W numerze czerwcowym „Inżyniera Budownictwa” ukazał się dodatek specjalny rozwijający tematykę hydroizolacji.

W numerze czerwcowym „Inżyniera Budownictwa” ukazał się dodatek specjalny rozwijający tematykę hydroizolacji.

Wobec dążenia do obniżenia kosztów i czasu realizacji inwestycji, wykonanie hydroizolacji w podziemnej części budowli musi być starannie zaplanowane i wykonane.

Podejmując decyzję o wykonaniu docieplenia budynku wcześniej już docieplonego, należy zacząć od kompleksowej inwentaryzacji istniejącej termoizolacji oraz podłoża. Jest to bardzo istotne, ponieważ będzie bazą do podejmowania dalszych decyzji i wyboru prawidłowego rozwiązania.

Wiele problemów z przeciekami ma swój początek albo w przyjęciu nieodpowiedniego materiału hydroizolacyjnego (błąd projektowy), albo w bezmyślnej zamianie na inny (tańszy) na etapie wykonywania prac.

Podczas prac iniekcyjnych należy stale kontrolować cały proces, prace iniekcyjne należy ponadto odpowiednio udokumentować.

W przypadku przecieków przez dachy zielone nie wystarczy miejscowa naprawa – nieszczelna warstwa hydroziolacyjna wymaga zazwyczaj całkowitej wymiany.

Można przypuszczać, że w najbliższych latach aerożelowe izolacje cieplne staną się jedną z głównych nowych technologii termoizolacji przegród.

Istotną częścią składową systemu ociepleń, oprócz płyt termoizolacyjnych, klejów, siatki zbrojącej czy tynku, są łączniki mechaniczne (tzw. kołki), które służą do zamocowania termoizolacji. Łączniki te zapewniają odpowiednią siłę docisku termoizolacji do podłoża, wydłużają czas użytkowania fasady, wpływają na jej energooszczędność oraz estetykę.

Na dobór odpowiednich materiałów hydroizolacyjnych wpływa przede wszystkim typ i sposób użytkowania zabezpieczanego obiektu/pomieszczenia, miejsce aplikacji, rodzaj i układ warstw w izolowanej przegrodzie. Istotny jest też poziom obciążenia wilgocią, w tym warunki klimatyczne i gruntowo-wodne oraz obecność agresywnych związków, a niejednokrotnie także dodatkowe wymagania, np. sanitarne, stawiane obiektom.