W Łodzi „u bram miasta” powstał budynek Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego o nietypowym kształcie paragrafu. Paragraf stał się inspiracją dla biura architektonicznego AGG – Architekci Grupa Grabowski Sp. z o.o., a jego nietypowy kształt – wyzwaniem dla wykonawcy – firmy Skanska.
Autor projektu, architekt Jacek Grabowski, oparł architekturę gmachu Uniwersytetu Łódzkiego na wyjątkowym kształcie, symbolizującym specyfikę Wydziału Prawa i Administracji. Zaprojektowany obiekt stanowią trzy przenikające się owalne bryły, wypełnione klarownym układem funkcji i wewnętrznej komunikacji. Przekształcenie architektonicznej koncepcji w kompleksowy projekt okazało się dla projektanta „odkrywaniem” zaskakujących przestrzeni i rozwiązań – wszystkie korytarze wszystkich pięter zaczynają się i kończą w jednym centralnym wielopoziomowym atrium. Pełni ono rolę centrum obiektu, tworzącego układ otwartego parteru i korytarzy wyższych pięter w postaci galerii połączonych wiszącymi mostkami, schodami i kładkami. To przeszklone atrium wypełniają dwa monumentalne, zawieszone w przestrzeni „kominy”, zawierające spiętrzone w kilku kondygnacjach zespoły auli.
Gmach o powierzchni 21,5 tys. m2 i kubaturze 106 tys. m3 przeznaczony jest dla 10 tys. studentów i kilkuset pracowników naukowych. W budynkach A i C zlokalizowane zostały duże aule oraz pokoje dla pracowników naukowych i dydaktycznych. Budynek B, stanowiący łącznik między nimi, zawiera dwie elipsy, a w nich sale wykładowe rozplanowane na poszczególnych kondygnacjach. Mając na celu komfort wszystkich użytkowników, funkcjonalnie wydzielono dwie strefy: część niższą – przeznaczoną dla studentów – z pomieszczeniami dydaktycznymi, pracowniami, biblioteką i dziekanatem oraz część wyższą – „strefę ciszy” dla pracowników naukowych i katedr. Z myślą o studentach zaprojektowano profesjonalnie wyposażoną „salę sądową”, w której odbywać się będą ćwiczenia praktyczne.
Obiekt okazał się prawdziwym wyzwaniem dla wykonawcy – firmy Skanska, gdyż realizacja obiektu o tak oryginalnej geometrii wymagała od wykonawcy szczególnej dokładności, wręcz precyzji, począwszy od prac geodezyjnych. Budynek został zaprojektowany na fundamentach bezpośrednich, w postaci stóp fundamentowych żelbetowych i ław posadowionych na 21 różnych poziomach (najniżej posadowione fundamenty na poziomie – 10 m, najwyżej na – 5,40 m). Aby zrealizować inwestycję, wbudowaliśmy beton w ilości ok. 2 tys. m3, 1,3 tys. ton stali, ponad 1200 słupów żelbetowych i zbudowaliśmy 6 klatek ewakuacyjnych – mówi Artur Piasecki, menedżer projektu Skanska.
Obiekt jest zróżnicowany konstrukcyjnie, znajdują się w nim zarówno elementy żelbetowe wylewane na mokro, jak i żelbetowe prefabrykowane, a także elementy konstrukcji stalowej. Zasadnicza konstrukcja budynku – fundamenty, słupy, ściany, stropy i klatki schodowe z trzonami windowymi – została zaprojektowana i wykonana głównie jako żelbetowa, wylewana na budowie w szalunkach systemowych. Klatki schodowe i pomosty atrium są stalowe, a ich konstrukcja oparta jest na profilach szerokostopowych.
Zróżnicowane są także materiały wykończeniowe, wśród których dominuje szkło. Zastosowano je w elewacji, w połączeniu z płytami granitowymi, a także elementami stali nierdzewnej. Powierzchnię ścian zewnętrznych sześciu klatek schodowych stanowi okładzina z paneli aluminiowych. W części estakad i murów oporowych występuje beton licowy.
Stropodachy w pokryciu papowym dwuwarstwowym wykonano w zielonym kolorze wierzchniej warstwy. Nad aulami, w celu ich doświetlenia, zastosowano dach szedowy. Dach szklany atrium wykonany został przy zastosowaniu systemowych profili aluminiowych firmy Schüco, opartych na konstrukcji nośnej, wykonanej z przekrojów stalowych rozpiętych nad atrium.
Ściany działowe wewnętrzne są murowane oraz w zabudowie gipsowo-kartonowej. Zastosowano sufity podwieszane, głównie rastrowe, systemowe w połączeniu z sufitami z płyt gipsowo-kartonowych. W głównych aulach, zgodnie z opracowanym projektem akustycznym, wykorzystano odbijające i pochłaniające dźwięk okładziny ścian, z wierzchnią warstwą materiałową.
W atrium zewnętrzne ściany trzonów – elips osłonięto okładzinami ściennymi drewnopodobnymi z paneli – płyt Fermacell z okleiną HPL w kolorze jasnego klonu. Kładki i balustrady wykonano ze szkła oraz stali nierdzewnej. W części atrium przyziemia występują podłogi szklane.
Wszystkie pomieszczenia na każdej kondygnacji w budynku są dostępne dla osób niepełnosprawnych. Klatki schodowe, rozmieszczone w węzłowych punktach obiektu, i dwa podwójne zespoły windowe, przystosowane do przewozu osób niepełnosprawnych, zlokalizowane przy atrium zapewniają sprawną komunikację oraz możliwość szybkiej ewakuacji. Wszystkie poziomy obiektu wyposażone są w oddzielne kabiny sanitarne dla osób niepełnosprawnych. Wejścia do budynku są bezprogowe.
W obiekcie zamontowanych zostało 19 central wentylacyjnych, największa o wydajności 28 tys. m3/h. Każda centrala jest zaprogramowana tak, aby utrzymać optymalne warunki cieplno–wilgotnościowe w każdym pomieszczeniu budynku. Parametry w każdym pomieszczeniu można sprawdzać i zmieniać przez Internet za pomocą specjalistycznego programu. Budynek ma klimatyzację. Do wytwarzania chłodu służą dwa agregaty o łącznej mocy chłodniczej ponad 2,5 MW, współpracujące z trzema wieżami chłodniczymi zamontowanymi na dachu.
W części budynku wykonano instalację tryskaczową. W aulach zastosowano kompletne systemy audiowizualne. Systemy te sterowane są centralnie poprzez pulpit dotykowy. Zainstalowano system sygnalizacji pożarowej w układzie trzech central pracujących w sieci. Okablowanie strukturalne wykonano w oparciu o komponenty kat. 6 w klasie E. Zaprojektowano i zastosowano energooszczędne i ekologiczne rozwiązania. Wmontowane urządzenia pozwalają na uzyskanie wysokiego parametru odzysku ciepła powyżej 50%.
Źródło: materiały Skanska
