Jeżeli rozwiązanie to będzie się cechowało niskimi kosztami zakupu oraz niskimi kosztami eksploatacji, to dlaczego nie.
Jestem jednak zwolennikiem rozwiązań najprostszych i najbardziej efektywnych energetycznie. Podszedłbym to tego zagadnienia w sposób następujący. Jeżeli chciałbym wykorzystywać gruntową pompę ciepła do ogrzewania powietrza wentylacyjnego, to dlaczego miałbym się decydować na ten konkretny rodzaj rozwiązania pompy ciepła? Ten typ pompy ciepła cechuje się tym, że posiada w miarę stabilne, ale nie najlepsze parametry dolnego źródła ciepła, które dodatkowo są pogarszane w wyniku zastosowania cieczy pośredniczących. Bardziej korzystnym rozwiązaniem mogłoby być zastosowanie pompy ciepła typu powietrze–powietrze, która bezpośrednio odbierałaby ciepło z powietrza usuwanego i także w sposób bezpośredni przekazywała je do świeżego powietrza wentylacyjnego. Takie rozwiązanie cechuje brak strat związanych z zastosowaniem cieczy pośredniczących. Jednocześnie powietrze zużyte wyrzucane z budynku cechuje się stosunkowo wysoką temperaturą w stosunku do temperatury gruntu, co podnosi efektywność pompy ciepła. Efektywność całoroczna jest również wysoka, gdyż koherentność parametrów powietrza usuwanego i pracy układu pompy ciepła jest bardzo korzystna, niezależnie czy urządzenie pracuje w trybie grzania czy też chłodzenia (powietrze usuwane oraz nawiewane posiadają bardzo korzystne temperatury pracy dla układu pompy ciepła zarówno w okresie letnim, jak i zimowym). Oczywiście należałoby uprzednio dokonać precyzyjnej analizy dwóch rozwiązań dla danej konfiguracji centrali klimatyzacyjnej, charakterystyki obciążenia cieplno-wilgotnościowego oraz dla pełnego zakresu występowania temperatur zewnętrznych.
mgr inż. Bartłomiej Adamski
