FLOOR EXPO to przegląd technologii montażowych, materiałów podłogowych oraz innowacyjnych rozwiązań w aranżacji wnętrz. Zaprezentowano między innymi podłogi hybrydowe odporne na wodę i zarysowania, inteligentne systemy podłogowe z wbudowanymi czujnikami oraz powłoki samoregenerujące. Równolegle, DOOR-TEC przyciągnął uwagę nowościami w dziedzinie stolarki – w tym drzwiami z funkcją biometrycznego otwierania, rozwiązaniami akustycznymi klasy premium oraz drzwiami wykonanymi z materiałów w pełni zrównoważonych środowiskowo.

Integralną częścią obu wydarzeń był intensywny program konferencyjny. W ramach Kongresu Branży Materiałów Podłogowych poruszano zagadnienia związane z jakością podkładów, technikami montażu oraz przyczynami reklamacji. Eksperci z PSP i PZP dzielili się wiedzą techniczną i praktycznymi rozwiązaniami. Na DOOR-TEC odbyły się prezentacje dotyczące eksportu, kontroli dostępu oraz zautomatyzowanej produkcji drzwi, z udziałem m.in. Polskiego Klastra Budowlanego.

Jednym z najważniejszych momentów targów FLOOR była rozgrywka w ramach Międzynarodowych Mistrzostw Parkieciarzy „Ojciec & Syn”. Drużyny złożone z rodzinnych duetów zmierzyły się w montażu trudnych układów parkietowych na czas, uwzględniając precyzję i jakość wykonania. Wydarzenie miało nie tylko sportowy charakter, ale także wyjątkowy wymiar emocjonalny i edukacyjny – łącząc pokolenia rzemieślników i promując zawód parkieciarza wśród młodych adeptów.

Na targach swoje produkty prezentowały renomowane firmy takie jak UZIN Polska, Brintons Agnella, WIM, Fatra, Janusz Gierada PPHU, RAIZI Tool Poland czy Bembe Polska. Ich obecność podkreśliła rangę wydarzenia jako miejsca premier, testów i eksperckich spotkań. Firmy prezentowały także narzędzia do precyzyjnego montażu, środki chemiczne nowej generacji oraz cyfrowe konfiguratory systemów drzwiowych.

FLOOR & DOOR EXPO 2025 były nie tylko okazją do zapoznania się z nowościami technologicznymi, ale również platformą do budowania relacji B2B, wymiany doświadczeń i dyskusji o przyszłości branży. Spotkania networkingowe, panele eksperckie i Studio Targowe były przestrzenią inspiracji i dialogu dla całej branży.

Kolejna edycja FLOOR & DOOR EXPO została już zapowiedziana – wydarzenie powróci do Ptak Warsaw Expo w czerwcu 2026 roku.

https://door-tec.pl/ – DOOR-TEC

https://floorexpo.pl/ – FLOOR-EXPO

Fot. © Alexandra Gl – stock.adobe.com

Ruch pojazdów kołowych po sieci drogowej nie jest zjawiskiem jednostajnym, lecz podlega zmianom w skali mikro oraz makro. W pierwszym przypadku różnice w natężeniu ruchu obserwuje się w jego rozkładzie dobowym, a także w bardziej lub mniej wyraźnie zaznaczonych godzinach szczytu komunikacyjnego. Z kolei w skali makro zmiany natężenia ruchu są widoczne między dniami roboczymi a weekendami, okresami świątecznymi lub wakacyjnymi a pozostałą częścią roku czy też w miejscach, gdzie doszło do znaczącej ingerencji w warunki ruchu na drodze. Taką ingerencją może być budowa nowego odcinka lub pojawienie się tzw. generatora ruchu – miejsca będącego źródłem lub celem podróży, które istotnie wpływa na strukturę rodzajową lub kierunkową ruchu.

Porównując wielkość strumieni ruchu na różnych odcinkach dróg publicznych, można zauważyć rokroczny wzrost liczby pojazdów przekraczających przekrój drogi lub przejeżdżających przez skrzyżowania i węzły. Wyjątek stanowią sytuacje związane z oddaniem do użytku nowych tras, obwodnic lub odcinków powodujących skrócenie czasu przejazdu lub dystansu między punktami, przejmujących część ruchu z istniejącej sieci i tym samym ją odciążających.

Jak się odnaleźć w tych zmianach i obiektywnie ocenić przekształcenia sieci drogowej? Odpowiedzią jest cykliczny pomiar ruchu drogowego. Analiza wyników uzyskanych z takich badań może być podstawą zarówno oceny aktualnego stanu sieci, jak i podejmowania decyzji w zakresie jej rozwoju, zarządzania nią czy ustalania priorytetów inwestycyjnych w obszarze remontów i modernizacji.

Idea pomiarów ruchu drogowego nie jest nowa. Za prekursorów takich działań należy uznać Francuzów, którzy już pod koniec XIX w. prowadzili statystyki pojazdów niemechanicznych (zaprzęgów, dorożek itp.) poruszających się po głównych traktach. Pomysł ten był naśladowany w innych krajach, w tym w Polsce.

Pierwszy pomiar ruchu na drogach o nawierzchniach twardych na ziemiach polskich przeprowadzono w 1926 r. [1], a po II wojnie światowej pierwszy pełnoprawny pomiar wykonano w 1965 r. Od tego czasu badania ruchu na sieci dróg krajowych, a od 2000 r. – także wojewódzkich, prowadzi się w cyklach pięcioletnich.

>>> Zajęcie pasa drogowego na potrzeby budowlane

>>> Nazwa zamierzenia budowlanego – uwagi praktyczne

>>> Odbudowa dróg zniszczonych w wyniku działania żywiołu – aktualne przepisy

W przypadku dróg najwyższych klas zarządzanych centralnie, tj. autostrad, dróg ekspresowych, krajowych i wojewódzkich, skoordynowane pomiary ruchu odbywają się co 5 lat w ramach Generalnego Pomiaru Ruchu (GPR), zgodnie z określonymi wytycznymi, w wyznaczonych punktach pomiarowych.

Pomiary liczby pojazdów wraz ze strukturą kierunkową i rodzajową ruchu oraz rozkładem czasowym w ciągu okresu pomiarowego nie są ograniczone do dróg najwyższego szczebla. Mogą też być wykonywane na drogach powiatowych, gminnych i wewnętrznych, jednak przez wiele lat nie były one objęte w takich przypadkach jednolitymi standardami GPR. Skutkowało to znacznymi różnicami w stosowanych metodach, terminach badań oraz czasie ich trwania.

W celu uporządkowania tej kwestii w grudniu 2022 r. wprowadzono WR-D-12: Wytyczne wykonywania pomiarów ruchu drogowego. Wzorce i standardy rekomendowane przez Ministra właściwego ds. transportu [2]. Ustanowiono tym samym rekomendowane procedury badawcze dla wszystkich klas i kategorii dróg. Pozwoliło to na ujednolicenie m.in. technik pomiarowych i długości kampanii w zależności od celu badania, a także sposobów opracowywania i prezentacji wyników.

W dalszej części artykułu:

Pomiary natężenia ruchu drogowego wykonywane ręcznie
Zautomatyzowane pomiary ruchu drogowego
Wideorejestracja pojazdów – półautomatyczna metoda pomiaru

Cały artykuł dostępny jest w numerze 6/2025 miesięcznika „Inżynier Budownictwa”.

Przemysław Rokitowski
Szerokiej Drogi – Projekty Drogowe

Literatura
1. Pomiary i analizy ruchu, Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, https://www.gov.pl/web/gddkia/generalny-pomiar-ruchu (dostęp:
18.03.2025).
2. WR-D-12: Wytyczne wykonywania pomiarów ruchu drogowego. Wzorce i standardy rekomendowane przez Ministra właściwego ds. transportu,
Ministerstwo Infrastruktury, Departament Dróg Publicznych, Warszawa 2022.

