Wiceprzewodniczący Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa wybrany na kadencję 2010–2014. Przewodniczący Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w latach 2004–2006 oraz 2006–2010. Kierownik Katedry Projektowania Konstrukcji Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej.
Jego działalność na Wydziale Architektury PW obejmuje samodzielne prowadzenie wykładów ze studentami, opracowywanie nowych ćwiczeń laboratoryjnych, metod badań modelowych, organizację badań materiałów i elementów konstrukcji i ich przydatności w architekturze oraz współudział w prowadzeniu prac dyplomowych. Jest autorem ponad 220 artykułów opublikowanych w czasopismach naukowych, 76 referatów, wygłoszonych na konferencjach w kraju i za granicą, a także 12 podręczników i skryptów.
W latach siedemdziesiątych zorganizował laboratorium do badań wytrzymałościowych z wykorzystaniem metod elastooptycznych. Metody te były stosowane w Polsce i w wielu krajach Europy do analizy przestrzennego stanu naprężeń oraz optymalizacji rozwiązań konstrukcji inżynierskich (budynki wysokie, mosty, wiadukty). Jego największymi osiągnięciami naukowymi są prace badawcze z zakresu wiszących konstrukcji cięgnowych. W ich wyniku wprowadzono w Polsce nowatorskie zoptymalizowane konstrukcje cięgnowe podwieszone, wykorzystane w projektowaniu mostów i przekryć wiszących. Przyczynił się także do zainicjowania w kraju stosowania nowych technologii w zakresie projektowania i realizacji garaży podziemnych w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej (metoda stropowa i półstropowa z wykorzystaniem ścian szczelinowych). Technologie te, zastosowane w Polsce w ponad 70 obiektach, doprowadziły do wielomilionowych oszczędności oraz znacznego podniesienia bezpieczeństwa ludzi i mienia.
Rezultaty prowadzonych przez siebie prac naukowo-badawczych wykorzystuje w projektach, jak również ekspertyzach i opiniach technicznych wykonywanych w ramach rzeczoznawstwa budowlanego. Zaprojektował wiele budynków mieszkalnych, przemysłowych i użyteczności publicznej. Wśród jego najważniejszych prac wymienić można: zespoły mieszkalne w Kazimierzu Dolnym, Pruszkowie, Gorzowie Wielkopolskim, Warszawie, zespół budynków dydaktycznych filii PW w Płocku, budynki sakralne w Górkach Kampinoskich, Mrozach, Zielonce, Kamionie k. Skierniewic i Piastowie. Jest autorem wielu specjalistycznych projektów konstrukcji obiektów oraz ponad 2000 ekspertyz technicznych, w tym dotyczących awarii i katastrof budowlanych. Były to ekspertyzy m.in. budynku mieszkalnego przy al. Szucha, najwyższego (116 m) budynku mieszkalnego – Łucka Center oraz apartamentowca Złota 44 w Warszawie, budynków biurowo-usługowych: Reform Plaza, Norway House, Reform Center (Blue City), Galeria Mokotów, Europlex, CH Reduta, Centrum Biurowo-Handlowe Millennium oraz najwyższego budynku biurowego w Szczecinie – PAZIM, a także Teatru Polskiego, centrali NBP, hali Torwaru, hotelu Warszawa oraz Centrum Manufaktura w Łodzi. Zajmuje się również projektami wzmocnień i rehabilitacjami obiektów zabytkowych (pałac Branickich, Ostrowskich, Teatr Polski, kamienica przy ul. Siennej 72 i Żelaznej 65 w Warszawie, dworek Fryderyka Chopina w Żelazowej Woli) oraz badaniami dotyczącymi rehabilitacji zabytkowej zabudowy Starego Miasta w Warszawie. Za swoją działalność naukowo-dydaktyczną oraz projektową otrzymał wiele nagród, m.in. Ministra Budownictwa, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, rektora Politechniki Warszawskiej, a także Order Świętego Stanisława.
Swoją wiedzę i doświadczenie wykorzystał w pracach Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, w której w latach 2004–2010 pełnił funkcję przewodniczącego.
Budynek apartamentowo-biurowy Nowa Dana u zbiegu al. Wyzwolenia i ul. Odzieżowej w Szczecinie
