Odmowa zatwierdzenia projektu na budowę stawu

Opracowałem projekt budow­lany na wykonanie rekreacyj­nego stawu ziemnego bezod­pływowego, zasilanego wodą gruntową. Staw został za­projektowany na działce sta­nowiącej własność inwestora. Do projektu załączono decyzję o warunkach zabudowy wraz z załącznikiem graficznym, wy­cinki mapy poglądowej, ewiden­cyjnej i glebowej oraz decyzję o udzieleniu na staw pozwole­nia wodnoprawnego wydanego przez starostwo powiatowe.

Po wykonaniu projektu budowla­nego wystąpiłem do starostwa powiatowego wydziału architek­tury i budownictwa o wydanie pozwolenia na budowę. Otrzy­małem decyzję o odmowie za­twierdzenia projektu budowla­nego i udzielenia pozwolenia na budowę. W związku z uwagami starostwa mam kilka pytań.

1. Czy na mapie sytuacyjno-wysokościowej do celów projek­towych geodeta ma obowiązek naniesienia nieprzekraczalnych Unii zabudowy, mimo że projek­tant, nanosząc granice stawu, tych Unii nie przekroczył?

Czy określenie nieprzekraczal­nej Unii zabudowy dotyczy ro­bót powierzchniowych (stawy, drenarka, odwodnienie i na­wodnienie gruntów ornych] czy tylko budynków, w definicji Unii zabudowy mowa jest tylko o budynkach.

2. Czy przy budowie stawu na działce prywatnej, gdzie inwe­stor nie planuje działalności komercyjnej wymagane jest projektowanie ciągów komu­nikacyjnych wewnątrz działki? Decyzja o warunkach zabudo­wy wymaga uzgodnienia tylko wjazdu na działkę.

3. Czy jeśli w załącznikach do projektu jest wyjaśnienie nie­jasnych kwestii i w projekcie zostało to zaznaczone, po­trzebne jest jakieś nowe uza­sadnienie? Czy na rozwiązania kwestii wodnych w operacie wodnoprawnym można powo­ływać się w projekcie budow­lanym?

4.  W projekcie zagospodaro­wanie mas ziemnych (urobek z wykopu w ilości 23 115,4 m³] rozdysponowano w następujący sposób: 5820,00 m3 roz- plantowano warstwą 40 cm na terenie działki o powierzch­ni 14 550 m2 (powierzchnia działki minus powierzchnia stawu), 17295,4 m3pozosta­wiono do dyspozycji inwestora. Zgodnie z warunkami podanymi w decyzji o warunkach zabudo­wy masy ziemne muszą zostać zagospodarowane w obrębie działki.

Czy rozwiązanie zagospoda­rowania mas ziemnych poda­ne w projekcie jest błędne? Czy rozplantowanie urobku może być wykonane na całej powierzchni działki czy tylko w obrębie nieprzekraczalnych Unii zabudowy (w obrębie tych granic znajduje się wykop stawu)?

Czy wydający decyzję o po­zwoleniu na budowę niemający uprawnień projektowych i bu­dowlanych w zakresie meliora­cji wodnych oraz nienależący do Izby Inżynierów Budownic­twa może sprawdzać projekt pod względem technicznym i rozwiązań projektowych i czy jego decyzje są wiążące?

Przede wszystkim muszę wyjaśnić nieścisłości zawarte w liście. Autor pisze o wydaniu decyzji odmownej z powodu nieprawidłowości w projek­cie budowlanym.

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane nie przewiduje możliwości wydania takiej decyzji. Zgodnie z art. 35 ust. 1 ustawy organ bada pro­jekt. W razie stwierdzenia nieprawi­dłowości nakłada on postanowieniem obowiązek usunięcia nieprawidłowo­ści, określając termin. Dopiero po bezskutecznym upływie tego terminu organ wydaje decyzję o odmowie za­twierdzenia projektu i udzielenia po­zwolenia na budowę. Prawdopodobnie taka była kolejność działań starosty. Organ nie może działać inaczej, bo rażąco naruszyłby prawo. Od decy­zji służy odwołanie do organu drugiej instancji, w tym przypadku wojewody. Najlepszym sposobem sprawdzenia, czy organ pierwszej instancji miał rację, jest złożenie odwołania. Gdyby organ odwoławczy wydał rozstrzyg­nięcie niezadowalające stronę, jest jeszcze wojewódzki sąd administra­cyjny. Ponadto istnieje możliwość złożenia kasacji do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Moim zdaniem to jest najwłaściwsza droga do ustale­nia, czy rację ma organ administracji architektoniczno-budowlanej czy pro­jektant. Projektant niestety nie jest stroną i nie może złożyć odwołania. Stroną jest na pewno inwestor. Pro­jektant powinien skłonić inwestora do złożenia odwołania.

