Siatka zbrojąca – ważny składnik systemu ETICS

12.08.2015

Właściwy dobór siatki warunkuje jakość pracy całego układu ociepleniowego.

Siatki z włókna szklanego znaj­dują w budownictwie sze­rokie zastosowanie, w tym powszechnie w pracach ociepleniowo-elewacyjnych. Siatki zbrojące są bo­wiem bardzo ważnym komponentem systemów ociepleń, wpływającym na prawidłową pracę zainstalowanego na ścianie układu.

Siatki składają się z dwóch zasadni­czych części:

– odpowiedzialnej za parametry wy­trzymałościowe,

– warstwy ochronnej.

Siatki produkuje się z jedwabiu szkla­nego lub rowingu. te materiały odpo­wiadają za parametry techniczne wy­robu. Jedwab szklany jest rodzajem włókna chemicznego otrzymywanego ze szkła wodnego, a w niektórych przypadkach również ze stopionego szkła występującego w kilku posta­ciach. Włókno szklane ciągłe posiada średnicę 3-17 gm. Z kolei rowingiem nazywany jest zespół pasm włókien szklanych złączonych ze sobą bez skrętu. Średnica włókna elemen­tarnego siatki mieści się zazwyczaj w przedziale od 9 do 17 gm. Ponieważ pracują one najczęściej w środowisku alkalicznym (pH powyżej 7), na które włókno szklane nie jest odporne, muszą być zabezpieczone przed degra­dacją. Warstwę ochronną stanowi w tym przypadku alkalioodporna dys­persja na bazie lateksu.

W zależności od miejsca zastosowa­nia siatki z włókna szklanego wykorzy­stywane są jej różnorodne odmiany. Różnice między nimi przejawiają się w postaci gramatury, typu splotu siatki oraz – w minimalnym stopniu – składu chemicznego.

Siatki z włókna szklanego nazywane europejskimi charakteryzują się wyso­ką odpornością na procesy chemicz­ne, zachodzące w warstwie zbrojącej elewacji zewnętrznych. Oznacza to, że ten rodzaj materiałów odporny jest na działanie związków chemicz­nych zawartych w tynkach oraz far­bach, z którymi ma bezpośredni kon­takt fizyczny. Ważne jest, aby siatka była produkowana z włókna szklanego niezawierającego roztworów wodoro­tlenków litowców i wapnia, wykazu­jących właściwości żrące. Siatki wy­stępują najczęściej w gramaturach od 80 g/m2 do 210 g/m2, ale w szcze­gólnych przypadkach stosuje się rów­nież tzw. siatki pancerne o gramatu­rze 330 g/m2. Produkt powinien być precyzyjnie wykończony i charaktery­zować się stabilną strukturą włókien.

 

Fot. 1, 2 Pęknięcia elewacji ocieplonego budynku

 

Najczęściej wybierane są siatki o re­gularnych, systematycznie ułożonych oczkach i gładkiej powierzchni. Zwięk­sza to szanse na zachowanie stabil­ności wymiarowej i ługoodporności. Rodzaj splotu jest niezwykle ważny, gdyż decyduje on o miejscu zastoso­wania danej siatki.

Wyróżnić można dwa podstawowe rodzaje splotu siatek:

– gazejski (skręcony), który składa się z ułożonych naprzemiennie włókien wątku i osnowy tworzących trwały i mocny splot, zapewniający siatce odpowiednio wysoką wytrzymałość mechaniczną – włókna nie łamią się i nie przesuwają względem siebie;

– raszlowy (płócienny) z prostym, krzy­żowym układem włókien, stosowany w miejscach, które są mniej obciążo­ne ruchami ścian czy sufitów.

