Jak pisałam w poprzednich dwóch artykułach, osoby wykonujące samodzielne techniczne funkcje w budownictwie ponoszą odpowiedzialność cywilną za szkody wynikłe z uchybień w wykonywaniu tych czynności.
Jednakże ryzyko wyrządzenia szkody można i należy ubezpieczyć – ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej. W dzisiejszym artykule przekażę informacje ogólne o najważniejszych zasadach ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej, zarówno dobrowolnych, jak i obowiązkowych. Następny artykuł poświęcę ubezpieczeniom odpowiedzialności cywilnej osób wykonujących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie.
Przedmiot ubezpieczenia
Przedmiotem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest – jak sama nazwa wskazuje – odpowiedzialność cywilna. Ta, którą ponosi Ubezpieczony. Ta odpowiedzialność wynika z przepisów prawa, dlatego też bardzo często pojawia się trudność w zrozumieniu, od czego chroni ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej. W wielkim uproszczeniu można powiedzieć, że ubezpieczenie to chroni przed koniecznością wypłaty odszkodowania w przypadku wyrządzenia szkody innej osobie. O regułach, jakie rządzą ustalaniem odpowiedzialności cywilnej i wysokości odszkodowania, pisałam w poprzednich artykułach. Te zagadnienia mają kluczowe znaczenie także dla ubezpieczenia, ponieważ decydują o ochronie ubezpieczeniowej. Jeżeli ubezpieczony nie ponosi odpowiedzialności za szkodę, także ochrona ubezpieczeniowa nie istnieje, ponieważ brak jest przedmiotu ubezpieczenia. Jeżeli jednak Ubezpieczony ponosi odpowiedzialność cywilną, to zakres ochrony ubezpieczeniowej wyznaczony jest zawartą umową ubezpieczenia.
Zakres ubezpieczenia
O zakresie ochrony, jakiej udziela Ubezpieczyciel, decydują postanowienia umowy ubezpieczenia, głównie definicje i wyłączenia. W obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej zakres ubezpieczenia wyznaczany jest przez Ustawę o Obowiązkowych Ubezpieczeniach o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz właściwe rozporządzenia. Ubezpieczyciel nie może zawęzić udzielonej ochrony w stosunku do tej narzuconej przez te akty prawne.
W dobrowolnych ubezpieczeniach OC strony umowy, kierując się zasadą swobody umów, kształtują zakres ochrony w drodze negocjacji z zastrzeżeniem, że umowa ubezpieczenia nie może zawierać postanowień sprzecznych z przepisami prawa. Lista wyłączeń z zakresu ochrony ubezpieczeniowej jest określana przez Ubezpieczyciela w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia. W pewnym zakresie jest ona negocjowana. Na skłonność Ubezpieczyciela do zmiany listy wyłączeń wpływa ocena ryzyka i gotowość Ubezpieczonego do opłacenia dodatkowej składki.
Czasowy zakres ochrony ubezpieczeniowej
Niezwykle istotna w umowie ubezpieczenia jest regulacja czasowego zakresu ochrony ubezpieczeniowej. Jako że roszczenia z tytułu odpowiedzialności cywilnej mają swoją przyczynę, często wiele lat przed powstaniem szkody niezwykle ważne jest określenie, czy zakresem ochrony objęte są szkody wynikłe z przyczyn zaistniałych w okresie ubezpieczenia (np. uchybień w czynnościach projektowych), czy też zakresem ochrony obejmujemy szkody powstałe w okresie ubezpieczenia, albo czy zakresem objęte są roszczenia zgłoszone w okresie ubezpieczenia.
