Kalendarium – sierpień, wrzesień

9.08.2018

ogłoszono

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 lipca 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących (Dz.U. z 2018 r. poz. 1537)

Obwieszczenie zawiera jednolity tekst ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących.

22.08.2018

weszła w życie

Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (Dz.U. z 2018 r. poz. 1496), tzw. specustawa mieszkaniowa

Ustawa określa zasady oraz procedury przygotowania i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących. Głównym celem aktu prawnego jest wprowadzenie regulacji umożliwiających przyspieszenie realizacji tych inwestycji. Inwestycją mieszkaniową w rozumieniu specustawy jest przedsięwzięcie obejmujące budowę, zmianę sposobu użytkowania lub przebudowę, w wyniku której powstaną budynek lub budynki mieszkalne wielorodzinne co najmniej z 25 mieszkaniami lub co najmniej 10 budynków mieszkalnych jednorodzinnych, wraz z urządzeniami budowlanymi z nimi związanymi, drogami wewnętrznymi, a także roboty budowlane niezbędne do obsługi oraz prawidłowego wykonania tych prac. Inwestycję mieszkaniową stanowią również części budynków przeznaczone na działalność handlową lub usługową. Z kolei do inwestycji towarzyszącej ustawa zalicza m.in. sieci uzbrojenia terenu, drogi publiczne, przedszkola, szkoły, obiekty sportu i rekreacji, obiekty budowlane przeznaczone na działalność handlową lub usługową, jeżeli służą obsłudze mieszkańców budynków będących przedmiotem inwestycji mieszkaniowej.

Zgodnie z przepisami ustawy inwestycję mieszkaniową lub inwestycję towarzyszącą będzie można realizować niezależnie od istnienia lub ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże nie może być ona sprzeczna ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz uchwałą o utworzeniu parku kulturowego. Warunek ten nie dotyczy terenów, które w przeszłości były wykorzystywane jako tereny kolejowe, wojskowe, produkcyjne lub usług pocztowych, a obecnie funkcje te nie są na tych terenach realizowane. O lokalizacji inwestycji mieszkaniowej decydować ma w formie uchwały właściwa miejscowo rada gminy, do której inwestor musi wystąpić z wnioskiem za pośrednictwem wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Do wniosku o ustalenie lokalizacji inwestycji należy dołączyć m.in. koncepcję urbanistyczno-architektoniczną sporządzoną przez osobę, o której mowa w art. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, lub osobę wpisaną na listę izby samorządu zawodowego architektów posiadającą uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej lub uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności architektonicznej. Na podjęcie uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji (lub jej odmowie) rada gminy ma 60 dni. Przedtem jednak muszą zostać przeprowadzone konsultacje społeczne. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) zobowiązany jest zamieścić wniosek wraz z dołączonymi do niego dokumentami na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej gminy. Mieszkańcy będą mieli 21 dni na złożenie uwag do wniosku. Przed podjęciem uchwały konieczne będzie także uzyskanie opinii oraz dokonanie uzgodnień ze strony specjalistycznych organów, wskazanych w ustawie. Uchwała o ustaleniu lokalizacji podlega publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Ulegnie ona wygaśnięciu, jeżeli przed upływem trzech lat od dnia jej opublikowania decyzja o pozwoleniu na budowę inwestycji mieszkaniowej nie stanie się ostateczna. Analogiczna procedura znajdzie zastosowanie w przypadku zamiaru realizacji inwestycji towarzyszącej. Uchwała o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej będzie miała moc wiążącą dla organu wydającego pozwolenie na budowę. Istotne jest to, że w trybie specustawy mieszkaniowej mogą być realizowane wyłącznie inwestycje mieszkaniowe spełniające ściśle określone w przepisach standardy, które dotyczą takich kwestii, jak: dostęp do drogi publicznej, dostęp do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i elektroenergetycznej, odległość od przystanku komunikacyjnego, odległość od szkoły podstawowej i przedszkola, dostęp do urządzonych terenów wypoczynku oraz rekreacji lub sportu, liczba kondygnacji nadziemnych. Stwierdzenie niespełnienia standardów stanowić będzie przesłankę odmowy wydania pozwolenia na użytkowanie.

Ustawa reguluje także zasady korzystania z nieruchomości w związku z realizacją inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących. Przepisy przewidują, że właściwy organ w decyzji o pozwoleniu na budowę może ograniczyć sposób korzystania z nieruchomości przez udzielenie zezwolenia na zakładanie i przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń, jeżeli właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości nie wyraża na to zgody. W takiej sytuacji właścicielowi, użytkownikowi wieczystemu lub osobie, której przysługują inne prawa rzeczowe na nieruchomości, przysługuje od inwestora odszkodowanie. W przypadku gdy założenie lub przeprowadzenie ciągów, przewodów, urządzeń i obiektów, o których mowa wyżej, uniemożliwi dalsze prawidłowe korzystanie z nieruchomości w sposób dotychczasowy albo w sposób zgodny z jej dotychczasowym przeznaczeniem, właściciel albo użytkownik wieczysty będzie miał roszczenie, aby inwestor nabył od niego nieruchomość.

Niniejszą ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. znowelizowanych zostało kilka ustaw. Istotne zmiany wprowadzono w ustawie z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1405). Mają one na celu umożliwienie realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących na terenach rolnych w granicach administracyjnych miast.

