Rada Ministrów przyjęła projekt nowelizacji ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych

System Zielonych Inwestycji jest programem inwestycyjnym, w ramach którego środki ze sprzedaży nadwyżek jednostek emisji CO2, przyznanych w systemie ONZ w ramach Protokołu z Kioto (tzw. nadwyżek redukcji emisji) są przeznaczane na finansowanie projektów proekologicznych w Polsce.

Nowe regulacje ułatwią realizację i monitorowanie projektów w ramach Krajowego Systemu Zielonych Inwestycji m.in. poprzez wprowadzenie mechanizmu refinansowania z rachunku klimatycznego kosztów poniesionych przez NFOŚiGW oraz wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej – w związku z udzieleniem przez te fundusze dofinansowania ze środków innych niż rachunek klimatyczny. Ponadto, uproszczone zostaną zasady monitorowania projektów oraz składania raportów dotyczących wydatków i osiągniętych efektów ekologicznych.

Zaproponowane rozwiązania wpłyną korzystnie na zwiększenie inwestycji mających na celu ochronę środowiska. Nowe przepisy zakładają zmniejszenie obciążeń organizacyjnych i finansowych beneficjentów. Efektem zmian będzie przyspieszenie wydatkowania środków zgromadzonych na rachunku klimatycznym.

Najważniejsze zmiany wprowadzone do projektu nowelizacji ustawy dotyczą:

– ujednolicenia systemu monitorowania efektów związanych z uniknięciem lub redukcją emisji gazów cieplarnianych w ramach Krajowego Systemu Zielonych Inwestycji oraz uproszczenia systemu monitorowania wydatkowania przez beneficjentów środków uzyskanych z Rachunku klimatycznego i postępów w realizacji programów i projektów dofinansowanych ze środków zgromadzonych na tym rachunku. Zgodnie z przepisami, podmiotem odpowiedzialnym za monitorowanie będzie Krajowy Operator, czyli NFOŚiGW;

– ograniczenia i zmniejszenia obciążeń organizacyjnych i finansowych beneficjentów, chodzi o zwolnienie z obowiązku finansowania i przedkładania Krajowemu Operatorowi raportów z weryfikacji, dotyczących informacji o przebiegu realizacji programu/projektu oraz efektach osiągniętych w związku z unikaniem lub redukcją emisji gazów cieplarnianych (mowa o przedsięwzięciach dofinansowywanych środkami z Rachunku Klimatycznego);

– dopuszczenia możliwości refinansowania z Rachunku klimatycznego kosztów własnych poniesionych przez NFOŚiGW i fundusze wojewódzkie na realizację programów/projektów związanych z ochroną środowiska (np. ograniczenie lub unikanie krajowej emisji gazów cieplarnianych, działania adaptacyjne do zmian klimatu oraz inne działania związane z ochroną powietrza, chodzi o art. 22 ust. 2 ustawy);

– wprowadzenia podziału programów/projektów pozytywnie ocenianych przez Krajowego Operatora na podstawowe i rezerwowe, gdy limit środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym nie pozwala na wsparcie wszystkich programów/projektów w ramach danego naboru (umieszczenie na liście rezerwowej oznacza, że projekt nie został definitywnie odrzucony, tak jak to było obecnie). Ponadto programy/projekty z listy rezerwowej będą miały szansę na dotację ze środków zgromadzonych na Rachunku Klimatycznym oraz innych środków NFOŚiGW;

– wprowadzenia możliwości przekazywania przez NFOŚiGW i fundusze wojewódzkie środków innych niż pochodzące ze sprzedaży jednostek Kioto do rezerwy budżetu państwa w celu finansowania przedsięwzięć i projektów związanych z ochroną środowiska (wymienionych w art. 22 ust. 2 ustawy);

– doprecyzowania możliwości udzielania przez NFOŚiGW dofinansowania ze środków innych niż zgromadzone na Rachunku Klimatycznym na uzupełnienie wkładu własnego beneficjenta w celu „domknięcia” programu lub projektu;

– wykorzystanie do realizacji programów/projektów w ramach Krajowego Systemu Zielonych Inwestycji istniejących programów pomocy publicznej.

Źródło: mos.gov.pl