Przedstawione w tabeli 1 w części I artykułu wymagania stawiane konstrukcji i przekryciu dachów z zakresu odporności ogniowej każdorazowo określa się na drodze badawczej.

W przypadku pożaru wewnątrz budynku zgromadzone w obiekcie palne materiały podsycają pożar i dach może być narażony na działanie ognia.

W dniach 4–6 listopada 2014 r. odbyła się w Józefowie konferencja zorganizowana przez Szkołę Główną Służby Pożarniczej. Uczestnikami byli przede wszystkim pracownicy naukowi wydziałów budowlanych uczelni oraz projektanci i wykonawcy obiektów budowlanych.

Systemy służące usuwaniu dymu oraz zapewniające kontrolę nad jego rozprzestrzenianiem są jednym z elementów zapewniających bezpieczeństwo użytkownikom budynku w czasie pożaru.

Istnieje wiele nowoczesnych narzędzi pozwalających na precyzyjne przewidywanie rozprzestrzeniania się pożaru w budynkach.

Gwałtowność i moc pożaru w obiektach wielkokubaturowych często są tak duże, że żaden system wentylacji pożarowej nie jest w stanie istotnie wpłynąć na skutki pożaru. Wobec powyższego pojawia się pytanie o zasadność stosowania wysublimowanych systemów bezpieczeństwa pożarowego w tego typu budynkach.

Przejścia kabli i przewodów przez ściany i stropy powinny mieć klasę odporności ogniowej identyczną z klasą odpornościogniowej elementu budowlanego, w którym są wykonane.

Problemy z wykonaniem dobrego systemu zapobiegania zadymieniu rozpoczynają się w czasie opracowania koncepcji takiego układu.

Norma PN-EN 1992-1-2:2008 dotycząca projektowania konstrukcji betonowych narażonych na ogień powinna być stosowana łącznie z częścią 1-1 tego Eurokodu, gdyż podano w niej tylko wymagania uzupełniające do wymagań określonych dla konstrukcji niezagrożonych pożarem.

W zbiorze Eurokodów istnieje pakiet ośmiu Polskich Norm przeznaczonych do projektowania obiektów pod względem pożarowym. Sześć odnosi się do konstrukcji wykonanych z różnych materiałów, jedna traktuje o oddziaływaniach pożaru na konstrukcje, a jedna zawiera podstawy projektowania konstrukcji.