Spośród firm działających na rynku zamocowań silną pozycję zajmuje firma fischer.
Niemiecki producent stawia przede wszystkim na innowacyjność swoich produktów, co odzwierciedla się w ogromnej ilości patentów oraz opracowanych nowych technologiach. Pięćdziesięcioletnia tradycja w produkcji mocowań pozwala każdemu użytkownikowi mieć pełne zaufanie co do jakości, funkcjonalności oraz bezpieczeństwa produktów. Obecnie jedną z najdynamiczniej rozwijających się grup z dziedziny zamocowań budowlanych, w których firma fischer jest liderem, są mocowania chemiczne. Jest to najnowszy sposób mocowania konstrukcji stalowych, drewnianych, fasad, elementów wyposażenia budynku oraz instalacji w klasycznych podłożach budowlanych.
Zamocowania wklejane są najmłodszą grupą zamocowań budowlanych. Ich przeznaczeniem jest przenoszenie dużych obciążeń praktycznie w każdym materiale budowlanym, poczynając od betonu (żelbetu), przez wszelkiego rodzaju cegły pełne lub otworowe, a kończąc na materiałach lekkich takich jak gazobeton lub płyty kartonowo-gipsowe. Mocowanie z wykorzystaniem kotew wklejanych jest najbardziej uniwersalną metodą kotwienia w porównaniu z pozostałymi metodami mocowań takich jak: mocowania metalowe czy nylonowo-metalowe. Metoda ta łączy w sobie wszystkie zalety pozostałych grup zamocowań z dużą wytrzymałością, ograniczoną w wielu przypadkach, jedynie przez wytrzymałość podłoża.
Zamocowania wklejane należą do grupy mocowań bezrozporowych. Sposób ich kotwienia polega na dopasowaniu się do otworu zaprawy iniekcyjnej ( FIS V, FIS VT, FIS P, FIS EM lub FIS HB) służącej do wklejenia kotwy (RGM, FIS A, FHB II), a po utwardzeniu – do przenoszenia naprężeń powstających z przyłożonego obciążenia – na podłoże. Z tej cechy wynika jedna z podstawowych zalet tego rodzaju zamocowań. W wyniku bezrozporowego działania kotwy możemy w pełni wykorzystać wytrzymałość (zarówno materiału podłoża jak i kotwy) do przeniesienia przyłożonego obciążenia oraz zbliżyć się maksymalnie do krawędzi podłoża i zminimalizować odległości między kotwami. Ograniczając odległości między kotwami zyskujemy możliwość zaprojektowania blachy kotwowej o mniejszych rozmiarach, przez co jesteśmy w stanie ograniczyć jej koszt, co często nie jest bagatelną sprawą.
Fot. Kotwa FHB II z ampułką i zaprawą iniekcyjną FIS HB
{mospagebreak}
Zminimalizowanie odległości kotwy do krawędzi podłoża jest nieodzowne np. przy montażu wszelkiego rodzaju barierek, w wyniku czego pełniej możemy wykorzystać przestrzeń zaprojektowanych powierzchni stropów, czy biegów schodowych.
Następną zaletą kotew wklejanych jest ich uniwersalność. Za pomocą zapraw żywicznych możemy wkleić nie tylko specjalnie zaprojektowane trzpienie metalowe, ale również, gdy zajdzie taka potrzeba, pręty zbrojeniowe żebrowane oraz pręty gwintowane na dowolne głębokości. Firma fischer posiada w swojej ofercie system głębokiego kotwienia stali zbrojeniowej nawet do 1500 mm głębokości kotwienia, co często pozwala projektantom konstrukcji „dokleić” zbrojenie w miejscu, gdzie akurat jest to potrzebne.
W przypadku kotwienia w strefie zarysowanej żelbetu wymagane jest zastosowanie specjalnego trzpienia (FHB II) oraz zaprawy chemicznej (FIS HB). Jest to jedno z najbezpieczniejszych rozwiązań tego problemu, również pozwalające maksymalnie wykorzystać wytrzymałość osłabionego podłoża.
Sposób montażu kotew wklejanych zależy od rodzaju opakowania zaprawy chemicznej, gdzie możemy wyróżnić:
ampułki – ładunki jednostkowe (na jeden otwór, o stałej głębokości) – np. ładunek RM,
kartusze z zaprawą iniekcyjną – (na wiele otworów o różnej głębokości) – np. FIS V, FIS VT, FIS P, FIS EM lub FIS HB wyciskanych za pomocą pistoletu iniekcyjnego.
Fot. Pręt gwintowany RGM wraz z zaprawą iniekcyjną i ampułką żywiczną
W obu przypadkach po nawierceniu otworu o odpowiednio większej średnicy od średnicy stosowanej kotwy oraz po oczyszczeniu z pyłu aplikujemy żywicę.
W przypadku stosowania ampułki – rozbijamy ją w otworze za pomocą kotwy osadzonej w wiertarce udarowej. Trzpień kotwy dochodząc do dna otworu, miesza jednocześnie dwa składniki (żywicę i utwardzacz) znajdujące się w ampułce.
W przypadku stosowania kartusza z zaprawą wyciskamy ją za pomocą odpowiedniego pistoletu iniekcyjnego przez mieszalnik statyczny nakręcany na kartusz. Ma on za zadanie odpowiednio wymieszać oba składniki, a po zakończonej pracy jest elementem traconym (wymieszana zaprawa u ujścia mieszalnika wiąże wraz z upływem czasu). Natomiast kartusz można używać wielokrotnie w różnych odstępach czasu, aż do jego całkowitego opróżnienia. Zaprawa iniekcyjna w kartuszach ma jeszcze jedną zaletę. Można jej używać do mocowania w podłożach otworowych (cegła dziurawka, pustak itp.) Do tego celu należy użyć specjalnych tulei siatkowych (np. FIS HK), które zabezpieczają przed niepotrzebną stratą zaprawy i utrzymują ją przy trzpieniu kotwy aż do momentu utwardzenia W tym przypadku o wytrzymałości układu kotwa – podłoże decyduje zawsze nośność podłoża.
Zastosowanie kotew wklejanych chroni użytkownika, w dużej mierze, przed efektami błędów montażowych, które w przypadku innych grup zamocowań mają większy wpływ na bezpieczeństwo użytkowania. Jest to rodzaj zamocowań, który w nowoczesnym budownictwie najpełniej łączy łatwość i prostotę montażu z niezawodnością, co potwierdzają opinie użytkowników zarówno wśród projektantów, jak i wykonawców na placach budów.
PIOTR BERTMAN
Fischerpolska Sp. z o.o.
ul. Albatrosów 2
30-716 Kraków
tel.012 290 08 80
fax. 012 290 08 88
www.fischerpolska.pl
info@fischerpolska.pl
