Hydroizolacja nie jest elementem decydującym o bezpieczeństwie budynku, ale ma bezpośredni wpływ na komfort jego użytkowania oraz zdrowie przebywających w nim osób. Dlatego sposób zaprojektowania i wykonania powłok wodochronnych nie może być przypadkowy.
Projektowaniu hydroizolacji nie sprzyja sytuacja, w której brakuje aktualnych norm, wytycznych i zaleceń podających zasady konstruowania zabezpieczeń przeciwwodnych. Normy europejskie definiują wprawdzie pewne wymagania stawiane materiałom hydroizolacyjnym, dzieląc je na klasy, nie mówią jednak nic o możliwości zastosowania materiału (a w niektórych przypadkach wręcz wprowadzają w błąd). Wynika ona bowiem nie ze spełnienia wymagań normowych, ale z analizy:
- warunków gruntowo-wodnych i związanego z tym doboru rodzaju systemu (nie materiału!) hydroizolacyjnego, z uwzględnieniem rozwiązania konstrukcyjnego fundamentów (płyta fundamentowa, ławy, materiał ścian fundamentowych);
- uwzględnienia przy doborze materiałów ewentualnej agresywności wód gruntowych;
- możliwości wykonania detali (uszczelnień dylatacji, przejść rurowych).
Dopiero na tym etapie przeprowadza się analizę parametrów materiału hydroizolacyjnego (przyczepności, elastyczności/zdolności mostkowania rys, odporności na obciążenia mechaniczne itp.).
Fot. © Daniel Ciesielski – stock.adobe.com
>>> Hydroizolacje rolowe z tworzyw sztucznych – wybrane zagadnienia
>>> INIEKCJA KRYSTALICZNA® Pozioma i pionowa izolacja przeciwwilgociowa
>>> Hydroizolacje powłokowe vs. bezpowłokowe
>>> Izolacje w gruncie z rolowych materiałów bitumicznych – cz. I
Bardzo ważna jest starannie przygotowana dokumentacja techniczna – już na etapie projektowania powinny powstać: szczegółowe rysunki detali (np. połączeń izolacji pionowej z poziomą, sposobów zabezpieczenia strefy cokołowej, uszczelnienia dylatacji, przejść rurowych – jest to w zasadzie wymóg formalny, jednak często lekceważony) oraz analiza kosztów wykonania powłok wodochronnych. Jeżeli chodzi o rysunki detali, najlepiej gdyby ujmowały one konkretne rozwiązanie technologiczno-materiałowe – muszą definiować rodzaj zastosowanego materiału (np. masa KMB, papa termozgrzewalna, elastyczny szlam, membrana samoprzylepna), podając kluczowe dla trwałości eksploatacyjnej parametry wybranego materiału wodochronnego. Modyfikacja detali możliwa jest jedynie ze względu na specyfikę konkretnego materiału danego producenta (np. gruntowanie/brak gruntowania, sposób wklejania taśmy, stosowanie wkładki zbrojącej/fizeliny ochronnej). Nie może ona jednak w znaczący sposób zmieniać zasadniczych wymogów, takich jak najważniejsze parametry materiału hydroizolacyjnego czy ilości/grubości warstw. Z kolei analiza kosztów jest potrzebna, aby na etapie wykonawstwa nie zaszła potrzeba wymiany materiału na tańszy.
W dalszej części artykułu:
Zasady poprawnego wykonawstwa hydroizolacji
Materiały wykorzystywane do wykonania warstwy wodochronnej
Hydroizolacje budynku – normy
Warianty i schematy rozwiązań hydroizolacyjnych i termoizolacyjnych
Cały artykuł dostępny jest w numerze 3/2024 miesięcznika „Inżynier Budownictwa”
mgr inż. Maciej Rokiel
rzeczoznawca budowlany SITPMB-NOT; rzeczoznawca mykologiczno-budowlany PSMB
Produkty budowlane z kategorii „Materiały izolacyjne” >>>
