Izolacje przeciwwodne i przeciwwilgociowe są jednym z najważniejszych elementów mających wpływ na komfort użytkowania budynku i jego koszty eksploatacji, a błędy w wykonstruowaniu powłok wodochronnych są nie tylko trudne do usunięcia, ale i kosztowne.

W numerze czerwcowym „Inżyniera Budownictwa” ukazał się dodatek specjalny rozwijający tematykę hydroizolacji.

W numerze czerwcowym „Inżyniera Budownictwa” ukazał się dodatek specjalny rozwijający tematykę hydroizolacji.

Wobec dążenia do obniżenia kosztów i czasu realizacji inwestycji, wykonanie hydroizolacji w podziemnej części budowli musi być starannie zaplanowane i wykonane.

Wiele problemów z przeciekami ma swój początek albo w przyjęciu nieodpowiedniego materiału hydroizolacyjnego (błąd projektowy), albo w bezmyślnej zamianie na inny (tańszy) na etapie wykonywania prac.

Podczas prac iniekcyjnych należy stale kontrolować cały proces, prace iniekcyjne należy ponadto odpowiednio udokumentować.

W przypadku przecieków przez dachy zielone nie wystarczy miejscowa naprawa – nieszczelna warstwa hydroziolacyjna wymaga zazwyczaj całkowitej wymiany.

Na dobór odpowiednich materiałów hydroizolacyjnych wpływa przede wszystkim typ i sposób użytkowania zabezpieczanego obiektu/pomieszczenia, miejsce aplikacji, rodzaj i układ warstw w izolowanej przegrodzie. Istotny jest też poziom obciążenia wilgocią, w tym warunki klimatyczne i gruntowo-wodne oraz obecność agresywnych związków, a niejednokrotnie także dodatkowe wymagania, np. sanitarne, stawiane obiektom.

Dziś w budownictwie czynnikiem decydującym o wyborze materiału, poza uwarunkowaniami technicznymi i ceną, jest zastosowanie takiego rozwiązania, które umożliwia prowadzenie prac budowlanych niemal w każdych warunkach pogodowych, jednocześnie zapewniając nam jego prawidłowe wykonanie.