Dokonano także nowelizacji ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1202, z późn. zm.). Zmiany polegają na rozszerzeniu wymogu projektowania i budowania budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz obiektów użyteczności publicznej z uwzględnieniem potrzeb osób niepełnosprawnych, o których mowa w art. 1 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r., w tym osób starszych. Wprowadzono obowiązek zapewnienia minimalnego udziału lokali mieszkalnych dostępnych dla ww. osób o ogólnej liczbie lokali mieszkalnych w budynku wielorodzinnym. Ponadto doprecyzowany został przepis określający katalog istotnych odstępstw od zatwierdzonego projektu budowlanego. Nowe regulacje wyłączają z tego katalogu odstępstwa od projektu zagospodarowania działki lub terenu w zakresie urządzeń budowlanych oraz obiektów małej architektury. Za istotne odstępstwo będzie natomiast uznawane niespełnienie wymogu zapewnienia warunków niezbędnych do korzystania z obiektu budowlanego przez osoby niepełnosprawne, o których mowa w art. 1 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, w tym osoby starsze.

została
ogłoszona

Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. zmieniająca ustawę – Prawo zamówień publicznych oraz ustawę o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1603)

Zmiany dotyczą ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1579, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1020, z późn. zm.). Nowelizacja ma na celu przede wszystkim przesunięcie w czasie, z dnia 18 października 2018 r. na dzień 1 stycznia 2020 r., obowiązku elektronizacji zamówień w odniesieniu do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonych przez innych zamawiających niż centralny zamawiający, w których wartość zamówienia jest szacowana poniżej progów unijnych. Istotną zmianą jest również zmodyfikowanie definicji pojęcia „środki komunikacji elektronicznej” przez wyeliminowanie z jego zakresu faksu.

Ustawa wejdzie w życie z dniem 17 października 2018 r.

23.08.2018

weszło w życie

Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 2 sierpnia 2018 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz robót budowlanych, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, a także badań archeologicznych i poszukiwań zabytków (Dz.U. z 2018 r. poz. 1609)

Rozporządzenie zastępuje dotychczas obowiązujące rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 22 czerwca 2017 r. o tym samym tytule (Dz.U. z 2017 r. poz. 1265), które utraciło moc z dniem 26 maja 2017 r. Między innymi zmienione zostały przepisy regulujące kwestię pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków. W stosunku do poprzedniego stanu prawnego istotna zmiana dotyczy dokumentacji, jaką należy załączyć do wniosku o wydanie takiego pozwolenia. W myśl nowych przepisów wymagany jest projekt budowlany (lub część w zakresie niezbędnym do oceny wpływu planowanych robót budowlanych na zabytek) albo program robót budowlanych. Program robót budowlanych to uproszczone opracowanie zawierające imię i nazwisko autora oraz informacje niezbędne do oceny wpływu robót na zabytek, a szczególnie: opis stanu zachowania zabytku, wskazanie przewidzianych rozwiązań budowlanych, w formie opisowej i rysunkowej, wskazanie przewidzianych do zastosowania metod, materiałów i technik. Analogiczne rozwiązanie wprowadzono w przypadku wniosku o wydanie pozwolenia na wykonywanie robót budowlanych w otoczeniu zabytku oraz wniosku o wydanie pozwolenia na przemieszczenia zabytku nieruchomego. Ponadto wniosek o wydanie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych nie musi już zawierać danych osoby kierującej robotami budowlanymi i osoby wykonującej nadzór inwestorski ani oświadczenia o wyłonieniu takich osób w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Informacje te nie znajdą się również w wydanym pozwoleniu. Zrezygnowano także z wymogu wskazania przewidywanego terminu rozpoczęcia i zakończenia robót budowlanych. Oprócz tego wnioskodawca nie będzie już mógł posługiwać się oświadczeniem o posiadaniu tytułu prawnego do korzystania z zabytku. Zobowiązany będzie natomiast załączyć do wniosku o pozwolenie dokumentu potwierdzającego posiadanie przez niego tytułu prawnego do korzystania z zabytku. Kolejna zmiana dotyczy wniosku o wydanie pozwolenia na przemieszczenie zabytku nieruchomego i polega na dodaniu wymogu wskazania miejsca, do którego zabytek nieruchomy ma być przemieszczony. Odnośnie do wniosku o wydanie pozwolenia na umieszczenie na zabytku wpisanym do rejestru zabytków urządzeń technicznych, tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych w rozumieniu art. 2 pkt 16b i 16c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz napisów nie będzie już konieczne określenie przewidywanego terminu rozpoczęcia i zakończenia umieszczenia na zabytku urządzeń technicznych, poza przypadkiem kiedy umieszczenie tego rodzaju urządzeń ma charakter tymczasowy.

11.09.2018

weszła w życie

Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2018 r. poz. 1648)

Ustawa prowadza zmiany w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 799, z późn. zm.), w wyniku których powołana została do życia spółka Polskie Domy Drewniane Spółka Akcyjna, której przedmiotem działalności ma być energooszczędne budownictwo drewniane obejmujące budowę budynków mieszkalnych, zarządzanie tymi budynkami oraz wynajmowanie budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych z możliwością ich sprzedaży. Spółka będzie mogła nabywać grunty, przeprowadzać remonty i modernizację budynków mieszkalnych, nabywać i przetwarzać surowiec drzewny, a także nabywać i sprzedawać produkty drzewne oraz prowadzić inną działalność związaną z energooszczędnym budownictwem drewnianym i infrastrukturą towarzyszącą.