Szklana kurtyna oddziela mieszkania i balkony od naturalnego poszumu wielkiego miasta i pozwala jednocześnie na pełny dopływ światła.
W ubiegłym roku powstała największa dotychczas kurtyna szklana na budynku mieszkalnym w Polsce – w Warszawie przy ul. Banderii. Do budowy kurtyny zużyto ponad 150 ton stali, powierzchnia tafli szkła (ponad 3300 sztuk) przekracza zaś 6 tys. m2.
Prace montażowe kurtyny szklanej podzielono na cztery etapy, koordynując je z prefabrykacją elementów konstrukcji. Pierwsze elementy konstrukcji pojawiały się systematycznie po wyznaczeniu przez geodetów siatki punktów pod montaż marek konstrukcji.
Jednym z kluczowych problemów przy montażu przeszklenia kurtyny była konieczność zachowania pionu z tolerancją do 20 mm na wysokości dziewięciu pięter. Błąd przy wyznaczeniu linii słupów i mieczy konstrukcji uniemożliwiałby zachowanie płaszczyzny oraz linii krawędzi szkła, a nawet montaż. Dodatkowym utrudnieniem było zachowanie poziomu linii balustrady na długości ponaddwustumetrowej ściany elewacji. Warto zwrócić uwagę, że cała konstrukcja była montowana do płyt balkonowych, co przy tak ciężkiej konstrukcji wymagało zaprojektowania płyt o znacznie zwiększonej nośności.
Aby uniknąć korozji na stykach materiałów o różnej polaryzacji, zastosowano przekładki polietylenowe między konstrukcją żelbetową a stalową (fot. 1), zaś pomiędzy elementami stalowymi i aluminiowymi konstrukcji – taśmy butylowe.
Fot. 1. Połączenie konstrukcji stalowej i żelbetowej
Po ustawieniu pierwszych pionów konstrukcji rozpoczęto montaż przeszklenia kurtyny. Z uwagi na wyjątkowo ograniczoną przestrzeń placu budowy zrezygnowano z rusztowań i zastosowano wciągarki wyposażone w ssawki akumulatorowe. Tafle szkła grubości 10 mm zamocowano do konstrukcji na systemowych profilach aluminiowych systemu COPAL, używanych przy zabudowach tarasów bądź loggii (fot. 2), usztywniając za pomocą zestawów dociskowych z blach kwasoodpornych oraz podkładek z płyt PCV (fot. 3).
Fot. 2. Balustrada
Rys. 3. Usztywnienie szyb
Bardzo duże znaczenie przy budowie kurtyny miała logistyka oraz koordynacja z pracami izolacyjnymi (termoizolacja, paraizolacja) w tym dociepleniem elewacji metodą lekko-mokrą (fot. 9).
Fot. 9. Kurtyna w trakcie montażu
Projekt zakładał zakrycie połączenia konstrukcji stalowej kurtyny z konstrukcją żelbetową budynku. Przy łączeniu słupów konstrukcji zastosowano oddzielne wyizolowane gniazda oraz uszczelnienia masą elastyczną, co umożliwiają prace konstrukcji bez ryzyka uszkodzenia izolacji. Takie rozwiązanie podyktowane było koncentracją obciążenia na słupach.
Fot. 4
Fot. 5
Momentem niezwykle istotnym przy budowie kurtyny było przystąpienie do montażu konstrukcji fasady cofniętej. Przecinająca po skosie kurtynę fasada rozcięta to ponadtrzydziestotonowa konstrukcja mocowana na stalowych wspornikach (fot. 4, 5). Przy jej montażu, podobnie jak dla elementów konstrukcji mocowanych do płyt balkonowych, bardzo ważne było jak najdokładniejsze ustawienie punktów montażowych pod wsporniki, by uzyskać pożądaną linię stalowych rur, stanowiących podkonstrukcję dla słupów i mieczy pod szyby. Konstrukcja fasady cofniętej jest jednocześnie podparciem dla stalowych pomostów pełniących funkcję loggii (fot. 6, 7). Zwieńczenie kurtyny tworzy przeszklony pas słupów dochodzących do 2,5 m wysokości.
Fot. 6
Fot. 7
W celu zabezpieczenia dużych powierzchni szkła przed efektem ,,żagla” zastosowano kotwienia poprzeczne, za pomocą teowych wsporników dla słupów konstrukcji stalowej, do attyki dachu.
Kurtyna jako element architektury gubi efekt ciężkości budynku (fot. 8) dzięki uniknięciu monotonnego widoku wielu jednakowych okien mieszkań oraz − dodatkowo − przez przecięcie bryły samej kurtyny fasadą cofniętą, co uczyniło jakby lżejszą samą kurtynę szklaną. Podstawowym zadaniem kurtyny była jednak izolacja akustyczna przed hałasem od ruchliwej ulicy Obozowej.
Fot. 8. Budynek ukończony
Wentylacja przestrzeni za ścianą kurtynową odbywa się przez przerwy między taflami szkła oraz przez aluminiowe kwatery okien rozwieralno-uchylnych.
W pracowniach znanych polskich architektów powstały już plany kolejnych apartamentowców z modnymi obecnie szklanymi kurtynami.
Bernard Wiśniewski
koordynator nadzoru konstrukcji fasadowych Karmar S.A.
Fot.: 1, 2, 3, 9 – Paweł Baldwin
Fot.: 4, 5, 6, 7, 8 – autor
Autorzy projektu: SDA Szcześniak Denier Architekci Sp. z o.o.
Inwestor: Pirelli Pekao Real Esteta
Generalny wykonawca: Karmar SA
Kierownik projektu: Jarosław Furtak
