Obwodnica Sanoka oddana do ruchu

Inwestycja obejmowała budowę obwodnicy Sanoka w ciągu drogi krajowej nr 28 Zator – Medyka wraz z infrastrukturą techniczną, budowlami i urządzeniami budowlanymi. Początek zlokalizowany jest na skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 886 z ul. Krakowską (DK 28). Koniec stanowi włączenie obwodnicy do istniejącej drogi krajowej nr 84 (ul. Lipińskiego).

Trasa główna ma parametry techniczne drogi klasy GP (główna przyspieszona) o przekroju 2+1. Obwodnica Sanoka jest połączona z innymi drogami poprzez cztery skrzyżowania jednopoziomowe:  

• rondo na połączeniu obwodnicy z drogą wojewódzką nr 886 i drogą krajową nr 28 (ul. Krakowska),
• skrzyżowanie na przecięciu obwodnicy z łącznikiem do ul. Okulickiego,
• rondo na przecięciu obwodnicy z nowym przebiegiem drogi powiatowej nr 2233R (ul. M. Konopnickiej) i łącznikiem do ronda „Beksińskiego” zlokalizowanego na istniejącym ciągu drogi krajowej nr 28,
• rondo na przecięciu obwodnicy z drogą krajową nr 84 (ul. Lipińskiego). Budowa skrzyżowania oraz przebudowa odcinka drogi krajowej nr 84 zapewnia również połączenie obwodnicy z ul. Zagórską (droga powiatowa nr G 117158R).

Powstało 12 obiektów inżynierskich (8 mostów i 4 wiadukty) oraz 18 przepustów (4 obiekty na potokach górskich, 6 przejść dla zwierząt i przepustów pod obwodnicą, 8 przepustów ramowych pod drogami bocznymi).

Wyzwania na budowie obwodnicy Sanoka

• archeologia

Ratownicze badania archeologiczne początkowo miały być przeprowadzone na 7 stanowiskach. Jednak podczas prac związanych z usuwaniem ziemi urodzajnej ujawniono większą liczbę obiektów archeologicznych, co znacznie rozszerzyło działania badawcze i znacząco ograniczyło dostęp do terenu budowy. Ostatnie badania archeologiczne zakończyły się we wrześniu 2019 r.
 

• warunki geologiczne

Dodatkowe badania geotechniczne związane ze sprawdzeniem warunków geologicznych na trasie obwodnicy pokazały, że ilość wykopów w gruntach skalistych jest o 296 tys. m³ większa od zakładanej. W celu przyspieszenia robót wykopowych w gruntach skalistych zastosowano prace strzałowe. Materiał wstępnie przesortowany był zastosowany do nasypów oraz prac związanych z wymianą gruntów słabonośnych, platform roboczych i budowy dróg technologicznych.

Prace wykopowe w gruntach skalistych były także prowadzone przy zastosowaniu specjalistycznego sprzętu do rozbiórki skał – 100-tonowych koparek uzbrojonych w młoty hydrauliczne, wzmacniane łyżki oraz zrywaki, aby kontynuować prace wykopowe. Na teren budowy sprowadzono także kruszarki mobilne.
 

• roboty palowe

Wyzwaniem na budowie okazały się roboty palowe na obiektach mostowych. Niejednorodność warunków gruntowych wymagała dodatkowych prac w realizacji posadowienia obiektów. Zastosowana metoda wbijania żelbetowych pali prefabrykowanych, niejednokrotnie musiała być  weryfikowana na placu budowy ze względu na brak możliwości pogrążenia pala we fliszu. Kompromisem okazało się zastosowanie prefabrykowanych stalowych pali.
 

• tymczasowe organizacje ruchu

Obwodnica przecina kilka ulic w Sanoku (m.in. Okulickiego, Konopnickiej, Działkową i Stróżowską). W czasie budowy konieczne było więc zapewnienie ciągłości ruchu na każdej z tych dróg z uwagi na prowadzone tam działalności gospodarcze oraz zapewnienie dojazdu dla mieszkańców. W dużej części prace na tych drogach prowadzone były kilkuetapowo, aby umożliwić ciągłość funkcjonowania dróg.

Zobacz też: Ruszyła budowa S19 Lublin – Rzeszów

Obwodnica Sanoka – ciekawostki w liczbach

• Zakładana ilość betonu do wbudowania to 18 500 m3. Przy założeniu że 1m³ betonu waży średnio 2,3 t to 18 500 m³ x 2,3 t = 42 550 ton. Waga Statuy Wolności wynosi 229 ton, czyli z betonu użytego na budowie można by było otrzymać 185 symboli Nowego Jorku.
• Ażurowa konstrukcja kratowa wieży Eiffla waży 7 300 ton. Stal wykorzystana na kontrakcie waży 2 400 ton, a zatem przy budowie obwodnicy Sanoka wykorzystano około 30% (wagowo) wieży Eiffla.
• Łączna ilość wykopów w gruntach skalistych wyniosła 565 000,00 m³ Przy założeniu, że 1m³ skały waży około 1,7 t to 565 000,00 m3 x 1,7 t = 960 500 ton. Średnia ładowność wagonu wynosi 60 ton, co oznacza, że do przewiezienia skały potrzeba 16 tysięcy wagonów.

Inwestycja zrealizowana została z dofinansowaniem unijnym w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020. Całkowity koszt projektu to 207 180 936,44 złotych, z czego wartość dofinansowania UE to prawie 144 miliony złotych. Obwodnicę wybudowano w systemie "projektuj i buduj".

Polecamy: Budowa gazociągu Strachocina-granica RP

GDDKiA