Sieci uzbrojenia terenu

19.09.2013

Odpowiada dr Kazimierz Bujakowski – Główny Geodeta Kraju.

W nawiązaniu do wypowiedzi Głównego Geodety Kraju zamieszczonej w nr. 5/2012 i 3/2013 czytelnik przedstawił pytania:

Czy interpretacja definicji sieci uzbrojenia terenu z Prawa geodezyjnego i kartograficznego zamieszczona w artykule nie jest zbyt dosłowna (jako wszelkiego rodzaju przewody i urządzenia)? Taka interpretacja zaliczałaby do sieci: instalacje wewnętrzne, uziomy otokowe, piorunochrony nad budynkami, instalacje antenowe, a nawet przewody elektryczne tymczasowo wykonane na czas budowy.

Zgodnie z § 11 ust. 5 Prawa geodezyjnego i kartograficznego uzgodnione usytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu nanoszone jest na mapę zasadniczą lub jej kopię. Mapy takie są w skali od 1:500 do 1:5000, a więc wiele małych przewodów nie dałoby się wrysować na mapę zasadniczą ze względu na skalę.

 

Należy przywołać ponownie art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287), który stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o sieci uzbrojenia terenu– rozumie się przez to wszelkiego rodzaju nadziemne, naziemne i podziemne przewody i urządzenia:wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne, telekomunikacyjne, elektroenergetyczne i inne, a także podziemne budowle, jak: tunele, przejścia, parkingi, zbiorniki itp.

Koordynacja usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenuzostała powierzona starostom, którzy zadanie to realizują zgodnie z art. 7d pkt 2 ustawy w nawiązaniu do przepisów:

– rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 2 kwietnia 2001 r. w sprawie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz zespołów uzgadniania dokumentacji projektowej (Dz.U. Nr 38, poz. 455), które organ stosuje w zakresie niesprzecznym z przepisami przywołanej ustawy;

– rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyj­nego (Dz.U. Nr 37, poz. 333).

Ustawodawca w powołanych wyżej przepisach wyodrębnia spośród sieci uzbrojenia terenu jako wszelkiego rodzaju przewody i urządzenia jeszcze sieci będące przyłączami do budynku lub budowli,ze względu na mniej czasochłonny i mniej skomplikowany proces uzgadniania, który rzutuje również na pobieraną niższą opłatę za tę czynność w odróżnieniu od uzgadniania bardzo długich przebiegów tras sieci.

Należy podkreślić, iż przedmiotem uzgodnień prowadzonych w ramach ww. koordynacji jest przedstawiana przez inwestora projektowana sieć uzbrojenia terenu lub projektowane przyłącza do budynku lub budowli.

Inwestor w załączonym do uzgodnienia projekcie usytuowania sieci uzbrojenia terenuumieszcza również projektowane urządzenia dla określonej we wniosku  sieci.

Należy domniemywać, że czytelnik, wymieniając „instalacje wewnętrzne, uziomy otokowe, piorunochrony nad budynkami, instalacje antenowe, a nawet przewody elektryczne tymczasowo wykonane na czas budowy”, ma na uwadze wyposażenie budynków wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, których realizacja nie podlega procedurze, o której mowa w art. 7d pkt 2 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Przedmiotem koordynacji jest bowiem uzgadnianie położenia projektowanych sieci uzbrojenia terenu rozumianych zgodnie z postanowieniami art. 2 pkt 11 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne,a nie tych elementów, które wyliczone zostały przez czytelnika.

Zauważyć również należy, że przywołany § 11 ust. 5 dotyczy przepisów rozporządzenia w sprawie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz zespołów uzgadniania dokumentacji projektowej, a nie, jak mylnie napisał czytelnik, ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Treść przepisu stanowi, że uzgodnione usytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenunanoszone jest na mapę zasadniczą lub jej kopię.

Organ odpowiedzialny za przedmiotową koordynację dokonuje wniesienia uzgodnionych projektów sieci uzbrojenia terenu w sposób zapewniający zachowanie czytelności mapy z uwzględnieniem zasad generalizacji przedstawianych szczegółów terenowych dostosowanych do skali prowadzonej mapy zasadniczej oraz jej edycji, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 12 lutego 2013 r. w sprawie bazy danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej (Dz.U. z  2013 r. poz. 383).