Każde z tych rozwiązań ma swoje wady i zalety. Pierwsze z nich – często bardzo chwalone – powoduje, że suma gwarancyjna w umowie ubezpieczenia może okazać się niewystarczająca w roku zgłoszenia roszczenia. Przyczynę szkody i zgłoszenie roszczenia dzieli czasem wiele lat. Ze względu na wzrost zasądzanych odszkodowań, wzrost wartości nieruchomości, kosztów materiałów i usług, suma gwarancyjna określona np. w 2005 r. może okazać się zbyt niska w 2015 r., kiedy zostanie zgłoszone roszczenie z tytułu szkody powstałej w 2012 r., a spowodowanej uchybieniami mającymi miejsce w 2005 r. Drugie rozwiązanie, kiedy zakresem ochrony objęta jest szkoda powstała w okresie ubezpieczenia, zapewnia bardziej realną sumę gwarancyjną, gdyż okres czasu dzielący powstanie szkody i zgłoszenie roszczenia jest krótszy. Niemniej wadą tego rozwiązania jest potrzeba zawierania umowy ubezpieczenia na kolejne okresy ubezpieczenia. Trzecie z rozwiązań, kiedy zakresem ubezpieczenia objęte są roszczenia zgłoszone w okresie ubezpieczenia, daje najbardziej realną ochronę ubezpieczeniową, gdyż pozwala ustalić sumę gwarancyjną najbardziej adekwatną do bieżącego poziomu roszczeń poszkodowanych, wartości nieruchomości, kosztów materiałów i usług.
Suma gwarancyjna
Suma gwarancyjna określona w umowie ubezpieczenia odpowiedzialności jest górną granicą odpowiedzialności Ubezpieczyciela. Może ona zostać ustalona na każdy wypadek albo na każdy i wszystkie wypadki w okresie ubezpieczenia. W tym pierwszym rozwiązaniu, bez względu na liczbę wypadków powodujących szkody, Ubezpieczony będzie posiadał ochronę ubezpieczeniową w wysokości sumy gwarancyjnej na każdy z tych wypadków. W drugim rozwiązaniu suma gwarancyjna jest górną granicą odpowiedzialności Ubezpieczyciela w okresie ubezpieczenia, bez względu na liczbę wypadków i każda wypłata powoduje redukcję sumy gwarancyjnej. Tym samym, jeżeli pierwsza szkoda skonsumuje sumę gwarancyjną, kolejna pozostanie bez ochrony.
Suma gwarancyjna na każdy wypadek jest rozwiązaniem typowym dla ubezpieczeń obowiązkowych, a przyjęcie sumy gwarancyjnej na każdy wypadek i wszystkie w okresie ubezpieczenia jest rozwiązaniem właściwym dla ubezpieczeń dobrowolnych.
Obowiązki Ubezpieczyciela
Ubezpieczyciel jest zobowiązany przyjąć zgłoszone roszczenie oraz rozpatrzeć je w świetle łączącej go umowy z Ubezpieczonym. Roszczenie może być zgłoszone przez Ubezpieczonego, ale także przez poszkodowanego. Poszkodowany nie musi zawiadamiać Ubezpieczonego o zgłoszeniu roszczenia do Ubezpieczyciela.
Ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności Ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia Ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.
W wyniku ustaleń okoliczności szkody Ubezpieczyciel podejmuje jedną z trzech decyzji:
a) uznaje roszczenie i wypłaca odszkodowanie,
b) odmawia uznania roszczenia z powodu braku odpowiedzialności Ubezpieczonego za powstałą szkodę,
c) odmawia uznania roszczenia z powodu braku ochrony ubezpieczeniowej.
Wypłata odszkodowania obejmuje wszystkie należne koszty zmierzające do naprawienia szkody poszkodowanemu. W przypadku szkody w mieniu są to koszty przywrócenia stanu mienia sprzed szkody. W sytuacji szkody na osobie jest to zadośćuczynienie, koszty wynikłe z tej szkody oraz renty. Odszkodowanie może także obejmować szkody nie będące następstwem ani szkody w mieniu, ani szkody na osobie, tzw. czyste straty majątkowe.
Jeżeli Ubezpieczyciel podejmuje decyzję o odmowie uznania roszczeń z powodu braku odpowiedzialności Ubezpieczonego za powstałą szkodę, wtedy pozostaje w ryzyku wystąpienia przez poszkodowanego na drogę sądową przeciwko niemu i Ubezpieczonemu. W takiej sytuacji Ubezpieczyciel pokrywa koszty obrony sądowej – koszty pełnomocników, ekspertów i innych środków dowodowych służących obronie przed roszczeniem.
