Zapewnienie warunków ochrony użytkowników przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych powinno być przez projektanta realizowane podczas wyboru miejsca usytuowania budynku.
Odpowiada mgr inż. Anna Sas-Micuń – Stowarzyszenie Nowoczesne Budynki.
Przesyłam zdjęcie nowo budowanego w pewnym mieście budynku. Nie wiem, kto stawia domy w takim miejscu, gdzie w ogrodzie stoi stup z siedmioma liniami wysokiego napięcia. W razie awarii lub uszkodzenia linii łatwo o tragedię. Co mówią przepisy o odległości budynku od stupa elektroenergetycznego?
W przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1422 i z 2017 r. poz. 2285) (dalej: WT), nie ma wymogu dotyczącego zachowania przynajmniej minimalnej odległości budynku od słupa elektroenergetycznego. Nie mniej jednak należy, projektując sytuowanie budynku, mieć na względzie obowiązek spełnienia m.in. wymagania podstawowego oraz ustalonych warunków technicznych. Jednym z wymagań podstawowych – dotyczących obiektów budowlanych i określonych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającego zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającego dyrektywę Rady 89/106/EWG, którego spełnienie jest wymagane na mocy ustaleń lit. c pkt 1 ust. 1 art. 5 ustawy – Prawa budowlanego – jest wymaganie dotyczące: higieny, zdrowia i środowiska.
Obiekt budowlany jako całość oraz jego poszczególne części, wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi, zgodnie z ustaleniem ust. 1 art. 5 ustawy – Prawo budowlane (Dz.U. z 2017 r. poz. 1332 i 1529 oraz z 2018 r. poz. 12, 317, 352 i 650) należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając między innymi spełnienie podstawowych wymagań.
Warunki techniczne niezbędne do spełnienia wymagania higieny i zdrowia w rozporządzeniu WT zostały zawarte m.in. w rozdziale 1 „Usytuowanie budynku” w dziale II „Zabudowa i zagospodarowanie działki budowlanej” oraz w dziale VIII „Higiena i zdrowie”. W myśl ogólnej reguły, zawartej w § 11, budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinien być wznoszony poza zasięgiem zagrożeń i uciążliwości określonych w przepisach odrębnych, przy czym dopuszcza się wznoszenie budynków w tym zasięgu pod warunkiem zastosowania środków technicznych zmniejszających uciążliwości poniżej poziomu ustalonego w tych przepisach bądź zwiększających odporność budynku na te zagrożenia i uciążliwości, jeśli nie jest to sprzeczne z warunkami ustalonymi dla obszarów ograniczonego użytkowania, określonych w przepisach odrębnych. Szkodliwe promieniowanie i oddziaływanie pól elektromagnetycznych zostało ujęte na pierwszym miejscu otwartego katalogu uciążliwości. Kolejne miejsce zajmuje hałas i drgania (wibracje) – pkt 1 i 2 ust. 2 § 11 WT.
Kolejny wymóg, który należy spełnić, zawarty został w § 314 WT Stanowi on zakaz wznoszenia budynków z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi na obszarach stref, w których występuje przekroczenie dopuszczalnego poziomu oddziaływania pola elektromagnetycznego określonego w przepisach odrębnych dotyczących ochrony przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych.
Z powyższego wynika, że zapewnienie wymienionych warunków ochrony użytkowników przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych powinno być przez projektanta realizowane podczas dokonywania wyboru miejsca usytuowania budynku na działce budowlanej.