Niemal koniecznością staje się wykorzystywanie materiałów z recyklingu, np. gruzu betonowego, do mieszanek betonowych. Warto się więc pochylić nad wpływem materiałów z recyklingu na właściwości betonu [1], zwłaszcza w kontekście jego trwałości. Nie można dłużej polegać wyłącznie na doświadczeniach z produkcji mieszanek konwencjonalnych. Nabiera to szczególnego znaczenia w przypadku projektowania mieszanek do zastosowania w warunkach obniżonej temperatury [2]. Popularnym sposobem na zapewnienie mrozoodporności betonu są domieszki napowietrzające.

Pojawia się więc pytanie, czy dozowanie domieszki napowietrzającej w mieszankach proekologicznych może wyglądać podobnie jak w przypadku betonów konwencjonalnych. W artykule przeanalizowano wpływ kruszywa z recyklingu na zawartość powietrza w mieszance betonowej oraz na skuteczność zabiegów zapewniających mrozoodporność betonu.

>>> Beton w ujęciu gospodarki o obiegu zamkniętym

>>> Ochrona i pielęgnacja betonu w warunkach obniżonej temperatury

Idea zrównoważonego rozwoju a produkcja mieszanki betonowej

Globalna tendencja do redukcji śladu węglowego produktu oraz idea zrównoważonego rozwoju (rys. 1) [3–7] wymuszają zmiany w recepturach mieszanki betonowej, a przede wszystkim ograniczenie w niej zawartości cementu [8–12]. Przykładowo, porównując cenę 1 m³ mieszanki odpowiadającej klasie betonu C30/37 z 2014 i 2023 r., można zauważyć wzrost o 40% przy jednoczesnej redukcji ilości cementu z 350 do 280 kg/m³. Ostatnia wartość jest graniczną zawartością cementu zgodnie z wymaganą klasą według normy [14]. Wyraźny jest również trend wykorzystywania materiałów z recyklingu [12].

Rys. 1. Schematyczne przedstawienie idei zrównoważonego rozwoju [3]

W śladzie węglowym generowanym podczas produkcji betonu największy udział ma produkcja cementu, zwłaszcza klinkieru. Stąd potrzeba zastępowania go składnikami o mniejszym wpływie na środowisko. Na popularności zyskują cementy inne niż portlandzkie: cement portlandzki wieloskładnikowy, cement hutniczy, cement pucolanowy oraz cement wieloskładnikowy. W mieszankach betonowych rośnie również udział dodatków typu I i II oraz domieszek pozwalających na redukcję ilości zaczynu. Odzwierciedla to współczesne dążenia do jak największej modyfikacji składu mieszanki w celu osiągnięcia efektywnego ekonomicznie i ekologicznie produktu (rys. 2).

>>> Redukcja emisji gazów cieplarnianych w procesie produkcji betonu

>>> Recykling gruzu betonowego metodą bezodpadową

Rys. 2. Uogólniona krzywa rozwoju betonu [3]

Cele związane z ochroną środowiska mają wpływ na każdy etap produkcji mieszanki betonowej. Poza ograniczaniem ilości i zmianą rodzaju cementu, a także doborem dodatków i domieszek jest to widoczne również w:

• dążeniu do zakupu surowców w jak najmniejszej odległości od zakładów produkujących mieszanki betonowe,
• zakupie mieszanki betonowej w wytwórniach zlokalizowanych blisko miejsca prowadzenia budowy,
• stosowaniu kruszyw z recyklingu (także organicznych).

W dalszej części artykułu:

Wpływ składu mieszanki betonowej na cechy betonu i jego mrozoodporność
Domieszki napowietrzające – charakterystyka i mechanizm działania
Działanie domieszek napowietrzających w mieszankach z użyciem kruszyw z recyklingu
Podsumowanie i kierunki rozwoju na przyszłość

Cały artykuł dostępny jest w numerze 6/2025 miesięcznika „Inżynier Budownictwa”.

dr inż. Kamila Owczarska
dr inż. Maja Kępniak
dr inż. Rafał Panek

Literatura
1. M. Kępniak, J. Pskowska, A. Garus, M. Drabczyk, S. Kasper, Wpływ drobnego kruszywa z recyklingu na wybrane właściwości betonu, „Structure and Environment” nr 16 (3)/2024, s. 129–133.
2. K. Owczarska, Ochrona i pielęgnacja betonu w warunkach obniżonej temperatury, „Przewodnik Projektanta” nr 4/2023, s. 17–21.
3. L. Czarnecki, Moje poszukiwania prawdy w inżynierii materiałów budowlanych, Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce 2020.
4. A. Dechezleprêtre, C. Gennaioli, R. Martin, M. Muûls, T. Stoerk, Searching for carbon leaks in multinational companies, „Journal of Environmental Economics and Management” nr 112/2022.
5. J. Ding, W. Chen, S. Fu, Optimal Policy for Remanufacturing Firms with Carbon Options under Service Requirements, „Journal of Systems Science and Systems Engineering” nr 31/2022, s. 34–63.
6. R. Martin, M. Muûls, L. B.de Preux, U.J. Wagner, On the empirical content of carbon leakage criteria in the EU Emissions Trading Scheme, „Ecological Economics” nr 105/2014, s. 78–88.
7. E. Zalevskii, N. Borisov, M. Abshoff, T. Simankina, Digital Model for Monitoring Temperature Distribution During Winter Concreting, „Proceedings of EECE 2020. EECE 2020. Lecture Notes in Civil Engineering” nr 150/2020.
8. T. Korouzhdeh, H. Eskandari-Naddaf, R. Kazemi, Hybrid artificial neural network with biogeography-based optimization to assess the role of cement fineness on ecological footprint and mechanical properties of cement mortar expose to freezing/thawing, „Construction and Building Materials” nr 304/2021, 124589.
9. M. Schneider, M. Romer, M. Tschudin, H. Bolio, Sustainable cement production – present and future, „Cement and Concrete Research” nr 41, z. 7/2011, s. 642–650.
10. K.L. Scrivener, A. Nonat, Hydration of cementitious materials, present and future, „Cement and Concrete Research” nr 41, z. 7/2011, s. 651–665.
11. M. Tucker, Trading carbon tradable offsets under Kyoto’s clean development mechanism: the economic advantages to buyers and sellers of using call options, „Ecological Economics” nr 37, z. 2/2021, s. 173–182.
12. Y. Zhao, J. Qiu, J. Xing, X. Sun, Recycling of quarry dust for supplementary cementitious materials in low carbon cement, „Construction and Building Materials” nr 237/2020, 117608.
13. P. Łukowski, Domieszki chemiczne do zapraw i betonów, Stowarzyszenie Producentów Cementu, Polski Cement, 2008.
14. PN-EN 206+A2:2021-08 Beton – Wymagania, właściwości użytkowe, produkcja i zgodność.

Fot. Plac przy fabryce producenta płyt XPS

W dzisiejszym budownictwie kluczową rolę odgrywa efektywność energetyczna, trwałość i odporność na czynniki zewnętrzne. Polistyren ekstrudowany tzw. XPS, to materiał, który od lat spełnia powyższe wymagania, dostarczając niezawodną izolację termiczną dla dachów płaskich, tarasów, fundamentów czy posadzek.

Ale czy jest to rozwiązanie dla każdego?

Zacznijmy od przeglądu podstawowych cech polistyrenu ekstrudowanego:

✅ Odporność na wilgoć – zamknięto-komórkowa struktura XPS sprawia, że materiał nie chłonie wody, co czyni go idealnym do zastosowań w fundamentach i dachach.