Po wydaniu decyzji Ubezpieczyciel jest zobowiązany udostępnić każdej ze stron akta szkody.
Obowiązki Ubezpieczającego
Obowiązkiem Ubezpieczającego przed zawarciem umowy ubezpieczenia jest udzielenie odpowiedzi na zadane przez Ubezpieczyciela pytania. Udzielenie nieprawdziwej informacji może skutkować w ubezpieczeniach dobrowolnych zwolnieniem Ubezpieczyciela od odpowiedzialności. W ubezpieczeniach obowiązkowych taka sankcja nie jest zastrzeżona.
Również odmiennie w ubezpieczeniach dobrowolnych i obowiązkowych uregulowany jest obowiązek zapłaty składki ubezpieczeniowej. W ubezpieczeniach dobrowolnych odpowiedzialność Ubezpieczyciela rozpoczyna się od dnia następującego po zawarciu umowy, nie wcześniej jednak niż od dnia następnego po zapłaceniu składki lub jej pierwszej raty. Jeżeli jednak umówiono się inaczej i Ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność jeszcze przed zapłaceniem składki lub jej pierwszej raty, a składka lub jej pierwsza rata nie została zapłacona w terminie, ubezpieczyciel może wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym i żądać zapłaty składki za okres, przez który ponosił odpowiedzialność. W przypadku braku wypowiedzenia umowy wygasa ona z końcem okresu, za który przypadała niezapłacona składka. W razie opłacania składki w ratach, niezapłacenie w terminie kolejnej raty składki może powodować ustanie odpowiedzialności Ubezpieczyciela, tylko wtedy gdy skutek taki przewidywała umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia, a Ubezpieczyciel po upływie terminu wezwał Ubezpieczającego do zapłaty z informacją, że brak zapłaty w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania spowoduje ustanie odpowiedzialności.
W ubezpieczeniach obowiązkowych taka sankcja nie jest przewidziana i odpowiedzialność Ubezpieczyciela trwa mimo nieopłacenia składki lub jej kolejnej raty.
W razie zajścia wypadku Ubezpieczony obowiązany jest użyć dostępnych mu środków w celu zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, a Ubezpieczyciel obowiązany jest, w granicach sumy ubezpieczenia, zwrócić koszty poniesione w związku z tym działaniem, jeżeli środki te były celowe, chociażby okazały się bezskuteczne.
Obowiązkiem Ubezpieczonego jest także zgłoszenie wypadku, czyli szkody, Ubezpieczycielowi. Umowa ubezpieczenia lub ogólne warunki ubezpieczenia mogą przewidywać, że Ubezpieczający ma obowiązek w określonym terminie powiadomić Ubezpieczyciela o wypadku. Najczęściej są to 3 lub 5 dni roboczych. Jeżeli Ubezpieczony z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa nie zgłosił wypadku, to Ubezpieczyciel może odpowiednio zmniejszyć świadczenie, jeżeli naruszenie przyczyniło się do zwiększenia szkody lub uniemożliwiło Ubezpieczycielowi ustalenie okoliczności i skutków wypadku.
Przedawnienie roszczeń
Roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech, jednakże roszczenie poszkodowanego do Ubezpieczyciela o odszkodowanie lub zadośćuczynienie przedawnia się z upływem terminu przewidzianego dla tego roszczenia w przepisach o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym lub wynikłą z niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania.
Jak widać z powyższych ogólnych informacji, wiele elementów wpływa na zakres ochrony ubezpieczeniowej. Należy także pamiętać, że inaczej jest ukształtowana sytuacja Ubezpieczonego i poszkodowanego w ubezpieczeniach obowiązkowych, a inaczej w dobrowolnych. Obowiązkowemu Ubezpieczeniu OC osób wykonujących samodzielne techniczne funkcje w budownictwie poświęcę następny artykuł.
