Drążenie tunelu pod górą Mały Luboń, w ciągu budowanej drogi ekspresowej S7 na odcinku Naprawa–Skomielna Biała postępuje zgodnie z harmonogramem.
Oprócz samego drążenia i zabezpieczenia tymczasowego wykonywane są zbrojenia i betonowanie obudowy stałej w dwóch nitkach portalu północnego. Od strony portalu południowego trwa budowa muru oporowego. Skarpa drogowa nitki lewej wzmocniona specjalnymi kotwami wzmacniającymi została tu wykonana w 100%. Drążenie pierwszej nitki tunelu od strony południowej, zgodnie z planami ma się rozpocząć na przełomie lipca i sierpnia 2017 r.
W przypadku nitki prawej portalu północnego wydrążono i wykonano obudowę tymczasową o dł. 110 m. Wykonano także izolację na ścianach tunelu, trwają roboty zbrojeniowe i betoniarskie obudowy stałej, przygotowano zbrojenie pod szalunek stropowy na długości 24 m.
W przypadku nitki lewej portalu północnego wydrążono 55 m i wykonano na tym odcinku obudowę tymczasową. Trwają prace przy zbrojeniach obudowy stałej dolnej części tunelu (spągu).
Rozpoczęcie drążenia jednej nitki tunelu portalu południowego przewidywane jest na przełom lipca i sierpnia br., a drugiej nitki portalu południowego planowane jest na listopad br.
Ze względu na warunki geologiczne i hydrologiczne panujące na tym terenie projektanci tunelu zalecili, aby pomiędzy jedną nitką drążonego tunelu i drugą było od 50 do 100 m różnicy, stąd otwory nie są drążone jednocześnie. Dlatego też drążenie lewej nitki portalu północnego rozpoczęto dopiero po wydrążeniu 50 m prawej nitki.
Pod względem geologicznym występuje tu flisz karpacki, czyli niejednorodne skały przemieszane ze sobą. Na obszarze przebiegu budowanej S7 Lubień–Rabka Zdrój występują łupki, iłołupki i piaskowce. Występują tu uskoki tektoniczne i duża zmienność nachylenia warstw geologicznych w stosunku do nachylenia stoków. Raz są one zgodne z nachyleniem, innym razem przeciwne nachyleniu. Grunty wrażliwe są na dostęp tlenu i po odkryciu szybko wietrzeją. Grubość warstw różnych utworów wykazuje dużą różnorodność, na łupkach na skutek dopływu wody powstają płaszczyzny poślizgowe, co sprzyja ruchom osuwiskowym. Warunki hydrologiczne w obszarze budowy tunelu są trudne: bardzo wysoki stan zwierciadła wód podziemnych w górotworze charakteryzujący się dużymi wahaniami.
Skomplikowana budowa geologiczna Karpat Zewnętrznych spowodowała wybór drążenia tunelu metodą tradycyjną, górniczą. Wykonawca, firma Astaldi z Włoch, stosuje metodę A.DE.CO.RS, czyli metodę kontrolowanej deformacji. Jest ona stosowana po raz pierwszy w Polsce, a została opracowana w latach 80. we Włoszech. Metoda ta była wykorzystana przez Astaldi w bardzo podobnych jak na „Zakopiance” warunkach gruntowych, przy budowie tunelu Marta Giulia, na linii kolejowej pomiędzy Parmą a prowincją La Spezia we Włoszech.
Źródło: GDDKiA