Termin do odwołania prawdopodobnie już minął i nie można go złożyć.

Inwestor mógłby spróbować złożyć odwołanie razem z wnioskiem o przy­wrócenie terminu. Jeżeli uprawdopo­dobni, że uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy, organ drugiej instancji może odwołanie rozpatrzyć.

Gdyby inwestor ponownie złożył do starosty ten sam niepoprawiony pro­jekt budowlany z nowym wnioskiem o pozwolenie na budowę, organ nie mógłby wydać drugiej decyzji, od któ­rej można by się odwołać. Decyzja ta obarczona byłaby wadą przewidzianą w art. 156 § 1 pkt 3 kodeksu postę­powania administracyjnego:

Art. 156 § 1. Organ administracji publicznej stwierdza nieważność de­cyzji, która:

3) dotyczy sprawy już poprzednio roz­strzygniętej inną decyzją ostateczną.

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt IV SA/Po 530/14:

Tożsamość sprawy zachodzi w przy­padku, gdy w prowadzonym postępo­waniu występują te same podmioty, ten sam przedmiot i ten sam stan prawny w niezmienionym stanie fak­tycznym, w stosunku do postępowania już zakończonego decyzją ostatecz­ną. Przy czym tożsamość przedmio­tową należy rozumieć szerzej niż tylko jako przedmiot sprawy. Chodzi w tym wypadku zarówno o identyczny przedmiot nowej sprawy w stosunku do sprawy uprzednio ostatecznie roz­strzygniętej, jak i o tożsamość stanu prawnego tej sprawy przy niezmienio­nych jej okolicznościach faktycznych. Moim zdaniem, gdyby inwestor ponow­nie złożył wniosek o pozwolenie na bu­dowę z projektem poprawionym, nie­koniecznie w pełni zgodnie z żądaniem starosty, organ musiałby ponownie rozpatrzyć wniosek i wydać decyzję w sprawie, którą można by zaskarżyć.

Ad 1

Wymagania co do treści mapy do ce­lów projektowych są określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Go­spodarki Przestrzennej i Budownic­twa z dnia 21 lutego 1995 r. w spra­wie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązują­cych w budownictwie (Dz.U. Nr 25, poz. 133):

§ 6. 1. Treść mapy do celów projekto­wych, poza elementami stanowiącymi treść mapy zasadniczej łącznie z gra­nicami władania (własności) nierucho­mości (działek), powinna zawierać:

1) opracowane geodezyjnie Unie roz­graniczające tereny o różnym prze­znaczeniu, Unie zabudowy oraz osie ulic, dróg itp., jeżeli zostały ustalone w miejscowym pianie zagospodaro­wania przestrzennego lub w decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i za­gospodarowania terenu,

2) usytuowanie zieleni wysokiej ze wskazaniem pomników przyrody,

3) usytuowanie innych obiektów i szczegółów wskazanych przez pro­jektanta, zgodnie z celem wykonywa­nej pracy.

Jeżeli w decyzji o warunkach zabudo­wy określono linię zabudowy, powinna ona znaleźć się na mapie do celów projektowych. W tej sytuacji rozwa­żanie, czy ustalanie linii zabudowy w przypadku stawu ma sens, jest bezcelowe.

Ad 2

Na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy – Prawo budowlane:

Art. 35. 1. Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu bu­dowlanego właściwy organ sprawdza:

1) zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu za­gospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i za­gospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w de­cyzji o środowiskowych uwarunko­waniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008r o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowi­ska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko:

2) zgodność projektu zagospodaro­wania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi.

