Odpowiada dr Joanna Smarż z Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej.
W 1970 roku uzyskałem jako technik uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej i konstrukcyjno-budowlanej do kierowania robotami budowlanymi obiektów budowlanych z wyłączeniem obiektów o skomplikowanej konstrukcji. W uprawnieniach nie mam wyszczególnionego zakresu, do czego mnie upoważniają.
– W jakim zakresie i na jakich obiektach posiadane uprawnienia upoważniają mnie do kierowania, nadzorowania i kontrolowania budowy i robót.
– Czy upoważniają mnie również do sporządzania projektów budynków inwentarskich i gospodarczych w budownictwie zagrodowym oraz innych budynków o kubaturze do 1000 m3 i budowli niebędących budynkami w zakresie objętym specjalnością, w której mogę kierować budową lub robotami.
– Czy upoważniają mnie do adaptacji projektów typowych i powtarzalnych budynków mieszkalnych, inwentarskich i gospodarczych oraz sporządzania planów zagospodarowania działek związanych z realizacją tych budynków?
– Czy upoważniają mnie do oceniania i badania stanu technicznego w zakresie wszelkich budynków i innych budowli o powszechnie znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych.
Zgodnie z zasadą ochrony praw nabytych wynikającą z art. 104 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) uprawnienia budowlane zostają zachowane w zakresie określonym w decyzji o ich nadaniu. W związku z powyższym na zakres przedmiotowych uprawnień nie mają wpływu żadne późniejsze zmiany ani przepisy kolejnych rozporządzeń.
W świetle § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia przewodniczącego KBUiA z dnia 10 września 1962 r. w sprawie kwalifikacji fachowych osób wykonujących funkcje techniczne w budownictwie powszechnym (Dz.U. Nr 53, poz. 266) przedmiotowe uprawnienia upoważniają w specjalności architektonicznej i konstrukcyjno-inżynieryjnej do kierowania robotami budowlanymi obiektów budowlanych, z wyłączeniem obiektów o skomplikowanej konstrukcji.
Obiektami budowlanymi o skomplikowanej konstrukcji sąobiekty wymienione w § 1 ust. 4 rozporządzenia, tj.:
– wszelkie obiekty budowlane zawierające elementy składowe, przy których obliczaniu uwzględnia się przestrzenny schemat pracy statycznej całej konstrukcji lub jej części, z wyjątkiem prostokątnych krzyżowo-zbrojonych płyt żelbetowych swobodnie podpartych o rozpiętości do 4,0 m;
– wszelkie obiekty budowlane zawierające elementy składowe o statycznie niewyznaczalnym, płaskim schemacie obliczeniowym, z wyjątkiem prostych belek ciągłych przy rozpiętości przęseł do 6,0 m oraz płyt ciągłych o rozpiętości do 4,0 m, rozwiązywanych za pomocą ogólnie znanych tablic i monogramów;
– wszelkie obiekty budowlane zawierające elementy składowe o statycznie wyznaczalnym, płaskim schemacie obliczeniowym i rozpiętości ponad 12,0 m oraz elementy o osi geometrycznej krzywej bądź łamanej i rozpiętości ponad 6,0 m oraz o wysięgu wsporników ponad 2,0 m;
– wszelkie obiekty budowlane zawierające elementy składowe podlegające obciążeniom równym bądź większym od 800 kg/m2 oraz elementy, przy których obliczaniu uwzględniać należy wpływy dynamiczne, termiczne i skurczowe lub osiadania podpór poziomych elementów nośnych, jak również obciążenia ruchome albo o działaniu wielokierunkowym;
– wszelkie obiekty budowlane zawierające elementy konstrukcyjne wymagające ze względu na bezpieczeństwo budowli sprawdzenia rachunkowego lub doświadczalnego warunków utraty statyczności miejscowej pod działaniem obciążenia;
– wszelkie obiekty budowlane o posadowieniu odmiennym od płaskich ław i stóp fundamentowych, posadowionych bezpośrednio na stałym, niepodlegającym żadnym ruchom, gruncie nośnym;
– wszelkie ściany oporowe o wysokości ponad 2,0 m;
– wszelkie obiekty budowlane o wysokości pionowych elementów nośnych dla jednej kondygnacji powyżej 6,0 m oraz obiekty budowlane o całkowitej wysokości ponad 16,0 m nad terenem bądź też o zagłębieniu większym niż 3,0 m poniżej terenu.
Natomiast przez obiekty budowlane o prostej architekturze, zgodnie z § 1 ust. 3, należy rozumieć:
– budynki gospodarskie i inwentarskie,
– budynki mieszkalne do dwóch kondygnacji nadziemnych (ewentualnie z mieszkalnym poddaszem) o kubaturze łącznej do 1000 m³, z wyjątkiem obiektów zabytkowych; ograniczenie kubatury do 1000 m³ stosuje się w budownictwie mieszkaniowym szeregowym do jednego segmentu, a w budownictwie mieszkaniowym bliźniaczym – do samodzielnej części budynku bliźniaczego.
Ponadto zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi uprawniają również do wykonywania nadzoru inwestorskiego, a także do sprawowania kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych w danym zakresie. Natomiast w ramach sprawowania kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych osoba uprawniona dokonuje oceny stanu technicznego obiektu budowlanego.
Z opisu przedmiotowych uprawnień nie wynika jednak upoważnienie do sporządzania jakichkolwiek projektów, które powinno wynikać wprost z treści decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych. Możliwość uzyskania uprawnień projektowych ustawodawca przewidział w § 11 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z 1962 r.
