Odpowiada Anna Macińska – dyrektor Departamentu Prawno-Organizacyjnego GUNB.
Bardzo proszę o interpretację przepisu Prawa budowlanego art. 62 ust. 1 pkt 3 (Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.).: „Obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli:
3) okresowej w zakresie, o którym mowa w pkt 1, co najmniej dwa razy w roku, w terminach do 31 maja oraz do 30 listopada, w przypadku budynków o powierzchni zabudowy przekraczającej 2000 m2 oraz innych obiektów budowlanych o powierzchni dachu przekraczającej 1000 m2; osoba dokonująca kontroli jest obowiązana bezzwłocznie pisemnie zawiadomić właściwy organ o przeprowadzonej kontroli”.
Z czego wynika przypadek „budynków o powierzchni zabudowy przekraczającej 2000 m2”? Przecież każdy budynek z dachem płaskim „o powierzchni dachu przekraczającej 1000 m2” wcale nie musi być „o powierzchni zabudowy przekraczającej” 1000 m2, a skąd aż 2000 m2. A jak interpretować, gdy obiekt składa się z budynku głównego, pomocniczego i łącznika? Powierzchnia zabudowy dla tych trzech budynków nie przekracza 1000 m2, a powierzchnia dachów płaskich już przekracza.
Budynek o powierzchni zabudowy nieprzekraczającej 1000 m2 może posiadać powierzchnię dachu przekraczającą 2000 m2 już przy nachyleniu połaci pod kątem 53o.
Nowelizacją z dnia 10 maja 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 99, poz. 665) ustawodawca wprowadził z dniem 20 czerwca 2007 r., przepisem art. 62 ust. 1 pkt 3, w dotychczasowym zakresie wynikającym z art. 62 ust. 1 pkt 1, dodatkową kontrolę okresową, określając częstotliwość (okres) oraz zakres przedmiotowy jej przeprowadzania. Zgodnie z tym przepisem kontroli stanu technicznego co najmniej dwa razy w roku należy dokonywać przed i po okresie zimowym w terminach do 31 maja oraz do 30 listopada – jedynie w stosunku do dwóch rodzajów obiektów. Obowiązkiem tym zostały objęte budynki, które posiadają określoną powierzchnię zabudowy (przekraczającą 2000 m², bez względu na powierzchnię dachu) oraz inne niż budynki obiekty budowlane o powierzchni dachu przekraczającej 1000 m², tj. obiekty budowlane, dla których nie można określić powierzchni zabudowy, np. wiaty.
Wymieniony przepis wyraźnie wskazuje zatem, że parametr powierzchni zabudowy odnosi się wyłącznie do budynków, natomiast parametr powierzchni dachu dotyczy budowli. W rezultacie, jeśli powierzchnia zabudowy danego budynku nie przekracza 2000 m², obiekt taki nie będzie podlegał kontroli rocznej, o której mowa w art. 62 ust. 1 pkt 3 ustawy – Prawo budowlane, nawet jeśli powierzchnia jego dachu przekracza 1000 m².
Dodatkowo należy zaznaczyć, że zarówno powierzchnia zabudowy budynku, jak i powierzchnia dachu, określona w ww. przepisie, odnosi się do samodzielnego konstrukcyjnie całego obiektu budowlanego, oddzielonego od innego obiektu przerwą dylatacyjną, począwszy od fundamentu do dachu. Natomiast ostateczna ocena rodzaju obiektu budowlanego w odniesieniu do obowiązku przeprowadzenia okresowych kontroli należy do obowiązków właściwego organu nadzoru budowlanego, który na podstawie pełnej znajomości stanu faktycznego sprawy jest kompetentny do zajęcia stanowiska w tym zakresie.
Niniejsze pismo nie stanowi oficjalnej wykładni prawa i nie jest wiążące dla organów administracji orzekających w sprawach indywidualnych.