Jak wynika z listu, w decyzji o warun­kach zabudowy pisze się tylko o zjeź- dzie z drogi publicznej. Jeżeli organ żąda przedstawienia w projekcie zago­spodarowania ciągów komunikacyjnych, musi wskazać przepis prawa, który tego wymaga. Zgodnie z art. 107 § 1 kodeksu postępowania administracyj­nego decyzja powinna zawierać między innymi uzasadnienie faktyczne i praw­ne. Uzasadnieniem żądania przedsta­wienia w projekcie zagospodarowania układu komunikacji wewnętrznej i ukła­du zieleni nie może być art. 34 ust. 3 pkt 1 ustawy – Prawo budowlane:

Projekt budowlany powinien zawierać: 1) projekt zagospodarowania działki lub terenu, sporządzony na aktualnej mapie, obejmujący: określenie granic działki lub terenu, usytuowanie, obrys i układy istniejących i projektowanych obiektów budowlanych, sieci uzbroje­nia terenu, sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków, układ komuni­kacyjny i układ zieleni, ze wskazaniem charakterystycznych elementów, wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w nawiązaniu do istniejącej i projektowanej zabudowy terenów sąsiednich.

Zgodnie z art. 34 ust. 2 ustawy:

Zakres i treść projektu budowlanego powinny być dostosowane do specy­fiki i charakteru obiektu oraz stopnia skomplikowania robót budowlanych. Wynika z tego, że nie wszystko, co jest wymienione w art. 34 ust. 3 ustawy, musi być zawarte w projek­cie.

Jeżeli na działce są przewidziane miejsca postojowe dla samochodów osobowych, należałoby te stanowiska wraz z dojazdami przedstawić na pro­jekcie zagospodarowania.

Wydaje się nielogiczne budowanie zjaz­du z drogi publicznej, kończenie go na granicy działki i dalej nierobienie żadnej komunikacji.

Ad 3

Projekt budowlany powinien zawierać wszystkie niezbędne rozwiązania. Nie może odsyłać do decyzji wydanych w sprawie przedmiotowej inwestycji. Oczywiście nie może być z tymi decy­zjami sprzeczny. Budowa jest realizo­wana zgodnie z decyzją o pozwoleniu na budowę i zatwierdzonym projek­tem budowlanym. Warunki wynikające z innych decyzji powinny być zawarte w projekcie budowlanym.

Zdarza się, że organ administracji ar­chitektoniczno-budowlanej w decyzji o pozwoleniu na budowę, w miejscu przeznaczonym na określenie szcze­gólnych warunków zabezpieczenia terenu budowy i prowadzenia robót budowlanych, wpisuje, że inwestycja ma być realizowana na przykład zgod­nie z decyzją o środowiskowych uwa­runkowaniach. Starosta nie powinien tego robić. W miejscu tym należy wpi­sać szczegółowo warunki realizacji ro­bót budowlanych wynikające z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub innych decyzji.

Oczywiście powołanie się w projekcie na decyzję o pozwoleniu wodnoprawnym jest możliwe. Ale nie może to zastąpić zawarcia w projekcie rozwią­zań zgodnych z pozwoleniem wodnoprawnym.

Ad 4

Moim zdaniem trudno uznać, że roz­plantowanie 25% urobku na tere­nie działki i pozostawienie reszty do dyspozycji inwestora spełnia wymogi decyzji o warunkach zabudowy. Jeżeli organ wydający decyzję o warunkach zabudowy określił nieprzekraczal­ną linię zabudowy dla stawu, należy rozumieć, że staw nie może tej linii przekroczyć.

Urzędnik wydający z upoważnienia starosty decyzję w sprawie pozwo­lenia na budowę nie wykonuje samo­dzielnej funkcji technicznej w budow­nictwie, nie musi mieć uprawnień budowlanych, nie musi też należeć do samorządu zawodowego.

Nie jest to potrzebne, bo organy admi­nistracji architektoniczno-budowlanej sprawdzają projekt tylko pod względem formalnym. Nie muszą znać się na kon­kretnych obiektach. Sprawdzają zgod­ność z ustaleniami planu miejscowego, wydanymi w sprawie inwestycji decyzja­mi innych organów, zgodność z przepi­sami ustawy – Prawo budowlane i roz­porządzenia Ministra Infrastruktury Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego. Tylko projekt zagospodarowania jest spraw­dzany pod względem zgodności z prze­pisami, w tym techniczno-budowlany­mi. Za rozwiązania zawarte w drugiej części projektu budowlanego projekcie architektoniczno-budowlanym odpo­wiada wyłącznie projektant, który musi mieć wymagane uprawnienia budowlane i należeć do właściwej izby samorządu zawodowego.

Reasumując, prawdopodobnie organ administracji architektoniczno-budow­lanej działał zgodnie z prawem. Jedno, co można mu zarzucić, to brak wska­zania, jakie przepisy zostały naruszone przy poszczególnych uchybieniach stwierdzonych w projekcie.