Podczas prac iniekcyjnych należy stale kontrolować cały proces, prace iniekcyjne należy ponadto odpowiednio udokumentować.

W przypadku przecieków przez dachy zielone nie wystarczy miejscowa naprawa – nieszczelna warstwa hydroziolacyjna wymaga zazwyczaj całkowitej wymiany.

Można przypuszczać, że w najbliższych latach aerożelowe izolacje cieplne staną się jedną z głównych nowych technologii termoizolacji przegród.

Istotną częścią składową systemu ociepleń, oprócz płyt termoizolacyjnych, klejów, siatki zbrojącej czy tynku, są łączniki mechaniczne (tzw. kołki), które służą do zamocowania termoizolacji. Łączniki te zapewniają odpowiednią siłę docisku termoizolacji do podłoża, wydłużają czas użytkowania fasady, wpływają na jej energooszczędność oraz estetykę.

Pokrycia dachowe i hydroizolacje mogą być jedno- lub dwuwarstwowe. Na rynku polskim dostępne są jednowarstwowe pokrycia z wielu materiałów i o różnych parametrach, np.: hydroizolacje z PCV, PEHD, VAE, PIB, TPO, FPO, EPDM, o grubościach od 0,8 do 3,1 mm. Dużym problemem dla projektanta może być dobór odpowiedniego produktu.

W numerze czerwcowym „Inżyniera Budownictwa” ukazał się dodatek specjalny rozwijający tematykę hydroizolacji.

W numerze czerwcowym „Inżyniera Budownictwa” ukazał się dodatek specjalny rozwijający tematykę hydroizolacji.

Na dobór odpowiednich materiałów hydroizolacyjnych wpływa przede wszystkim typ i sposób użytkowania zabezpieczanego obiektu/pomieszczenia, miejsce aplikacji, rodzaj i układ warstw w izolowanej przegrodzie. Istotny jest też poziom obciążenia wilgocią, w tym warunki klimatyczne i gruntowo-wodne oraz obecność agresywnych związków, a niejednokrotnie także dodatkowe wymagania, np. sanitarne, stawiane obiektom.

Dziś w budownictwie czynnikiem decydującym o wyborze materiału, poza uwarunkowaniami technicznymi i ceną, jest zastosowanie takiego rozwiązania, które umożliwia prowadzenie prac budowlanych niemal w każdych warunkach pogodowych, jednocześnie zapewniając nam jego prawidłowe wykonanie.

Hydroizolacji fundamentów nie wolno projektować w oderwaniu od ogólnej analizy cieplno-wilgotnościowej budynku (zwłaszcza gdy w strefie przyziemia następuje zmiana rodzaju ścian – np. z trzywarstwowych na jednowarstwową).