W poprzednim numerze „IB” został przedstawiony wzór umowy o roboty budowlane. W niniejszym wydaniu omawiamy typowe postanowienia o roboty budowlane dotyczące przedmiotu umowy oraz praw i obowiązków stron umowy.

Po uchyleniu w roku 1982 obowiązującego cennika prac projektowych (CPP) określanie cen za prace projektowe stało się poważnym problemem, który drastycznie wzrósł po wdrożeniu przepisów dotyczących zamówień publicznych.

Osoby lub firmy, które w wyniku działań rzeczoznawcy budowlanego poniosły stratę, coraz częściej dochodzą własnych praw przed sądem – na podstawie Kodeksu karnego.

Motto: Celem organizowania czy uczestniczenia w przetargu nie jest zawarcie umowy. Celem jest zawarcie umowy obustronnie korzystnej.

Przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor (zamawiający) zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Niepokojąca sytuacja wywołana faktycznym zahamowaniem realizacji dużych inwestycji drogowych i mostowych spowodowała, a właściwie nasiliła dyskusję na temat przyczyn takiego stanu rzeczy. Poniższy artykuł ma na celu pokazanie, jak złożona jest materia zagadnienia i w pewnym stopniu określa aktualny „stan rzeczy”.

Czynności przygotowawcze
Co najmniej od siedmiu lat SIDiR rozpowszechnia listę 12 warunków wstępnych, które powinny być spełnione zanim jakakolwiek forma otwarcia postępowania przetargu zostanie przedstawiona publicznie.

Do redakcji „IB” wpłynęły dwa zapytania od Czytelników w sprawie dopuszczalności wykonywania przez jedną osobę różnych funkcji technicznych na tej samej budowie. Są to pytania o sprawy proste i wydaje się, iż nie powinny budzić wątpliwości.

Kraje Unii Europejskiej są w 50% zależne od dostaw surowców i paliw energetycznych z importu i zależność ta wzrasta. Za blisko połowę całkowitego końcowego zużycia energii – odpowiadają budynki.

4 stycznia 2006 roku weszły w życie ustalenia dyrektywy europejskiej 2002/91/EC w sprawie charakterystyki energetycznej budynków.