Skarbnik Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w latach 2002–2010, wybrany na kadencję 2010–2014.
Studia wyższe ukończył w 1964 roku na Wydziale Inżynierii Budowlanej Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał tytuł magistra inżyniera o specjalizacji mosty i budowle podziemne. Dwa lata po ukończeniu studiów uzyskał uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, w zakresie kierowania robotami budowlanymi kolejowych obiektów budowlanych w specjalności mosty. W kolejnych latach pogłębiał swoją wiedzę zawodową między innymi w Studium Podyplomowym Elektronicznej Techniki Obliczeniowej na Wydziale Inżynierii Budowlanej PW, które ukończył w 1976 roku. W 1985 roku zdobył uprawnienia do projektowania oraz kierowania budową i robotami w specjalności konstrukcyjno-inżynieryjnej w zakresie mostów (w tym do nadzorowania i kontrolowania budowy i robót). W 2000 roku przyznano mu Certyfikat Związku Mostowców Rzeczy-pospolitej Polskiej do projektowania obiektów mostowych i kierowania robotami mostowymi. A od 2005 roku jest rzeczoznawcą budowlanym w specjalności konstrukcyjno-inżynieryjnej, obejmującej wykonawstwo w zakresie mostów.
Jego czterdziestosześcioletnia kariera zawodowa rozpoczęła się w 1964 roku w Przedsiębiorstwie Robót Kolejowych Nr 15. Najpierw zatrudniony został na stanowisku inżyniera budowy, a po przejściu wszystkich szczebli kariery zakończył pracę, pełniąc funkcję pierwszego zastępcy dyrektora firmy, po zmianie nazwy przedsiębiorstwa na PKP Zakład Budownictwa Mostowego. Podczas pracy w PRK-15 (późniejsze PKP ZBM) zdobył doświadczenie w kierowaniu robotami mostowymi, projektowaniu mostów oraz w nadzorze nad robotami mostowymii zarządzaniu nimi. Wśród ważniejszych realizacji, w których brał udział, wymienić można m.in. budowę mostów kolejowych przez Kanał Żerański, rzekę Kamienną, Wartę oraz mosty w Toruniu, Nietkowicach i Warszawie, a także realizację obiektów mostowych północnej obwodnicy kolejowej Poznania, łącznicy Mińsk–Tłuszcz, Trasy Łazienkowskiej i Dworca Centralnego w Warszawie. Wykonał także projekty organizacji obiektów kolejowych na Linii Hutniczo-Siarkowej. Od 1992 roku jako dyrektor techniczny budowy realizował budowę mostu dla autostrady A1 przez Wisłę pod Toruniem, gdzie po raz pierwszy zastosowano technologię betonowania nawisowego. Następnie jako dyrektor techniczny ZBM-PP prowadził remonty mostów: przez Wisłę w Kieżmarku i Grudziądzu oraz przez Wartę w Uniejowie, a także budowę mostów i wiaduktów na Trasie Sucharskiego w Gdańsku oraz na obwodnicy Białobrzegów i Sochaczewa. Realizował także budowę pierwszego mostu w Zegrzu oraz czterech wiaduktów na autostradzie A4 w Zabrzu. Obecnie związany jest z firmą ZBM Inwestor Zastępczy Sp. z o.o., gdzie jako inżynier kontraktu, a następnie inżynier rezydent sprawował nadzór nad budową Trasy Siekierkowskiej (zadania: IIA, IIB, IIC, V), przebudową ulicy Bora–Komorowskiego w Warszawie oraz przerwaną budową obwodnicy Augustowa.
Pracę zawodową łączy z działalnością dydaktyczną i pracą na rzecz organizacji samorządów zawodowych. Przez trzy lata (1985–1987) prowadził wykłady z wykonawstwa mostów w podyplomowym studium mostownictwa Politechniki Warszawskiej. Był także wiceprzewodniczącym Sekcji Głównej Techniki Mostowej Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP. Od lat należy do Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej, w którym w latach 1992–2006 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego; obecnie jest członkiem honorowym związku. Od początku istnienia związany jest z Polską Izbą Inżynierów Budownictwa, trzecią kadencję pełni funkcję skarbnika. Brał także udział w pracach Komitetu Organizacyjnego PIIB. Współpracuje jako autor z różnymi czasopismami branżowymi. Jego artykuły dotyczące budownictwa mostowego opublikowane zostały m.in. w czasopismach „Inżynieria i Budownictwo”, „BTE”, „Przegląd Budowlany”oraz „Inżynier Budownictwa”. Jest także współautorem książki – Rzecz o moście autostradowym przez Wisłę koło Torunia.
Za swoją pracę i działalność społeczną był wielokrotnie nagradzany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym i Złotym Krzyżem Zasługi. Otrzymał także Nagrodę Państwową II stopnia za Trasę Łazienkowską, Złotą Syrenkę za Zasługi dla Warszawy, a także wiele odznaczeń regionalnych, resortowych oraz przyznanych przez SITK RP, NOT, ZM RP i PIIB.
