Płyta MDF to ciekawy wynalazek – łączy ona w sobie wysoką wytrzymałość drewna wraz z lekkością zapewnianą przez sklejkę. Materiał ten jest też relatywnie niedrogi, dzięki czemu świetnie się sprawdzi do tworzenia estetycznych projektów. Pozwala on również uzyskać znacznie ładniejsze konstrukcje niż te wykonane z OSB. Jednak praca z płytami MDF potrafi być nieco kłopotliwa dla okazjonalnego majsterkowicza, tym samym prowadząc do kosztownego marnowania materiałów. Jak zatem zabrać się za ich obróbkę?
Jak uzyskać idealnie równą linię cięcia płyty MDF?
Zdecydowanie największym problemem, z jakim boryka się większość majsterkowiczów, jest zachowanie równej linii cięcia płyty MDF. W większości przypadków wynika to z próby odręcznego prowadzenia pilarki tarczowej. W takim przypadku każde, nawet najmniejsze zadrżenie ręki, może spowodować nieznaczne przesunięcie się osi cięcia elektronarzędzia.
Jak zatem sobie poradzić z tym problemem? Zdecydowanie najlepszą metodą jest wyposażenie się w pilarkę tarczową kompatybilną ze specjalnymi prowadnicami w kształcie szyny. Są one idealnie proste, dzięki czemu można dopasować je do linii cięcia, a następnie tymczasowo przytwierdzić do płyty MDF przy pomocy zacisków stolarskich. Następnie wystarczy już tylko ustawić pilarkę tarczową w prowadnicy szyny, wcisnąć jej włączniki i zacząć przecinać materiał.
Sztywna szyna uniemożliwi elektronarzędziu poruszanie się na boki, tym samym gwarantując idealnie równą linię cięcia.
Jak uzyskać gładką i niepostrzępioną powierzchnię płyty MDF?
Kolejnym, częstym problemem związanym z cięciem płyty MDF przy pomocy pilarki tarczowej lub pilarko-zagłębiarki są postrzępione krawędzie powstające wokół linii cięcia. Skutkują one nieestetycznym wyglądem dociętego materiału, a także potrafią całkowicie uszkodzić wierzchnią warstwę lakierniczą. Co gorsza, korekcja zadziorów jest niezwykle czasochłonna, a w niektórych przypadkach zwyczajnie niemożliwa.
Zatem jak można uniknąć postrzępionych krawędzi? Pierwszą i zarazem najważniejszą kwestią jest zastosowanie dobrej klasy tarczy tnącej. Jej zęby są znacznie ostrzejsze od tańszej konkurencji, a profil doskonale wgryza się w obrabiany materiał, tym samym zapewniając optymalne cięcie płyty MDF.
Należy też zwrócić uwagę na to, by tarcza tnąca posiadała odpowiednią ilość zębów. W przypadku płyty MFD osprzęt powinien mieć przynajmniej 48 zębów. Jednak chcąc uzyskać najlepsze rezultaty, warto nieco dopłacić i wyposażyć się w tarczę tnącą posiadającą 60 zębów.
Jak ciąć płytę MDF przy pomocy wyrzynarki?
Płyta MDF może być także z powodzeniem przycinana przy pomocy wyrzynarki. Zapewnia to ogromną swobodę pracy, a także umożliwia wycinanie elementów o niezwykle ciekawych kształtach. Będzie to szczególnie przydatne podczas amatorskiej stolarki, umożliwiając wprawnemu majsterkowiczowi tworzenie pięknych mebli kuchennych.
Tnąc płytę MDF wyrzynarką, należy przede wszystkim wyposażyć się w dobrej klasy osprzęt – podobnie jak w przypadku pilarki tarczowej. Brzeszczot powinien być ostry i wykonany z wysokogatunkowej stali narzędziowej. Chcąc uzyskać najlepsze rezultaty, należy też zakupić wariant dedykowany cięciu precyzyjnemu. Jest też ważne, by ostrze wyrzynarki pracowało z możliwie wysoką prędkością, a funkcja podrzynania została wyłączona.
Czym pomalować płytę MDF i uzyskać jednolitą powłokę lakierniczą?
Płyta MDF jest materiałem trudnym do pomalowania. Zdecydowana większość powłok lakierniczych najzwyczajniej w świecie nie chce trzymać się jej powierzchni. Aby poradzić sobie z tym problemem, jest niezbędne ustabilizowanie powierzchni roboczej przy pomocy preparatu gruntującego. Jego składniki wnikają głęboko w powierzchnię płyty MDF, jednocześnie tworząc czepne podłoże dla właściwej warstwy farby.
Po nałożeniu preparatu gruntującego należy odczekać czas zalecany przez producenta (jest to zazwyczaj około 2 – 4 h), a następnie rozpocząć malowanie. Farbę jest najlepiej nakładać przy pomocy wałka malarskiego.
W jaki sposób łączyć ze sobą płyty MDF przy pomocy uniwersalnych wkrętów do drewna?
Płyta MDF ze względu na swoją strukturę ma silną tendencję do kruszenia się. Wynika to z jej budowy – w końcu tworzą ją zmielone trociny, które zostały zmieszane z silną żywicą epoksydową, a następnie sprasowane pod wysokim ciśnieniem w specjalistycznej prasie.
Dlatego też, chcąc połączyć ze sobą dwa odrębne kawałki płyty MDF przy pomocy uniwersalnych wkrętów do drewna, jest niezbędne wcześniejsze wywiercenie otworów pilotażowych. To nic innego jak dziura wykonana wiertarką lub wiertarko-wkrętarką przy pomocy wiertła do pracy w drewnie. Średnica wiertła powinna być nieznacznie mniejsza od średnicy wkrętu. Dzięki temu nagwintowany łącznik będzie mógł swobodnie osadzić się w płycie MDF, bez ryzyka jej ukruszenia lub połamania.