✅ Doskonała izolacja termiczna – XPS skutecznie redukuje straty ciepła, zapewniając oszczędność energii zarówno w budynkach mieszkalnych, użyteczności publicznej jak i w obiektach przemysłowych.

✅ Wytrzymałość mechaniczna – odporność na ściskanie pozwala na stosowanie w posadzkach przemysłowych, parkingach oraz w chłodniach i mroźniach, gdzie obciążenia są ekstremalnie wysokie.

✅ Idealne rozwiązanie dla dachów odwróconych – XPS skutecznie chroni warstwę hydroizolacji, wydłużając jej żywotność i zapewniając stabilność całej konstrukcji.

Fot. Dach przy biurowcu pokryty płytami XPS

✅ Ochrona fundamentów przed przemarzaniem – niski współczynnik przewodzenia ciepła zapobiega przemarzaniu gruntu, gwarantując trwałość konstrukcji na lata.

✅ Zrównoważona produkcja – współczesne technologie wytwarzania XPS wykorzystują w procesie produkcyjnym znaczny udział recyklatów, czyli surowców pochodzących z recyklingu, co zmniejsza zużycie surowców pierwotnych i przyczynia się do powstawania wyrobów wysokiej jakości, ale bardziej ekologicznych.

Fot. Produkcja płyt XPS

Analizując powyższe właściwości XPS, szybko okazuje się, że jest to jeden z najbardziej wszechstronnych materiałów izolacyjnych, stosowany zarówno w budownictwie mieszkaniowym, biurowym, jak również w wymagających konstrukcjach infrastrukturalnych czy przemysłowych.

Ravago – ekspert w izolacji XPS od ponad 30 lat

Firma Ravago od ponad trzydziestu lat dostarcza na polski rynek sprawdzone, trwałe i efektywne rozwiązania izolacyjne oparte na polistyrenie ekstrudowanym XPS. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu i współpracy z ekspertami z branży budowlanej Ravago stało się liderem w technologii nowoczesnej izolacji termicznej, odpowiadającej na potrzeby zarówno budownictwa mieszkaniowego, jak i przemysłowego.

Fot. Pojedyncza płyta XPS

Każdy z wariantów RAVATHERM XPS został zaprojektowany z myślą o konkretnych zastosowaniach.

RAVATHERM XPS 300 SL – najlepszy wybór dla budownictwa mieszkaniowego.

Wszędzie tam, gdzie izolujemy ściany fundamentowe lub posadzki obciążone ruchem pieszym. Również wtedy, gdy tworzymy dachy płaskie w wersji użytkowej jako dachy zielone lub jako tarasy, nie ma bardziej optymalnego i pewnego rozwiązania niż XPS klasy 300 kPa.

RAVATHERM XPS 500 SL – idealny do obiektów przemysłowych, chłodni oraz ciągów jezdnych.

Gdy izolujemy posadzki w magazynach, halach produkcyjnych, usługowych czy budujemy drogi na stropach dla pojazdów osobowych, niezrównanym dopełnieniem jest zawsze XPS klasy 500 kPa.

RAVATHERM XPS 700 SL – niezawodny w najbardziej wymagających warunkach.

Czasami, gdy nasze oczekiwania dotyczące wysokiej wytrzymałości na ściskanie łączą się z poszukiwaniem doskonałych parametrów termicznych, najlepszym i niezastąpionym rozwiązaniem jest XPS klasy 700 kPa.

Liczba potencjalnych rozwiązań na bazie z XPS rośnie z dekady na dekadę. Rzadko kto zdaje sobie sprawę, iż ta nowoczesna izolacja termiczna, może być stosowania do budowy uli dla pszczół czy stanowić doskonały materiał konstrukcyjny w budowie nadwozi samochodowych. Można powiedzieć, iż świadomie lub nieświadomie każdego dnia spotykamy się w naszym otoczeniu z XPS czerpiąc z jego wyjątkowych właściwości.

Jeżeli zainteresował Cię XPS i chciałabyś/chciałbyś dowiedzieć się więcej na jego temat, lub omówić swój pomysł na użycie tego materiału, odwiedź naszą stronę www.ravagobuildingsolutions.com/pl/pl i sprawdź co możemy Ci zaproponować do Twojego Projektu.

Pamiętaj! XPS Ravatherm to sprawdzony wybór w budownictwie mieszkaniowym i przemysłowym.

Część inwestorów budowlanych (zwłaszcza prywatnych) nie zastanawia się szczególnie nad statusem prawnym ogrodzenia. Kwestia tego statusu wbrew pozorom jest nie tylko teoretyczna. Może ona mieć bowiem wpływ na różne aspekty inwestycyjne – dotyczące na przykład linii zabudowy. Uwagę na ten fakt zwracają eksperci portalu RynekPierwotny.pl. Wydaje się jednak, że najpierw warto przypomnieć, czym jest urządzenie budowlane i kiedy ogrodzenie mieści się w definicji takiego urządzenia. To ważne, bo czasem ogrodzenie bywa jednak obiektem budowlanym.

Fot. stock.adobe.com/Hermann

Urządzenie budowlane: czym ono w ogóle jest?

W internetowych artykułach poruszających status prawny ogrodzenia można dość często przeczytać, że ogrodzenia są kwalifikowane jako urządzenia budowlane. Taki ogólny wniosek wynika na pewno z analizy artykułu 3 punkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2025 r. poz. 418). Wspomniany przepis wskazuje, że urządzenia budowlane to „urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki”.

Warto zwrócić uwagę, że powyższa definicja akcentuje związanie urządzenia budowlanego (np. ogrodzenia) z obiektem budowlanym. Urządzenie budowlane pełni wobec obiektu rolę służebną. Ogrodzeniem nie jest mur pełniący funkcję konstrukcji oporowej zabezpieczającej przed osuwaniem się ziemi z terenu wyżej położonego – bez względu na to, czy znajduje się na granicy z nieruchomością sąsiednią, czy też w innym miejscu (zobacz: A. Despot-Mładanowicz [w:] Prawo budowlane. Komentarz aktualizowany, red. A. Plucińska-Filipowicz, M. Wierzbowski, LEX/el. 2024, art. 3). Taki mur to budowla.

>>> Ogrodzenia – wymagania oraz rodzaje dostępnych rozwiązań

>>> Ogrodzenia przemysłowe

>>> Bramy – rodzaje, budowa, użytkowanie, normy

Ogrodzenie urządzeniem – jednak nie zawsze

Okazuje się, że opisywana wcześniej rola służebna urządzenia budowlanego względem obiektu budowlanego ma wpływ na klasyfikację ogrodzenia w świetle ustawy prawo budowlane. Ten aspekt zaakcentował między innymi Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 lutego 2018 r. Wspomniane orzeczenie o sygnaturze akt II OSK 1879/17 wskazuje, iż: „Urządzeniem budowlanym jest ogrodzenie zapewniające użytkowanie danego obiektu budowlanego, które bez tego obiektu nie spełniałoby swojej funkcji technicznej. Nie jest nim ogrodzenie działki niezabudowanej, będące samodzielną inwestycją niepowiązaną z innym obiektem budowlanym. Stanowi wówczas odrębny obiekt budowlany”.

Zgodnie z powyższą tezą, ogrodzenie działki niezabudowanej powinno być postrzegane jako osobny obiekt budowlany, ponieważ nie może ono pełnić roli służebnej wobec żadnego obiektu. Identyczna kwalifikacja ogrodzenia jako odrębnego obiektu budowlanego jest uzasadniona jeśli w pobliżu znajduje się inny obiekt budowlany, lecz ogrodzenie nie może wobec niego pełnić roli służebnej (zobacz: D. Sypniewski, R. Godlewski, M. Goss, J. Góralski [w:] W. Ł. Gunia, D. Sypniewski, R. Godlewski, M. Goss, J. Góralski, Prawo budowlane. Komentarz, Warszawa 2022, art. 3).

