln zł (w 2019 r.), a całkowite oszczędności z wprowadzonych projektem zmian wyniosą do roku 2020 ok. 8 mld 500 mln zł.
Źródło: wnp.pl
