Poprawne zaprojektowanie i wykonanie budynku to bezwzględny wymóg bezproblemowej i długoletniej eksploatacji. Podstawą jest odpowiednie rozwiązanie konstrukcyjne części zagłębionej w gruncie.
Doświadczenie pokazuje, że znacząca liczba problemów, powstających w trakcie eksploatacji budowli, związana jest z wilgocią. Woda, wykorzystując wszelkie usterki i nieciągłości w warstwach hydroizolacyjnych, wnika do wnętrza konstrukcji. Dodatkowo rozpuszczone w wodzie agresywne związki chemiczne (powstałe np. w wyniku naturalnego procesu gnicia roślin i liści, nawożenia pól, czy też procesów chemicznych) także wnikają wraz z nią w fundamenty, a następnie, na skutek kapilarnego podciągania wilgoci, są transportowane do wyższych części obiektu. Dalszym etapem jest powstawanie widocznych zawilgoceń, wykwitów solnych, przebarwień, łuszczenia się powłok malarskich czy odpadanie tynku, a jeżeli nie przeprowadzi się odpowiednich prac renowacyjno-naprawczych, w dalszej kolejności może dojść do zniszczenia samego muru.
Przy wykonywaniu robót hydroizolacyjnych trzeba zwrócić uwagę na kilka czynników:
– obciążenie wilgocią – wsiąknięcie wody opadowej wystarczająco głęboko w grunt poniżej poziomu posadowienia budynku (wykluczone jest oczywiście występowanie wysokiego poziomu wód gruntowych) wymaga najprostszego typu uszczelnienia – izolacji przeciwwilgociowej, która uniemożliwia kapilarne wnikanie wilgoci w ściany. Zalegający dookoła budynku grunt musi być niespoisty i dobrze przepuszczalny (np. piasek, żwir). Izolację przeciwwilgociową wykonuje się także, gdy nadmiar wody opadowej jest odprowadzany przez drenaż, jednak jego zdolność odprowadzania wody musi uniemożliwiać powstawanie spiętrzeń podczas intensywnych opadów atmosferycznych lub w porach deszczowych roku;
– obciążenie wodą – występuje, gdy na poziomie posadowienia zalegają grunty spoiste (np. glina, margiel, ił), uniemożliwiające szybkie wsiąkanie wilgoci. Powoduje to długotrwałe oddziaływanie spiętrzającej się wody opadowej na ścianę fundamentową. Innym przypadkiem obciążenia wodą jest długookresowe oddziaływanie wody pod ciśnieniem na fundamenty. Sytuacja ta ma miejsce przy poziomie wód gruntowych przekraczającym poziom posadowienia. Przy wykonywaniu tego typu izolacji stawia się materiałom oraz wykonawcom robót bardzo wysokie wymagania, uszczelnienie to bowiem musi być skuteczne w najcięższych warunkach;
– konstrukcję budynku – rodzaj fundamentu, występowanie podpiwniczenia, wysokość kondygnacji piwnicznej itp.;
– obecność agresywnych wód gruntowych.
1. Przykład izolacji przeciwwodnej budynku podpiwniczonego.
Dopiero po przeanalizowaniu tych czynników, wraz z oceną ukształtowania terenu wokół budynku, należy wybrać odpowiednie rozwiązanie konstrukcyjno-materiałowe.
Rozwiązania technologiczno-materiałowe marki Weber Deitermann pozwalają na wykonanie izolacji w postaci szczelnej wanny, całkowicie oddzielającej budynek od wilgoci lub wody znajdującej się w gruncie. Podstawowymi składnikami tych systemów hydroizolacyjnych są dwa typy materiałów: mineralne (tzw. szlamy lub mikrozaprawy uszczelniające) oraz grubowarstwowe, modyfikowane polimerami bitumiczne masy uszczelniające (zwane także masami KMB).
2. Sposób wykonania wtórnej izolacji typu wannowego.
Szczegółowe zastosowania szlamów uszczelniających SUPERFLEX D1 i SUPERFLEX D2, jak również polimerowo-bitumicznych mas uszczelniających SUPERFLEX 10, SUPERFLEX 100/100 S i PLASTIKOL UDM 2 zostaną przedstawione w numerze 05/2009.
mgr inż. Maciej Rokiel
Saint-Gobain Construction Products Polska sp. z o.o.
Weber Deitermann – Biuro we Wrocławiu
ul. Mydlana 7, 51-502 Wrocław
tel.: 071 372 85 75, infolinia: 0801 162 948
www.deitermann.pl, e-mail: info@deitermann.pl