Status ogrodzenia może mieć duże znaczenie

Kwalifikacja ogrodzenia to temat, który na pewno nie jest tylko elementem teoretycznych rozważań na gruncie prawa budowlanego. Potwierdzenie stanowi np. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 czerwca 2024 r. (sygn. akt: II SA/Gl 269/24). Możemy z niego wywnioskować, że klasyfikacja ogrodzenia ma znaczenie dla ustalenia trybu legalizacji w sytuacji postawienia niezgodnie z przepisami. Jeśli ogrodzenie spełnia definicję urządzenia budowlanego, to zastosowanie znajdują artykuły 50 – 51 prawa budowlanego (zobacz: Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 października 2017 r. – sygn. akt: II OSK 302/16). Ogrodzenia będące obiektami legalizuje się natomiast na zasadach przewidzianych dla obiektów budowlanych.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 czerwca 2024 r.  wskazuje również, że urządzenia budowlane (np. ogrodzenia) wznoszone razem z obiektem budowlanym, z którym posiadają związek funkcjonalny, powinny być objęte tym samym pozwoleniem na budowę – nawet jeśli dla ich oddzielnego wzniesienia wymagane byłoby jedynie dokonanie zgłoszenia. Inna kwestia związana ze statusem prawnym ogrodzeń, dotyczy przestrzegania nieprzekraczalnej linii zabudowy. Jeżeli ogrodzenie jest traktowane jako urządzenie budowlane, to nie będzie go obejmował zakaz lokalizowania poza nieprzekraczalną linią zabudowy.

Andrzej Prajsnar, ekspert portalu RynekPierwotny.pl

Reforma planowania przestrzennego, czyli nowelizacja przepisów Ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.) [1], dokonana na mocy Ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw (dalej: reforma) [2], wprowadziła wiele zasadniczych zmian.

Plan ogólny jako akt prawa miejscowego i element planowania przestrzennego

Plan ogólny gminy jest aktem planowania przestrzennego sporządzanym obligatoryjnie i obejmującym całą gminę. Zgodnie z przepisami reformy [2] jest on jednocześnie aktem prawa miejscowego w przeciwieństwie do dotychczasowego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Z planem ogólnym jako dokumentem będzie badana zgodność miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, jak również decyzji o warunkach zabudowy.

Do treści, które obowiązkowo muszą się znaleźć w planie ogólnym, należą:

• strefy planistyczne,
• gminne standardy urbanistyczne,

które należy uwzględniać przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy.

Oprócz tego w planie ogólnym mogą się znaleźć treści fakultatywne, takie jak:

• obszary uzupełnienia zabudowy (uwzględniane przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy) lub
• obszar zabudowy śródmiejskiej (uwzględniany przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy, a także przy sporządzaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego).

Obowiązek wprowadzenia planów ogólnych przez gminy nie podlega, co do zasady, wyjątkom i ma zostać zrealizowany do 31 grudnia 2025 r. (w myśl art. 51 reformy). Dlatego szybkie i sprawne wdrożenie przez ustawodawcę przepisów wykonawczych do ustawy miało tak wielkie znaczenie w perspektywie prowadzenia przez samorządy procedur planistycznych.

Fot. © MS – stock.adobe.com

7 powodów, dla których plan ogólny jest taki ważny dla każdej gminy

1. Plan ogólny będzie aktem prawa miejscowego, który zastąpi studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.
2. Plan ogólny będzie sporządzany obowiązkowo dla całego obszaru gminy, z wyłączeniem terenów zamkniętych innych niż ustalane przez ministra właściwego do spraw transportu, które będą wyłączone z władztwa planistycznego gminy.
3. Zmiana planu ogólnego będzie mogła obejmować część obszaru gminy.
4. W planie ogólnym określa się strefy planistyczne i gminne standardy urbanistyczne oraz można ustalić obszary uzupełnienia zabudowy i obszary zabudowy śródmiejskiej.
5. Plan ogólny będzie wiązał przy sporządzaniu planów miejscowych (w tym zintegrowanych planów inwestycyjnych – dalej: p.i.) oraz wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (dalej: decyzja w.z.).
6. Plan ogólny nie będzie bezpośrednio wiązał przy wydawaniu decyzji o pozwoleniu na budowę ani przy zgłoszeniu budowy.
7. Jeżeli gmina określi gminne standardy dostępności infrastruktury społecznej, to tereny umożliwiające realizację funkcji mieszkaniowej będą mogły być wyznaczane w planach miejscowych (w tym w z.p.i.) i decyzjach w.z. tylko pod warunkiem spełnienia tych standardów. Każda działka ewidencyjna w ramach takiego terenu będzie musiała spełniać kryterium dostępności infrastruktury społecznej, by było możliwe wyznaczenie całego terenu w planie miejscowym lub wydanie decyzji w.z.

Przepisy wykonawcze do projektu planu ogólnego oraz dokumentowania prac planistycznych z nim związanych

Po kilku miesiącach obowiązywania przepisów reformy, 22 grudnia 2023 r. w Dzienniku Ustaw opublikowano tekst Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie projektu planu ogólnego gminy, dokumentowania prac planistycznych w zakresie tego planu oraz wydawania z niego wypisów i wyrysów [3] (dalej: rozporządzenie).

W § 1 rozporządzenie „określa charakterystykę stref planistycznych, w tym ich profil funkcjonalny oraz minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej, a także sposób:
1) obliczania zapotrzebowania na nową zabudowę mieszkaniową oraz chłonności terenów niezabudowanych;
2) tworzenia gminnego katalogu stref planistycznych (…);
3) przygotowania projektu planu ogólnego gminy;
4) stosowania oznaczeń, nazewnictwa, standardów oraz sposób prezentacji graficznej danych przestrzennych;
5) dokumentowania prac planistycznych w zakresie planu ogólnego gminy;
6) wydawania wypisów i wyrysów z planu ogólnego gminy”.

Projekt planu ogólnego gminy sporządza się w formie danych przestrzennych, o których mowa w art. 67a ust. 3 i 3a u.p.z.p., tworzonych zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 67b u.p.z.p. Z kolei projekt zmiany planu ogólnego zawiera wyłącznie zmieniane, usuwane lub dodawane obiekty przestrzenne. Sposób stosowania oznaczeń, nazewnictwa, standardów oraz prezentacji graficznej danych przestrzennych został opisany w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

Strefy planistyczne planów ogólnych gminy

Charakterystykę stref planistycznych, obejmującą ich profil funkcjonalny oraz minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej, szczegółowo opisano w załączniku nr 1 do rozporządzenia, z następującymi zastrzeżeniami:

• w każdej strefie planistycznej profil funkcjonalny obejmuje tereny określone w ramach profilu funkcjonalnego podstawowego oraz może obejmować tereny określone w ramach profilu funkcjonalnego dodatkowego, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia;
• w przypadku gdy obszar strefy planistycznej jest objęty obowiązującymi planami miejscowymi, w strefie tej można określić wartość minimalnego udziału powierzchni biologicznie czynnej niższą, niż to wynika z załącznika nr 1 do rozporządzenia, jednak nie niższą niż najwyższa wartość wskaźnika opisującego minimalny udział powierzchni biologicznie czynnej dla terenów wyznaczonych w obowiązujących planach miejscowych obejmujących obszar strefy.

