Wciągarki linowe, zwane też transporterami materiałów, to sprzęt stosowany masowo przy prowadzeniu prac budowlanych, kryciu i renowacji dachów. Ponieważ jego konstrukcja jest bardzo prosta, duża liczba wykonawców traktuje je jako „zaawansowaną technologicznie drabinę” i nie widzi konieczności ani potrzeby pozyskania dopuszczeń Urzędu Dozoru Technicznego. A taki obowiązek istnieje. Dla tych, którzy zastanawiają się nad zasadnością takiego nadzoru, podać można proste wyjaśnienie. Wciągarka może i jest prostą konstrukcją, ale jej bezpieczne funkcjonowanie zależne jest od prawidłowego montażu, przy użyciu pełnego kompletu elementów składających się na to urządzenie. Te elementy muszą być w dobrym stanie technicznym.

Na dobór odpowiednich materiałów hydroizolacyjnych wpływa przede wszystkim typ i sposób użytkowania zabezpieczanego obiektu/pomieszczenia, miejsce aplikacji, rodzaj i układ warstw w izolowanej przegrodzie. Istotny jest też poziom obciążenia wilgocią, w tym warunki klimatyczne i gruntowo-wodne oraz obecność agresywnych związków, a niejednokrotnie także dodatkowe wymagania, np. sanitarne, stawiane obiektom.

Papy zgrzewalne stosowane szeroko do izolacji przegród budowlanych coraz częściej uzupełniane są innymi bitumicznymi materiałami rolowymi, to jest papami samoprzylepnymi i papami układanymi luźno na izolowanych powierzchniach, sklejanymi na zakładach z wykorzystaniem pasa samoprzylepnego. Tego typu materiały zawierają wysokomodyfikowane, elastyczne asfalty oraz odpowiednio dobrane mocne osnowy i stanowią równoprawny składnik izolacji wielowarstwowej lub w przypadku fundamentów – skuteczną, samodzielną izolację.

Norma PN-EN 1504-3 rozróżnia dwie klasy materiałów przeznaczonych do napraw konstrukcyjnych (klasy R4 i R3) oraz dwie klasy materiałów do napraw niekonstrukcyjnych (klasy R2 i R1). Naprawy konstrukcyjne odnoszą się do wypełniania ubytków i reprofilacji elementów nośnych konstrukcji z betonu. Naprawy niekonstrukcyjne dotyczą elementów osłonowych, działowych i drugorzędnych, na które działa wyłącznie obciążenie ich ciężarem własnym, i które nie mają istotnego znaczenia dla bezpieczeństwa konstrukcji jako całości. W przypadku obiektów mostowych mamy do czynienia wyłącznie z naprawami konstrukcyjnymi.

Przyczyn coraz częstszego stosowania materiałów kompozytowych w budownictwie mostowym jest wiele, m.in. bardzo wysoka wytrzymałość na rozciąganie, bardzo wysoka wartość odkształceń granicznych, odporność na korozję, bardzo mała grubość warstwy naprawczej, możliwość aplikacji w różnych warunkach.

Prawidłowość doboru materiału konstrukcyjnego komina zależna jest od rodzaju paliwa oraz typu urządzenia grzewczego (urządzenia klasy B lub C). Przed przystąpieniem do doboru materiału konstrukcyjnego na konstrukcję komina projektant powinien wnikliwie przeanalizować typ i rodzaj urządzenia grzewczego przewidziany do zamierzonego zastosowania.

Każdego roku notuje się wiele przypadków zatruć tlenkiem węgla. Tymczasem polskie przepisy z zakresu wentylacji budynków i techniki kominowej nie nadążają za zmianami techniczno-technologicznymi, jakie zaszły w budownictwie w ostatnim dwudziestoleciu.

Przez nieprecyzyjne określenia rodzaju powierzchni płytek ceramicznych w specyfikacjach i umowach często dochodzi do konfliktów pomiędzy stronami procesu budowlanego.

Celem tej II międzynarodowej konferencji jest przedstawienie aktualnych możliwości technologicznych i prawnych zastosowania w budownictwie drogowym materiałów pochodzących z recyklingu.

Odpowiada dr Aleksander Krupa z Izby Projektowania Budowlanego.