W systemach ociepleń siatki muszą spełniać określone wymagania, któ­re są zawarte w ETAG 004 (wytycz­ne do wydawania europejskich ocen technicznych), w ZUAT-15/V 03/2010 „Zestawy wyrobów do wykonywania ociepleń ścian zewnętrznych z zasto­sowaniem styropianu jako materiału termoizolacyjnego i pocienionej wy­prawy elewacyjnej ETICS” oraz ZUAT- 15/V04/2013 „Zestawy wyrobów do wykonywania ociepleń ścian ze­wnętrznych z zastosowaniem wełny jako materiału termoizolacyjnego i po- cienionej wyprawy elewacyjnej ETICS”. ZUAT to zalecenia udzielania aprobat technicznych. Europejskie wymagania dotyczące siatek z włókna szklanego oraz wymagania krajowe zostały ujed­nolicone.

Badane właściwości i wymagania wo­bec siatek zbrojących w przypadku zastosowania w systemach ETICS zawarte są w tab. 1.

 

Tab. 1 Badane właściwości i wymagania siatek zbrojących stosowanych w systemach ETICS

 

Właściwości siatki

Wymagania

1.

Szerokość, mm

(100 lub 110) ± 1%

2.

Wymiary oczek w świetle, mm

Zależne od typu siatki

Deklaruje producent

Tolerancja pomiarowa do 0,5 mm

3.

Masa powierzchniowa

Deklaruje producent

Tolerancja pomiarowa (-3/+5%)

 

4.

Zawartość popiołu w temp. 6250C

Wartość wynikowa badania

 

Siła zrywająca wzdłuż osnowy i wątku, wartość średnia N/mm, badania na próbkach:

–  w warunkach laboratoryjnych

–  przechowywanych 28 dni w roztworze alkalicznym (1g NaOH + 4 g KOH + 0,5 g Ca(OH)2/1dm3)

Osnowa

Wątek

5.

≥ 35

≥ 20 1

≥ 33

≥ 20 1

6.

Wydłużenie względne wzdłuż osnowy i wątku, przy sile zrywają­cej, %, badanie na próbkach:

–  w warunkach laboratoryjnych

–  przechowywanych 28 dni w roztworze alkalicznym (1g NaOH + 4 g KOH + 0,5 g Ca(OH)2/1dm3)

≤ 3,8

≤ 3,0

1Nie mniej niż 50% wytrzymałości wyjściowej (próbka w warunkach laboratoryjnych) i nie mniej niż 20 N/mm.

 

Należy pamiętać, że w systemach ociepleń można stosować jedynie siatki przebadane z danym układem, czyli będące składnikiem systemu, co zostało potwierdzone odpowiednim zapisem w aprobacie technicznej. Dobór rodzaju siatki zależy przede wszystkim od:

1. Rodzaju warstwy fakturowej pod względem ciężaru

Siatka o gramaturze mniejszej będzie stosowana w systemach wykończo­nych tynkami cienkowarstwowymi, w przypadku zaś stosowania jako warstwy fakturowej płytek cera­micznych lub kamiennych należy użyć siatki o większej gramaturze bądź podwójne zbrojenie siatką o grama­turze mniejszej.

2. Miejsca instalacji systemu ociepleń

W miejscach szczególnie narażonych na uszkodzenia mechaniczne, takich jak dolne partie ocieplenia budynków mieszkalnych, garaże, obiekty ociepla­ne w bezpośrednim sąsiedztwie boisk sportowych, stosuje się systemy o większej odporności na uderzenie. Odporność tę oprócz odpowiedniego doboru zapraw klejowych, warstwy izolacyjnej oraz warstwy fakturowej

uzyskuje się przez właściwy dobór siatki lub układu siatek. To właśnie w takich miejscach często znajdu­ją zastosowanie siatki pancerne lub podwójne warstwy siatek z włókna szklanego.

Zarówno wymienione ETAG, jak i ZUAT określają kategorie odporności siatek na uderzenie (tab. 2).