Algorytm do wyliczenia zapotrzebowania na nową zabudowę mieszkaniową w gminie

Zapotrzebowanie na nową zabudowę mieszkaniową oraz chłonność terenów niezabudowanych w strefach planistycznych, o których mowa w art. 13c ust. 2 pkt 1–3 u.p.z.p., wyraża się w liczbie mieszkańców. Konkretne zapotrzebowanie na nową zabudowę mieszkaniową oblicza się ze wzoru (§ 3 ust. 2 rozporządzenia):

gdzie:
ZAP – zapotrzebowanie na nową zabudowę mieszkaniową;
M₂₀ – prognozowana liczba mieszkańców gminy na podstawie danych udostępnianych przez statystykę publiczną, powiększona o 5%;

PUM₀ – łączna powierzchnia użytkowa mieszkań w gminie zgodnie z najnowszymi danymi;
P₂₀ – prognozowana powierzchnia użytkowa mieszkań w gminie na jednego mieszkańca.

Z kolei prognozowaną powierzchnię użytkową mieszkań w gminie na jednego mieszkańca oblicza się zgodnie z jednym ze wzorów (§ 3 ust. 3 rozporządzenia):

gdzie:
P₀ – powierzchnia użytkowa mieszkań w gminie na jednego mieszkańca zgodna z najnowszymi danymi;
P_-10 – powierzchnia użytkowa mieszkań w gminie na jednego mieszkańca zgodna z danymi udostępnianymi przez statystykę publiczną według stanu na 10 lat przed rokiem, z którego pochodzą najnowsze dane;
P_-20 – powierzchnia użytkowa mieszkań w gminie na jednego mieszkańca zgodna z danymi udostępnianymi przez statystykę publiczną według stanu na 20 lat przed rokiem, z którego pochodzą najnowsze dane.

Zasady obliczania nowej zabudowy mieszkaniowej i prognozowanej powierzchni użytkowej mieszkań

W obliczeniach, o których mowa w poprzednim paragrafie, przez najnowsze dane ustawodawca rozumie „dane udostępniane przez statystykę publiczną z tego samego roku, z którego pochodzą najnowsze dostępne dane dotyczące liczby mieszkańców gminy udostępniane przez statystykę publiczną” (§ 3 ust. 4 rozporządzenia).

W obliczeniach nowej zabudowy mieszkaniowej z kolei „przyjmuje się okres prognozy obejmujący 20 lat od roku, którego dotyczą najnowsze dostępne dane dotyczące liczby mieszkańców gminy udostępniane przez statystykę publiczną” (§ 3 ust. 5 rozporządzenia).

W przypadku „braku danych udostępnianych przez statystykę publiczną w zakresie prognozowanej liczby mieszkańców gminy (M₂₀), za prognozowaną liczbę mieszkańców gminy przyjmuje się liczbę mieszkańców gminy zgodną z:
1) najnowszymi danymi udostępnianymi przez statystykę publiczną powiększoną o 5% albo

2) prognozą demograficzną sporządzaną przez gminę, obejmującą okres prognozy (…), powiększoną o 5%” (§ 3 ust. 6 rozporządzenia).

Jeżeli prognozowana powierzchnia użytkowa mieszkań w gminie na jednego mieszkańca (P₂₀) obliczona zgodnie z podanym wcześniej algorytmem „jest mniejsza niż powierzchnia użytkowa mieszkań w gminie na jednego mieszkańca zgodna z najnowszymi danymi (P₀), za prognozowaną powierzchnię użytkową mieszkań w gminie na jednego mieszkańca (P₂₀) przyjmuje się powierzchnię użytkową mieszkań w gminie na jednego mieszkańca zgodną z najnowszymi danymi (P₀)” (§ 3 ust. 7 rozporządzenia).

W przypadku gdy prognozowana powierzchnia użytkowa mieszkań w gminie na jednego mieszkańca (P₂₀) wyznaczona zgodnie z powyższymi zasadami jest mniejsza niż 40 m² lub brak jest danych udostępnionych przez statystykę publiczną umożliwiających wykonanie obliczeń zgodnie ze wzorami, przyjmuje się wartość tego parametru wynoszącą 40 m² na jednego mieszkańca.

Jeżeli okaże się, że zapotrzebowanie na nową zabudowę mieszkaniową „wynosi mniej niż:
1) 1000 w gminie, w której liczba mieszkańców zgodnie z najnowszymi dostępnymi danymi udostępnianymi przez statystykę publiczną wynosi nie mniej niż 5000 – dopuszcza się przyjęcie, że wynosi 1000;
2) 500 w gminie, w której liczba mieszkańców zgodnie z najnowszymi dostępnymi danymi udostępnianymi przez statystykę  publiczną wynosi mniej niż 5000 i nie mniej niż 2000 – dopuszcza się przyjęcie, że wynosi 500;
3) 300 w gminie, w której liczba mieszkańców zgodnie z najnowszymi dostępnymi danymi udostępnianymi przez statystykę publiczną wynosi mniej niż 2000 – dopuszcza się przyjęcie, że wynosi 300” (§ 3 ust. 9 rozporządzenia).

Gminy będą mogły również określić wyższe zapotrzebowania na nową zabudowę mieszkaniową, niż wynika to z obliczeń przeprowadzonych według wzoru, „jeżeli jest to uzasadnione szczególnymi potrzebami w zakresie nowej zabudowy mieszkaniowej określonymi w strategii rozwoju gminy, strategii rozwoju ponadlokalnego lub strategii rozwoju obszaru otoczenia Centralnego Portu Komunikacyjnego, o której mowa w art. 120zi Ustawy
z dnia 10 maja 2018 r. o Centralnym Porcie Komunikacyjnym (Dz.U. z 2023 r. poz. 892, 1113, 1688 i 1890)” (§ 3 ust. 10 rozporządzenia).

Obliczanie chłonności terenów niezabudowanych i luk w zabudowie

Chłonność terenów niezabudowanych, w tym luk w istniejącej zabudowie w strefach wielofunkcyjnych z zabudową mieszkaniową wielorodzinną, jednorodzinną oraz zagrodową, „oblicza się, uwzględniając:
1) powierzchnię terenów niezabudowanych, w tym luk w istniejącej zabudowie;
2) chłonność terenów zabudowanych w sposób najbardziej zbliżony do planowanego w strefie w zakresie rodzaju zabudowy i nadziemnej intensywności zabudowy, z możliwością uwzględnienia prognozowanych proporcji między funkcją mieszkaniową a innymi funkcjami” (§ 3 ust. 11 rozporządzenia).

Do obliczenia „zapotrzebowania na nową zabudowę mieszkaniową oraz chłonności terenów niezabudowanych, w tym luk w istniejącej zabudowie, wykorzystuje się dane aktualne na dzień nie wcześniejszy niż dzień przystąpienia do sporządzania planu ogólnego gminy” (§ 3 ust. 12 rozporządzenia).

Obszar uzupełnienia zabudowy to teren, wobec którego (z wyjątkami przewidzianymi w u.p.z.p.) ograniczone zostanie wydawanie decyzji o warunkach zabudowy. Jeśli taki obszar znajdzie się w planie, nie będzie trzeba uzyskiwać tzw. zgody rolnej, czyli pozwolenia na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych klasy I–III na inne, nierolnicze i nieleśne cele. Jest to efekt reformy, która zmieniła art. 7 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych [4].

Jak wskazano w [5]: „w tym miejscu wypada odnotować, że fakultatywność uwzględnienia w planie ogólnym obszarów uzupełnienia zabudowy może w przyszłości wywołać kontrowersje z uwagi na brak wyraźnych instrumentów prawnych umożliwiających zobligowanie władz gminy do wydawania decyzji o warunkach zabudowy, dla których wyznaczenie takich obszarów co do zasady jest konieczne” [5].