Jak pisałam w poprzednich dwóch artykułach, osoby wykonujące samodzielne techniczne funkcje w budownictwie ponoszą odpowiedzialność cywilną za szkody wynikłe z uchybień w wykonywaniu tych czynności. Jednakże ryzyko wyrządzenia szkody można i należy ubezpieczyć – ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej. W dzisiejszym artykule przekażę informacje ogólne o najważniejszych zasadach ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej, zarówno dobrowolnych, jak i obowiązkowych. Następny artykuł poświęcę ubezpieczeniom odpowiedzialności cywilnej osób wykonujących samodzielne funkcje techniczne w budownictwie.
Przedmiot ubezpieczenia
Przedmiotem ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jest – jak sama nazwa wskazuje – odpowiedzialność cywilna. Ta, którą ponosi Ubezpieczony. Ta odpowiedzialność wynika z przepisów prawa, dlatego też bardzo często pojawia się trudność w zrozumieniu, od czego chroni ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej. W wielkim uproszczeniu można powiedzieć, że ubezpieczenie to chroni przed koniecznością wypłaty odszkodowania w przypadku wyrządzenia szkody innej osobie. O regułach, jakie rządzą ustalaniem odpowiedzialności cywilnej i wysokości odszkodowania, pisałam w poprzednich artykułach. Te zagadnienia mają kluczowe znaczenie także dla ubezpieczenia, ponieważ decydują o ochronie ubezpieczeniowej. Jeżeli ubezpieczony nie ponosi odpowiedzialności za szkodę, także ochrona ubezpieczeniowa nie istnieje, ponieważ brak jest przedmiotu ubezpieczenia. Jeżeli jednak Ubezpieczony ponosi odpowiedzialność cywilną, to zakres ochrony ubezpieczeniowej wyznaczony jest zawartą umową ubezpieczenia.
Zakres ubezpieczenia
O zakresie ochrony, jakiej udziela Ubezpieczyciel, decydują postanowienia umowy ubezpieczenia, głównie definicje i wyłączenia. W obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej zakres ubezpieczenia wyznaczany jest przez Ustawę o Obowiązkowych Ubezpieczeniach o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych oraz właściwe rozporządzenia. Ubezpieczyciel nie może zawęzić udzielonej ochrony w stosunku do tej narzuconej przez te akty prawne.
W dobrowolnych ubezpieczeniach OC strony umowy, kierując się zasadą swobody umów, kształtują zakres ochrony w drodze negocjacji z zastrzeżeniem, że umowa ubezpieczenia nie może zawierać postanowień sprzecznych z przepisami prawa. Lista wyłączeń z zakresu ochrony ubezpieczeniowej jest określana przez Ubezpieczyciela w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia. W pewnym zakresie jest ona negocjowana. Na skłonność Ubezpieczyciela do zmiany listy wyłączeń wpływa ocena ryzyka i gotowość Ubezpieczonego do opłacenia dodatkowej składki.
Czasowy zakres ochrony ubezpieczeniowej
Niezwykle istotna w umowie ubezpieczenia jest regulacja czasowego zakresu ochrony ubezpieczeniowej. Jako że roszczenia z tytułu odpowiedzialności cywilnej mają swoją przyczynę, często wiele lat przed powstaniem szkody niezwykle ważne jest określenie, czy zakresem ochrony objęte są szkody wynikłe z przyczyn zaistniałych w okresie ubezpieczenia (np. uchybień w czynnościach projektowych), czy też zakresem ochrony obejmujemy szkody powstałe w okresie ubezpieczenia, albo czy zakresem objęte są roszczenia zgłoszone w okresie ubezpieczenia.