 

Tab. 2 Kategorie odporności siatek na uderzenie

 

Kategoria III

Kategoria II

Kategoria I

Uderzenie z energią 10J

Nie występuje prze-

bicie2

Brak zniszczeń1

Uderzenie z energią 3J

Nie występuje prze-

bicie2

Brak spękań

Brak zniszczeń1

 

1Powierzchniowe uszkodzenie bez występowania spękań jest określane jako brak zniszczeń.

2 Wynik badania jest oceniony jako „nie występuje przebicie”, jeżeli widoczne są koliste spękania przechodzące przez warstwy tynku do izolacji.

 

Fot. 3 Siatka z włókna szklanego zatopiona w kleju o zbyt małej grubości

 

Niektórzy producenci systemów ociepleń oferują systemy o bardzo wyso­kiej odporności na uderzenie o warto­ściach dochodzących do niemal 100J. Niewątpliwie siatka z włókna szklanego jest w nich bardzo ważnym elementem odpowiedzialnym za przeniesienie tak dużych punktowych obciążeń.

Zmieniające się trendy w doborze kolorystyki elewacji coraz częściej powodują stosowanie intensywnych kolorów, kumulujących ciepło, a co za tym idzie sprzyjających nagrzewaniu się elewacji. To właśnie m.in. siatka ma za zadanie kompensowanie tych naprężeń. Kompensuje ona również naprężenia związane z pracą statycz­ną ocieplanych budowli. Dlatego tak ważne jest prawidłowe jej wbudowa­nie podczas aplikacji systemu ocie- pleń. Siatka powinna być zatopiona dokładnie w środku warstwy zapra­wy klejącej w tzw. strefie obojętnej, z zachowaniem zakładów o szerokości minimum 10 cm, takie położenie za­pewnia prawidłową pracę na rozcią­ganie. Wykonywanie warstwy zbrojnej systemu szczegółowo opisują „Wy­tyczne ETICS. Warunki techniczne wykonawstwa, oceny i odbioru robót elewacyjnych z zastosowanie ETICS” Stowarzyszenia na Rzecz Systemów Ociepleń oraz instrukcja Instytutu Techniki Budowlanej nr 418/2007 „Warunki techniczne wykonywania i odbioru robót budowlanych. Bezspoinowy system ocieplania ścian ze­wnętrznych budynków”. Nieprzestrzeganie zarówno wymie­nionych zasad, jak również technologii wykonywania robót, prowadzi w bar­dzo wielu przypadkach do powstawa­nia na elewacji rys i spękań. Defekty takie w połączeniu z oddziaływaniem warunków atmosferycznych (opady i mróz) powodują stopniową degrada­cję całego systemu ociepleń.

 

Fot. 4 Siatka z włókna szklanego zatopiona w zbyt grubej warstwie zaprawy klejowej

 

Zdjęcia 1 i 2 pokazują pęknięcia ele­wacji ocieplonego budynku. Na fot. 3 widać niewłaściwie zatopioną siatkę

z włókna szklanego (zbyt cienka war­stwa zaprawy klejowej), a na fot. 4 przedstawiono wycinek tego samego systemu z niewłaściwie zatopioną siatką – tym razem w zbyt grubej warstwie zaprawy klejowej. Taki spo­sób instalacji siatki połączony z błęda­mi w mocowaniu płyt styropianowych spowodował powstawanie spękań i konieczność wykonania naprawy nie­dawno wykonanego ocieplenia Jak widać, siatka z włókna szklane­go jest bardzo ważnym składnikiem systemów ociepleń, od którego zale­ży prawidłowość pracy całego układu ociepleniowego. Dlatego tak istotny jest prawidłowy dobór tego ele­mentu pod względem parametrów technicznych oraz jego właściwa instalacja.

 

Jadwiga Mazurkiewicz, Tomasz Hertman

Stowarzyszenie na Rzecz Systemów Ociepleń

www.facebook.com

www.piib.org.pl

www.kreatorbudownictwaroku.pl

www.izbudujemy.pl

Kanał na YouTube

Profil linked.in