Przebieg czynności planistycznych

Z przebiegu czynności, o których mowa w art. 13i (podjęcia uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu ogólnego gminy i działań podejmowanych po jej podjęciu) oraz art. 13j u.p.z.p. (wprowadzenia zmian w przedstawionym do uchwalenia projekcie planu ogólnego gminy), sporządza się dokumentację prac planistycznych. Składa się ona z (§ 7 ust. 1 rozporządzenia):

• kopii uchwały rady gminy o przystąpieniu do sporządzenia planu ogólnego;
• dowodów udostępnienia informacji i danych pochodzących z uchwały rady gminy o przystąpieniu do sporządzania planu ogólnego w Rejestrze Urbanistycznym (na mocy Ustawy z dnia 4 kwietnia 2025 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2026 r. [8]);
• dowodów ogłoszenia o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu ogólnego;
• zawiadomień instytucji i organów właściwych do uzgadniania oraz opiniowania projektu planu ogólnego o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu ogólnego, wraz z dowodami ich doręczenia;
• wykazu wniosków do projektu planu ogólnego, którego wzór określono w załączniku nr 3 do rozporządzenia;
• wystąpień do właściwych instytucji i organów o uzgodnienie projektu planu ogólnego i o opinie o projekcie planu ogólnego, wraz z dowodami ich doręczenia;
• wykazu opinii o projekcie planu ogólnego, którego wzór określono w załączniku nr 4 do rozporządzenia, i jego uzgodnień;
• prognozy oddziaływania na środowisko, a w przypadku odstąpienia od przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko – dokumentów poświadczających zgodę właściwych organów;
• dowodów ogłoszenia o rozpoczęciu konsultacji społecznych;
• raportu podsumowującego przebieg konsultacji społecznych, w tym wykazu zgłoszonych uwag, którego wzór określono w załączniku nr 5 do rozporządzenia;dowodów udostępnienia w Rejestrze Urbanistycznym projektu planu ogólnego przekazywanego do uzgodnień i opiniowania, poddawanego konsultacjom społecznym i przedstawianego radzie gminy (wchodzi w życie 1 lipca 2026 r.);
• uzasadnienia planu ogólnego;
• wszystkich danych przestrzennych utworzonych dla projektu planu ogólnego w toku procedury planistycznej, przy czym: w przypadku procedury zmiany planu ogólnego – dodatkowo wszystkich danych poprzednio uchwalonych planów ogólnych lub ich zmian zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 67b u.p.z.p., a w wypadku wyznaczania obszaru uzupełniania zabudowy – dodatkowo danych przestrzennych dokumentujących sposób wyznaczenia obszaru uzupełnienia zabudowy określony w przepisach wydanych na podstawie art. 13m ust. 1 u.p.z.p.;
• listy osób, które sporządziły projekt planu ogólnego, zawierającej imiona i nazwiska, z podaniem informacji o spełnieniu warunków, o których mowa w art. 5 u.p.z.p.

Na mocy przepisów rozporządzenia dokumentację prac planistycznych prowadzi się w postaci elektronicznej. Zawiera ona dokumenty elektroniczne lub odwzorowanie cyfrowe dokumentów papierowych (z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach [6]). Formaty plików wchodzących w skład takiej dokumentacji powinny być zgodne z przepisami wydanymi na podstawie art. 18 Ustawy z dnia 17 lutego 2005 r.o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne [7].

Przepisy przejściowe

Zgodnie z § 10 rozporządzenia weszło ono w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia (czyli 23 grudnia 2023 r.), z wyjątkiem § 7 ust. 1 pkt 2 i 11 oraz ust. 3 pkt 4, które wejdą w życie 1 lipca 2026 r.

Pozostałe przepisy wykonawcze do reformy planowania przestrzennego

Jak podaje Ministerstwo Rozwoju i Technologii¹, dotychczas weszły w życie następujące przepisy wykonawcze do reformy planistycznej:
1) Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 24 października 2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zbiorów danych przestrzennych oraz metadanych w zakresie zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2023 r. poz. 2409);
2) Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 13 listopada 2023 r. w sprawie wzoru formularza pisma dotyczącego aktu planowania przestrzennego (Dz.U. z 2023 r. poz. 2509);
3) Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie projektu planu ogólnego gminy, dokumentowania prac planistycznych w zakresie tego planu oraz wydawania z niego wypisów i wyrysów (Dz.U. z 2023 r. poz. 2758 ze zm.);
4) Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 20 lutego 2024 r. w sprawie określenia wzoru formularza wniosku o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego albo warunków zabudowy (Dz.U. z 2024 r. poz. 351);
5) Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 2 maja 2024 r. w sprawie sposobu wyznaczania obszaru uzupełnienia zabudowy w planie ogólnym gminy (Dz.U. z 2024 r. poz. 729);
6) Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 15 lipca 2024 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2024 r. poz. 1116).

¹ https://www.gov.pl/web/rozwoj-technologia/akty-wykonawcze, stan na 28 maja 2025 r.

Joanna Maj
radca prawny, SWK Legal Sebzda-Załuska, Wójcik, Kamińska Radcowie Prawni

Literatura
1. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.).
2. Ustawa z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1688).
3. Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie projektu planu ogólnego gminy, dokumentowania prac planistycznych w zakresie tego planu oraz wydawania z niego wypisów i wyrysów (Dz.U. z 2023 r. poz. 2758 ze zm.).
4. Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 82).
5. Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Komentarz, red. T. Filipowicz, A. Plucińska-Filipowicz, M. Wierzbowski, LEX 2024.
6. Ustawa z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 164 ze zm.).
7. Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1557 ze zm.).
8. Ustawa z dnia 4 kwietnia 2025 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2025 r. poz. 527).

Aluminum Tech Expo 2025 zapowiada się jako kompleksowa platforma wymiany wiedzy, doświadczeń i kontaktów biznesowych dla przedstawicieli sektora aluminium – od producentów i dostawców surowców, przez firmy zajmujące się obróbką i recyklingiem, po integratorów systemów i odbiorców końcowych z takich branż jak motoryzacja, budownictwo, lotnictwo czy energetyka.

Dlaczego warto być częścią Aluminum Tech Expo 2025?
Targi oferują wyjątkową przestrzeń do prezentacji najnowszych produktów, maszyn, komponentów oraz zaawansowanych technologii wykorzystywanych w procesach przetwórczych i konstrukcyjnych. Organizatorzy zapowiadają rozbudowaną strefę wystawienniczą, a także program towarzyszący pełen eksperckich konferencji, paneli dyskusyjnych i prezentacji technicznych.

Wśród poruszanych tematów znajdą się m.in. nowe stopy i materiały hybrydowe, automatyzacja produkcji, kontrola jakości, rozwiązania dla elektromobilności, a także perspektywy rozwoju zrównoważonego przemysłu aluminium w dobie transformacji energetycznej.

Dzięki obecności zarówno liderów branży, jak i dynamicznych startupów technologicznych, Aluminum Tech stanowi doskonałą okazję, by zobaczyć z bliska kierunki, w których zmierza przemysł metalurgiczny. To również miejsce, gdzie decyzyjni gracze łączą siły z innowatorami, kreując wspólnie przyszłość sektora.

Dla kogo są te targi?

Wydarzenie skierowane jest do szerokiego grona specjalistów, w tym:

• producentów i dystrybutorów aluminium oraz jego komponentów;
• inżynierów materiałowych, technologów, operatorów maszyn;
• architektów i biur projektowych poszukujących nowoczesnych rozwiązań;
• przedstawicieli firm budowlanych, deweloperskich i inwestycyjnych;
• menedżerów ds. zakupów i rozwoju produktów w przemyśle ciężkim;
• ekspertów ds. zrównoważonego rozwoju i ESG.

Patroni i partnerzy Aluminium Tech Expo 2025

Organizatorzy Aluminium Tech Expo 2025 współpracują z renomowanymi instytucjami i organizacjami branżowymi, które wspierają rozwój innowacji i promują najlepsze praktyki w sektorze aluminium. Choć pełna lista patronów i partnerów nie została jeszcze oficjalnie opublikowana, wiadomo, że wydarzenie cieszy się wsparciem zarówno krajowych, jak i międzynarodowych liderów branży. Wśród patronów i partnerów znajdują się: CINNOMATECH – Klaster Innowacyjnych Technologii w Wytwarzaniu, Polska Izba Konstrukcji Stalowych, IZTECH – Izba Zaawansowanych Technologii.