Każde z tych rozwiązań ma swoje wady i zalety. Pierwsze z nich – często bardzo chwalone – powoduje, że suma gwarancyjna w umowie ubezpieczenia może okazać się niewystarczająca w roku zgłoszenia roszczenia. Przyczynę szkody i zgłoszenie roszczenia dzieli czasem wiele lat. Ze względu na wzrost zasądzanych odszkodowań, wzrost wartości nieruchomości, kosztów materiałów i usług, suma gwarancyjna określona np. w 2005 r. może okazać się zbyt niska w 2015 r., kiedy zostanie zgłoszone roszczenie z tytułu szkody powstałej w 2012 r., a spowodowanej uchybieniami mającymi miejsce w 2005 r. Drugie rozwiązanie, kiedy zakresem ochrony objęta jest szkoda powstała w okresie ubezpieczenia, zapewnia bardziej realną sumę gwarancyjną, gdyż okres czasu dzielący powstanie szkody i zgłoszenie roszczenia jest krótszy. Niemniej wadą tego rozwiązania jest potrzeba zawierania umowy ubezpieczenia na kolejne okresy ubezpieczenia. Trzecie z rozwiązań, kiedy zakresem ubezpieczenia objęte są roszczenia zgłoszone w okresie ubezpieczenia, daje najbardziej realną ochronę ubezpieczeniową, gdyż pozwala ustalić sumę gwarancyjną najbardziej adekwatną do bieżącego poziomu roszczeń poszkodowanych, wartości nieruchomości, kosztów materiałów i usług.
Suma gwarancyjna
Suma gwarancyjna określona w umowie ubezpieczenia odpowiedzialności jest górną granicą odpowiedzialności Ubezpieczyciela. Może ona zostać ustalona na każdy wypadek albo na każdy i wszystkie wypadki w okresie ubezpieczenia. W tym pierwszym rozwiązaniu, bez względu na liczbę wypadków powodujących szkody, Ubezpieczony będzie posiadał ochronę ubezpieczeniową w wysokości sumy gwarancyjnej na każdy z tych wypadków. W drugim rozwiązaniu suma gwarancyjna jest górną granicą odpowiedzialności Ubezpieczyciela w okresie ubezpieczenia, bez względu na liczbę wypadków i każda wypłata powoduje redukcję sumy gwarancyjnej. Tym samym, jeżeli pierwsza szkoda skonsumuje sumę gwarancyjną, kolejna pozostanie bez ochrony.
Suma gwarancyjna na każdy wypadek jest rozwiązaniem typowym dla ubezpieczeń obowiązkowych, a przyjęcie sumy gwarancyjnej na każdy wypadek i wszystkie w okresie ubezpieczenia jest rozwiązaniem właściwym dla ubezpieczeń dobrowolnych.
Obowiązki Ubezpieczyciela
Ubezpieczyciel jest zobowiązany przyjąć zgłoszone roszczenie oraz rozpatrzeć je w świetle łączącej go umowy z Ubezpieczonym. Roszczenie może być zgłoszone przez Ubezpieczonego, ale także przez poszkodowanego. Poszkodowany nie musi zawiadamiać Ubezpieczonego o zgłoszeniu roszczenia do Ubezpieczyciela.
Ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności Ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia Ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie 30 dni od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.
W wyniku ustaleń okoliczności szkody Ubezpieczyciel podejmuje jedną z trzech decyzji:
a) uznaje roszczenie i wypłaca odszkodowanie,
b) odmawia uznania roszczenia z powodu braku odpowiedzialności Ubezpieczonego za powstałą szkodę,
c) odmawia uznania roszczenia z powodu braku ochrony ubezpieczeniowej.
Wypłata odszkodowania obejmuje wszystkie należne koszty zmierzające do naprawienia szkody poszkodowanemu. W przypadku szkody w mieniu są to koszty przywrócenia stanu mienia sprzed szkody. W sytuacji szkody na osobie jest to zadośćuczynienie, koszty wynikłe z tej szkody oraz renty. Odszkodowanie może także obejmować szkody nie będące następstwem ani szkody w mieniu, ani szkody na osobie, tzw. czyste straty majątkowe.
Jeżeli Ubezpieczyciel podejmuje decyzję o odmowie uznania roszczeń z powodu braku odpowiedzialności Ubezpieczonego za powstałą szkodę, wtedy pozostaje w ryzyku wystąpienia przez poszkodowanego na drogę sądową przeciwko niemu i Ubezpieczonemu. W takiej sytuacji Ubezpieczyciel pokrywa koszty obrony sądowej – koszty pełnomocników, ekspertów i innych środków dowodowych służących obronie przed roszczeniem.