 

© Valerijs Kostreckis – Fotolia.com

 

Z art. 27 ust. 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego wynika, że sieci uzbrojenia terenu  podlegają inwentaryzacji. Ustęp 2 pkt 2 tego samego artykułu stanowi, że inwestorzy są zobowiązani dla obiektów budowlanych wymagających pozwolenia na budowę po ich zakończeniu zapewnić dokonanie pomiarów powykonawczych i sporządzenie związanej z tym dokumentacji (a więc inwentaryzacji). Artykuł 43 ust. 1 Prawa budowlanego podaje zaś, że „Obiekty budowlane wymagające pozwolenia na budowę oraz obiekty, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 20 (przyłącza), podlegają geodezyjnemu wyznaczeniu w terenie, a po ich wybudowaniu – geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej, obejmującej położenie ich na gruncie”. Czy zestawienie przepisów nie wskazuje, że aby uznać te przepisy za zgodne ze sobą, to należałoby uznać, iż sieci uzbrojenia terenu są obiektami budowlanymi wymagającymi pozwolenia na budowę oraz, co się z tym wiąże, wymagają zawsze inwentaryzacji powykonawczej? Przyłącza zaś  jako odcinki sieci zostały włączone przez Prawo budowlane do wymogu inwentaryzacji.

Taka interpretacja wyłączałaby z definicji sieci uzbrojenia terenu przewody i urządzenia niewymagające pozwolenia na budowę i niebędące przyłączami, typu:

instalacje zbiornikowe na gaz płynny z pojedynczym zbiornikiem o pojemności do 7 m3, przeznaczone do zasilania instalacji gazowych w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych;

indywidualne przydomowe oczyszczalnie ścieków o wydajności do 7,50 m3 na dobę.

 

Odnosząc się do dokonanej przez czytelnika interpretacji przepisów ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne w nawiązaniu do przepisów ustawy – Prawo budowlane, podważającej zgodność tych ustaw, stwierdzić należy, iż analiza przywołanych przepisów prawnych nie daje podstaw do potwierdzenia tezy o sprzeczności przepisów ustaw.

Wręcz przeciwnie przepisy te są spójne i jednoznaczne. Artykuł 27 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne stanowi, że:

1. Sieć uzbrojenia terenu podlega inwentaryzacji i ewidencji.

2. Inwestorzy są obowiązani:

   1) uzgadniać usytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu z właściwymi starostami;

   2) zapewnić wyznaczenie, przez jednostki uprawnione do wykonywania prac geodezyjnych, usytuowania obiektów budowlanych wymagających pozwolenia na budowę, a po zakończeniu ich budowy – dokonanie geodezyjnych pomiarów powykonawczych i sporządzenie związanej z tym dokumentacji.

Słuszne jest, aby do przywołanych postanowień ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne odnieść przepisy art. 43 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), które wskazują, że obiekty budowlane wymagające pozwolenia na budowę oraz obiekty, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 20, podlegają geodezyjnemu wyznaczeniu w terenie, a po ich wybudowaniu – geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej obejmującej położenie ich na gruncie. Przy czym właściwy organ może nałożyć obowiązek stosowania przepisu ust. 1 również w stosunku do obiektów wymagających zgłoszenia. 

 

Czy wymóg dołączenia warunków technicznych podłączenia obiektu do istniejących sieci uzbrojenia terenu, uzyskany od jednostek zarządzających tymi sieciami, oraz rozdział 4 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 2 kwietnia 2001 r. w sprawie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz zespołów uzgadniania dokumentacji projektowej (Dz.U. Nr 38, poz. 455) nie świadczą o tym, że siecią uzbrojenia terenu są powiązane ze sobą przewody na terytorium np. jednej gminy, jak sieć kanalizacyjna, wodociągowa, nie zaś instalacje i urządzenia związane z budynkiem wybudowane na działce indywi­dualnego inwestora?

 

Nie, ponieważ przedstawiona interpretacja jest raczej osobistym stanowiskiem w sprawie własnego pomysłu na zdefiniowanie sieci uzbrojenia terenu.

Należy domniemywać, że czytelnik ma na myśli przepisy § 9 ust. 2 z rozdziału 3 oraz rozdział 4 rozporządzenia w sprawie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz zespołów uzgadniania dokumentacji projektowej, które zupełnie nie przystają do stwierdzenia: „(…) że siecią uzbrojenia terenu są powiązane ze sobą przewody na terytorium np. jednej gminy, jak sieć kanalizacyjna, wodociągowa, nie zaś instalacje i urządzenia związane z budynkiem wybudowane na działce indywidualnego inwestora”.  

Wymieniony przepis określa jedynie, jakie dokumenty inwestor lub jego upoważniony przedstawiciel powinien dołączyć do wniosku o uzgodnienie usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu, i stanowi, że między innymi dołączyć należy warunki techniczne podłączenia obiektu do istniejących sieci uzbrojenia terenu, uzyskane od jednostek zarządzających tymi sieciami, mając na względzie również przepisy ustawy – Prawo budowlane. Nie wskazuje to jednak na potrzebę zmiany definicji sieci uzbrojenia terenu.  

www.facebook.com

www.piib.org.pl

www.kreatorbudownictwaroku.pl

www.izbudujemy.pl

Kanał na YouTube

Profil linked.in