Szczegóły organizacyjne dostępne są na oficjalnej stronie targów: https://aluminiumtechexpo.com/

Rejestracja za darmo na: https://aluminiumtechexpo.com/rejestracja/

Czytaj także:

Targi Industrial Building Expo 2025 – sukces premierowej edycji

VI Szczyt Klimatyczny TOGETAIR: transformacja i konkurencyjność gospodarki

VI Otwarte Mistrzostwa Podkarpackiej OIIB w Marszu na Orientację to wydarzenie integrujące środowisko budowlane i umożliwiające spotkania firmowe w malowniczym zakątku Podkarpacia.

Program ramowy:

• 8.30 – 10.00 – otwarcie biura zawodów, rejestracja zawodników
• 10.00 – rozpoczęcie zawodów
• 10.30 – 11.00 – start zawodników

Po starcie zawodników:

– atrakcje, gry i zabawy (na terenie obiektu)

– wycieczki busem do zagrody żubrów, plenerowego muzeum wypału węgla drzewnego oraz torfowiska Tarnawa

– stoisko edukacyjne Nadleśnictwa Stuposiany

– zwiedzanie Pawilonu Wystawowego Flory i Fauny Bieszczadzkiej (na terenie obiektu)

– rozgrywki sportowe pomiędzy firmami

– indywidualne wejście na Bukowe Berdo

– indywidualne wejście na wieżę widokową na Jeleniowatym

• 13.00 – 14.00 – powrót zawodników z trasy marszu
• 13.00 – 14.00 – ciepły posiłek i napoje dla wszystkich uczestników marszu
• 14.00 – 15.00 – rozgrywki sportowe i zabawy integracyjne
• 15.00 – ogłoszenie wyników zawodów – wręczenie nagród
• od 16.00 – integracyjny grill z DJ-em przy ośrodku Centrum Promocji Leśnictwa Muczne

VI Otwarte Mistrzostwa Podkarpackiej OIIB w Marszu na Orientację odbędą się w kategoriach:

• Okręgowe Izby Inżynierów Budownictwa (drużyny 2-osobowe)
• Firmy Budowlane i Sponsorzy (drużyny 2-osobowe)
• OPEN Inżynierowie Budownictwa (członkowie PDK OIIB z osobami towarzyszącymi, drużyny 2-osobowe)
• RODZINNA do lat 10 (członkowie PDK OIIB z osobami towarzyszącymi i dziećmi do lat 10, drużyny 2-4-osobowe)
• RODZINNA od 10 do 16 lat (członkowie PDK OIIB z osobami towarzyszącymi i dziećmi od 10 do 16 lat, drużyny 2-4-osobowe)
• STUDENCI (studenci i absolwenci uczelni kierunków technicznych)

Szczegółowe informacje, warunki uczestnictwa, program, regulamin, karty zgłoszeniowe dostępne są na: https://inzynier.rzeszow.pl/

Termin zgłoszeń: 11 lipca 2025 r.

Ewentualne pytania oraz zgłoszenia prosimy kierować do biura Podkarpackiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa, tel. +48 17 777 64 54, e-mail: organizacja@inzynier.rzeszow.pl

Czytaj także:

Lubuska OIIB z nową wizją: plany rozwoju i ujednolicenie standardów

XVIII konkurs konstruktorski „wyKOMBinuj mOst 2025”

Główną przyczyną problemów związanych z bezawaryjną eksploatacją betonowych posadzek przemysłowych są ich dylatacje. Wskazują na to doświadczenia wielu użytkowników. Nic dziwnego, że coraz częściej inwestorzy doceniają zalety posadzek bezspoinowych i to właśnie na nie się decydują. Wraz z rosnącym popytem przybywa firm, które specjalizując się wcześniej w wykonywaniu posadzek w technologii tradycyjnej, czyli z nacinanymi szczelinami skurczowymi, podejmują się wykonywania „bezspoinówek”. Niektóre nie do końca zdają sobie jednak sprawę z tego, jak dużym wyzwaniem jest zapanowanie nad zjawiskiem skurczu betonu. W artykule opisano błędy, jakie popełniono w trakcie realizacji posadzki w hali magazynowej, która w założeniu miała mieć cechy posadzki bezspoinowej.

>>> Posadzki bezspoinowe

>>> Podłogi przemysłowe oparte na palach

>>> Obciążenia podłóg przemysłowych

Fot. 1. Obciążenia posadzki w obiekcie. Fot. autora

Technologia wykonania posadzki

Posadzkę opisaną w artykule wykonano w obiekcie magazynowym o powierzchni ok. 3600 m² pod koniec 2019 r. Jej wielowarstwowy układ zrealizowano na podstawie opracowania technicznego, które sporządził dostawca użytych materiałów. Opatrzono je klauzulą: „Niniejsze opracowanie nie jest projektem budowlanym w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego” (Dz.U. z 2003 r. nr 120 poz. 1133) i opracowano je bez udziału osób, które mają stosowne uprawnienia budowlane oraz pełnią samodzielne funkcje techniczne w budownictwie. Dlatego dokument ten należy potraktować raczej jako rodzaj ogólnych wytycznych technicznych, a nie typowe opracowanie projektowe sporządzone dla konkretnej inwestycji. Opracowanie przewidywało wykonanie wielowarstwowego układu posadzki według następującej technologii:

• płyta żelbetowa posadzki grubości 25 cm z betonu C25/30 XC2, zbrojona włóknem polimerowym w ilości 4 kg/m³, utwardzona powierzchniowo za pomocą posypki utwardzającej dozowanej w ilości 4 kg/m², zaimpregnowana preparatem w ilości 0,15 l/m², z 2-centymetrowymi nacięciami pod sterowanie indukcyjne;
• 2 × folia PE grubości 0,2 mm na zakład 50 cm;
• podbudowa z betonu C8/10 grubości 10 cm o wymaganej równości ±10 mm na 3 m;
• warstwa wyrównująca ubytki w stabilizacji z niesortu od 0 do 15 cm, E_v2 ≥ 120 MPa, I_o < 2,2;
• stabilizacja gruntu rodzimego cementem 45 cm, E_v2 ≥ 120 MPa, I_o < 2,2.

>>> Statyczne i dynamiczne obciążenia podłóg przemysłowych

>>> Rysy powierzchniowe w betonowych podłogach przemysłowych

>>> Naprawa podłóg przemysłowych i posadzek w hali

Pomimo że w opracowaniu zawarto zapis: „Brzegi dylatacji są wzmocnione profilami stalowymi”, na przekroju dylatacji roboczej nie uwidoczniono żadnego wzmocnienia krawędzi dylatacji, a jedynie jej dyblowanie za pomocą prętów ϕ 20 o długości 50 cm w rozstawie co 50 cm (rys. 1). Napisano także: „Rozstaw dylatacji: do 20 m”, lecz nie przedstawiono w sposób graficzny przebiegu dylatacji roboczych na rzucie hali. Opracowanie przewidywało ponadto m.in.:

• wypełnienie dylatacji po 30 dniach od rozłożenia posadzki;
• dodatkowe dozbrojenie płyty posadzki za pomocą prętów żebrowanych (wokół słupów) i siatką ϕ 6 o oczkach 150 × 150 mm ze stali A-III-N o szerokości 1,5 m, umieszczoną na głębokości 6 cm od wierzchu płyty (przy bramach wjazdowych);
• zabezpieczenie kątownikiem stalowym o wymiarach 50 × 50 × 5 mm, z wąsami krawędzi posadzki w przejściach przez bramy, drzwi itp.;
• oddzielenie płyty posadzki od słupów, podwalin, ścian, fundamentów itp. pasem pianki polietylenowej o wysokości 250 mm (pianka grubości 8 mm) w celu umożliwienia swobodnych ruchów posadzki we wszystkich możliwych kierunkach bez ryzyka zniszczenia konstrukcji.