Po wydaniu decyzji Ubezpieczyciel jest zobowiązany udostępnić każdej ze stron akta szkody.
Obowiązki Ubezpieczającego
Obowiązkiem Ubezpieczającego przed zawarciem umowy ubezpieczenia jest udzielenie odpowiedzi na zadane przez Ubezpieczyciela pytania. Udzielenie nieprawdziwej informacji może skutkować w ubezpieczeniach dobrowolnych zwolnieniem Ubezpieczyciela od odpowiedzialności. W ubezpieczeniach obowiązkowych taka sankcja nie jest zastrzeżona.
Również odmiennie w ubezpieczeniach dobrowolnych i obowiązkowych uregulowany jest obowiązek zapłaty składki ubezpieczeniowej. W ubezpieczeniach dobrowolnych odpowiedzialność Ubezpieczyciela rozpoczyna się od dnia następującego po zawarciu umowy, nie wcześniej jednak niż od dnia następnego po zapłaceniu składki lub jej pierwszej raty. Jeżeli jednak umówiono się inaczej i Ubezpieczyciel ponosi odpowiedzialność jeszcze przed zapłaceniem składki lub jej pierwszej raty, a składka lub jej pierwsza rata nie została zapłacona w terminie, ubezpieczyciel może wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym i żądać zapłaty składki za okres, przez który ponosił odpowiedzialność. W przypadku braku wypowiedzenia umowy wygasa ona z końcem okresu, za który przypadała niezapłacona składka. W razie opłacania składki w ratach, niezapłacenie w terminie kolejnej raty składki może powodować ustanie odpowiedzialności Ubezpieczyciela, tylko wtedy gdy skutek taki przewidywała umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia, a Ubezpieczyciel po upływie terminu wezwał Ubezpieczającego do zapłaty z informacją, że brak zapłaty w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania spowoduje ustanie odpowiedzialności.
W ubezpieczeniach obowiązkowych taka sankcja nie jest przewidziana i odpowiedzialność Ubezpieczyciela trwa mimo nieopłacenia składki lub jej kolejnej raty.
W razie zajścia wypadku Ubezpieczony obowiązany jest użyć dostępnych mu środków w celu zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów, a Ubezpieczyciel obowiązany jest, w granicach sumy ubezpieczenia, zwrócić koszty poniesione w związku z tym działaniem, jeżeli środki te były celowe, chociażby okazały się bezskuteczne.
Obowiązkiem Ubezpieczonego jest także zgłoszenie wypadku, czyli szkody, Ubezpieczycielowi. Umowa ubezpieczenia lub ogólne warunki ubezpieczenia mogą przewidywać, że Ubezpieczający ma obowiązek w określonym terminie powiadomić Ubezpieczyciela o wypadku. Najczęściej są to 3 lub 5 dni roboczych. Jeżeli Ubezpieczony z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa nie zgłosił wypadku, to Ubezpieczyciel może odpowiednio zmniejszyć świadczenie, jeżeli naruszenie przyczyniło się do zwiększenia szkody lub uniemożliwiło Ubezpieczycielowi ustalenie okoliczności i skutków wypadku.
Przedawnienie roszczeń
Roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech, jednakże roszczenie poszkodowanego do Ubezpieczyciela o odszkodowanie lub zadośćuczynienie przedawnia się z upływem terminu przewidzianego dla tego roszczenia w przepisach o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym lub wynikłą z niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania.
Jak widać z powyższych ogólnych informacji, wiele elementów wpływa na zakres ochrony ubezpieczeniowej. Należy także pamiętać, że inaczej jest ukształtowana sytuacja Ubezpieczonego i poszkodowanego w ubezpieczeniach obowiązkowych, a inaczej w dobrowolnych. Obowiązkowemu Ubezpieczeniu OC osób wykonujących samodzielne techniczne funkcje w budownictwie poświęcę następny artykuł.
Maria Tomaszewska-Pestka
dyrektor Biura Ubezpieczeń Odpowiedzialności Cywilnej STU Ergo Hestia SA