W dalszej części artykułu:

Uszkodzenia posadzki
Badania terenowe i laboratoryjne
Przyczyny uszkodzeń posadzki
Specyfika skurczu betonu
Zjawisko curlingu

Cały artykuł dostępny jest w numerze 6/2025 miesięcznika „Inżynier Budownictwa”.

mgr inż. Sławomir Słonina
Centrum Technologiczne Budownictwa Instytut Badań i Certyfikacji Sp. z o.o.

– Health and safety at work are fundamental to protecting life and wellbeing – especially on construction sites, where the risk of accidents is pretty high. Now that we’ve wrapped up our two-day training, let’s go over the key takeaways. Do you think training like this actually helps improve safety on site?
– Yeah, for sure. Every worker has to go through health and safety training before they even step onto a site. It helps them get familiar with the risks, learn how to work safely, and know what to do in an emergency. And it’s not just a one-off – you’ve got to refresh that knowledge regularly.
– Why is it so important to wear the right gear and personal protective equipment?
– Because it can really make the difference between a close call and a serious injury. Helmets, gloves, safety boots, high-vis vests – that stuff is a must. It reduces the risk of injury from falls, impacts, or contact with dangerous substances. Everyone on site has to stick to the PPE rules, no exceptions.
– What do you think is the biggest risk on a site?
– Working at height, for sure. Any task done more than a meter off the ground can be dangerous. That’s why you need proper scaffolding, secure ladders, and decent fall protection systems in place.
– And what about using machinery?
– All construction equipment – cranes, concrete mixers, saws – must be regularly checked to make sure it’s working properly. It also needs clear labels and locks so it doesn’t get turned on by accident. And of course, only trained and certified people should be using that kind of equipment.
– Anything else to watch out for?
– Yeah, lighting is crucial – especially if you’re working after dark. Confined spaces like trenches or service rooms need good ventilation. And extra care is essential when dealing with hazardous substances.
– What should you do if there’s an accident?
– Everyone should know the basics: how to give first aid, call for help, and evacuate if needed. That’s why drills and practice runs are so important – they help you react fast when it really counts.
– Remember, staying safe on site doesn’t stop after the initial training. Regular safety checks, following procedures to the letter, and continually reassessing risks – those are all part of the job when it comes to creating a safe work environment. It’s a shared responsibility across the entire construction team.

Bezpieczeństwo i higiena pracy na budowie

– Bezpieczeństwo i higiena pracy to podstawa ochrony życia oraz zdrowia – szczególnie na budowie, gdzie ryzyko wypadków jest naprawdę wysokie. Skoro mamy już za sobą dwudniowe szkolenie, podsumujmy najważniejsze kwestie. Jak myślicie, czy takie szkolenia rzeczywiście pomagają poprawić bezpieczeństwo na budowie?
– Zdecydowanie tak. Każdy pracownik musi przejść szkolenie bhp przed rozpoczęciem pracy na budowie. Dzięki temu poznaje zagrożenia, zasady bezpiecznego postępowania i procedury awaryjne. I to nie jest szkolenie jednorazowe – tę wiedzę trzeba regularnie odświeżać.
– Dlaczego odpowiedni ubiór i środki ochrony osobistej są tak ważne?
– Mogą przesądzić o tym, czy wyjdziemy z opresji cało, czy skończy się poważnym urazem. Kaski, rękawice, obuwie ochronne, kamizelki odblaskowe – te rzeczy to absolutna podstawa. Zmniejszają ryzyko urazów przy upadkach, uderzeniach czy kontakcie z substancjami niebezpiecznymi. Każdy musi bezwzględnie przestrzegać zasad stosowania środków ochrony osobistej.
– Co według was stanowi największe zagrożenie na budowie?
– Praca na wysokości. Każde zadanie wykonywane powyżej jednego metra to potencjalne niebezpieczeństwo. Dlatego trzeba korzystać z odpowiednich rusztowań, solidnych drabin i systemów asekuracyjnych.
– A co z obsługą maszyn?
– Wszystkie maszyny i urządzenia budowlane: dźwigi, betoniarki czy piły muszą być regularnie sprawdzane, czy działają prawidłowo. Powinny mieć wyraźne oznakowanie oraz zabezpieczenia przed przypadkowym uruchomieniem. Oczywiście obsługiwać je mogą tylko osoby z odpowiednimi kwalifikacjami i uprawnieniami.
– Na co jeszcze warto zwrócić uwagę?
– Na budowie kluczowe jest dobre oświetlenie, zwłaszcza gdy prace trwają po zmroku. W zamkniętych przestrzeniach, takich jak wykopy czy pomieszczenia techniczne, trzeba zapewnić skuteczną wentylację. Szczególną ostrożność należy zachować też przy pracy z substancjami niebezpiecznymi.
– Co robić w razie wypadku?
– Każdy pracownik powinien znać podstawowe procedury: jak udzielić pierwszej pomocy, jak wezwać pomoc i kiedy zarządzić ewakuację. Dlatego ćwiczenia symulacyjne są tak ważne – pozwalają zareagować szybko, kiedy liczy się każda sekunda.
– Pamiętajmy, że bezpieczeństwo na budowie nie kończy się na szkoleniu wstępnym. Regularne kontrole bhp, bezwzględne przestrzeganie procedur, a także ciągła analiza ryzyka – wszystko to jest kluczowe, jeśli chcemy stworzyć bezpieczne środowisko pracy. To wspólna odpowiedzialność wszystkich uczestników procesu budowlanego.

Słowniczek/Vocabulary
occupational health and safety (OHS) – bezpieczeństwo i higiena pracy (bhp)
site safety – bezpieczeństwo na budowie
two-day training – dwudniowe szkolenie
key takeaways/key points – najważniejsze wnioski/kluczowe kwestie
health and safety training – szkolenie bhp
hazards/risks – zagrożenia
safe work practices – zasady bezpiecznego postępowania
emergency procedures – procedury awaryjne
personal protective equipment (PPE) – środki ochrony osobistej
safety gear/workwear – ubiór ochronny/odzież robocza
helmet/hard hat – kask ochronny
gloves – rękawice
high-vis/high-visibility vest – kamizelka odblaskowa
working at height – praca na wysokości
scaffolding – rusztowanie
fall protection system – system asekuracyjny
construction equipment – sprzęt/maszyny budowlane
hazardous substances – substancje niebezpieczne
first aid – pierwsza pomoc
checks/audits – kontrole/audyty

Użyteczne zwroty/Useful phrases
The risk of accidents is pretty high. – Ryzyko wypadków jest naprawdę wysokie.
We’ve wrapped up (our training/meeting). – Zakończyliśmy (nasze szkolenie/spotkanie).
Let’s go over the key takeaways. – Omówmy najważniejsze wnioski.
Every worker has to go through the training. – Każdy pracownik musi przejść szkolenie.
You’ve got to refresh that knowledge regularly. – Trzeba regularnie odświeżać tę wiedzę.
Extra care is essential./You’ve got to be
extra careful. – Niezbędna jest dodatkowa ostrożność./Musisz zachować szczególną ostrożność.
Follow procedures to the letter. – Bezwględnie przestrzegaj procedur.
Call for help./Call emergency services. – Wezwij pomoc./Wezwij służby ratunkowe.
Safety is a shared responsibility. – Bezpieczeństwo to wspólna odpowiedzialność.

Przygotowała Magdalena Marcinkowska