Kalendarium prawne na styczeń i luty.
styczeń
29.01.2010 weszły w życie
|
Ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2009 r. Nr 223, poz. 1778)
Nowelizacja ustawy – Prawo zamówień publicznych ma na celu wdrożenie do prawa krajowego przepisów Dyrektywy 2007/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniającej Dyrektywy Rady 89/665/EWG i 92/13/EWG w zakresie poprawy skuteczności procedur odwoławczych w dziedzinie udzielania zamówień publicznych. Ustawa zawiera nowe rozwiązania skracające czas trwania procedury odwoławczej. Zrezygnowano z protestu wnoszonego do zamawiającego, który poprzedzał wniesienie odwołania do Krajowej Izby Odwoławczej. Obecnie odwołanie będzie wnoszone przez wykonawcę bezpośrednio do KIO, w terminie określonym ustawą, w formie pisemnej lub elektronicznej. Skrócony został czas na złożenie oferty – dla postępowań o większych wartościach z 29 do 22 dni, natomiast dla mniejszych wartości na roboty budowlane z 20 dni do 14 dni. Rozwiązania te mają na celu umożliwienie zamawiającym udzielającym zamówień publicznych o największych wartościach zawieranie umów w przetargu nieograniczonym w terminie 60 dni od dnia wszczęcia postępowania, nawet gdy wykonawca skorzysta z prawa do wniesienia odwołania na wybór oferty najkorzystniejszej. Ustawa precyzuje także okres zawieszenia możliwości zawarcia umowy po wyborze najkorzystniejszej oferty oraz ogranicza możliwość unieważnienia umowy o zamówienie publiczne jedynie do przypadków rażącego naruszenia prawa, w szczególności naruszeń godzących w podstawowe prawo wykonawców do ubiegania się o zamówienie publiczne. Unieważnienie umowy będzie można zastąpić nałożeniem kar alternatywnych, tj. kary finansowej lub kary skrócenia okresu obowiązywania umowy, jeżeli utrzymanie w mocy umowy będzie leżało w interesie publicznym.
|
|
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie wzorów ogłoszeń zamieszczanych w Biuletynie Zamówień Publicznych (Dz.U. Nr 12, poz. 69)
Rozporządzenie określa wzory zamieszczanych w Biuletynie Zamówień Publicznych: ogłoszenia o zamówieniu, uproszczonego ogłoszenia o zmówieniu objętym dynamicznych systemem zakupów, ogłoszenia o zamiarze zawarcia umowy, ogłoszenia o udzieleniu zamówienia, ogłoszenia o konkursie, ogłoszenia o wynikach konkursu oraz ogłoszenia o zmianie ogłoszenia. Straciło moc dotychczas obowiązujące rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 października 2008 r. w sprawie wzorów ogłoszeń zamieszczanych w Biuletynie Zamówień Publicznych (Dz.U. Nr 188, poz. 1153). Zmiany we wzorach stanowią konsekwencje wejścia w życie 29 stycznia 2010 r. nowelizacji Prawa zamówień publicznych z dnia 2 grudnia 2009 r. (Dz.U. z 2009 r. Nr 223, poz. 1778).
|
|
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie wykazu usług o charakterze priorytetowym i niepriorytetowym (Dz.U. Nr 12, poz. 68)
Rozporządzenie stanowi wykonanie art. 2a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 z późn. zm.1) i określa wykaz usług o charakterze priorytetowym oraz usług o charakterze niepriorytetowym.
|
luty
03.02.2010
weszło w życie
|
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 29 grudnia 2009 r. w sprawie wykazu przedsięwzięć Euro 2012 (Dz.U. z 2010 r. Nr 8, poz. 52)
Rozporządzenie określa wykaz przedsięwzięć Euro 2012, zawartych w ofercie przyjętej przez Europejskie Zrzeszenie Związków Piłki Nożnej (UEFA) oraz objętych zobowiązaniami i gwarancjami rządu Rzeczypospolitej Polskiej lub jednostek samorządu terytorialnego, a także innych niezbędnych do przeprowadzenia finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012. Do wykazu przedsięwzięć Euro 2012 wpisano inwestycje finansowane przez kapitał prywatny w postaci centrów pobytowych dla uczestników UEFA Euro 2012.
|
05.02.2010
ogłoszono
|
Uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 2010 r., sygn. akt III CZP 127/09
Sąd Najwyższy stwierdził, że na podstawie art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) wspólnota mieszkaniowa nie może udzielić zarządowi pełnomocnictwa do złożenia oświadczenia o ustanowieniu służebności drogowej.
|
08.02.2010
ogłoszono
|
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 stycznia 2010 r., sygn. akt K 9/08, dotyczący przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (Dz.U. Nr 21, poz. 109)
Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 4 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości w zakresie, w jakim wskazuje, że udzielenie bonifikaty jest obowiązkiem organu jednostki samorządu terytorialnego właściwego do wydania decyzji przekształceniowej, jest niezgodny z art. 165 ust. 1 oraz art. 167 ust. 1 i 2 konstytucji. Zakwestionowane przepisy zobowiązują właścicieli nieruchomości do udzielenia bonifikat od opłat za przekształcenie użytkowania wieczystego we własność: w wysokości 90% – osobom fizycznym, których dochód miesięczny nie przekracza poziomu wskazanego w ustawie, jeżeli nieruchomość jest zabudowana na cele mieszkaniowe albo przeznaczona pod tego rodzaju zabudowę (art. 4 ust. 8 ustawy), oraz w wysokości 50% – osobom fizycznym, które prawo użytkowania wieczystego uzyskały przed 5 grudnia 1990 r., oraz ich następcom prawnym (art. 4 ust. 9 ustawy). TK za sprzeczne z konstytucją uznał, że zaskarżone bonifikaty mają charakter obowiązkowy, ponieważ oznacza to, że dotychczasowi właściciele nieruchomości nie mają możliwości decydowania o sposobie zarządzania swoją własnością. TK wskazał, że ingerencja jest tym bardziej rażąca, że następuje w formie zobowiązania dotychczasowego właściciela nieruchomości do wydania decyzji administracyjnej, podczas gdy stosunek użytkowania wieczystego, łączący go z użytkownikiem, ma charakter cywilnoprawny i jest oparty na zasadzie równości stron. Obowiązkowe udzielenie bonifikaty przy przekształceniu użytkowania wieczystego we własność powoduje zmniejszenie dochodów jednostek samorządu terytorialnego, czemu nie towarzyszy ani zmniejszenie zadań samorządów, ani też jakaś forma rekompensaty lub uzyskania dodatkowych źródeł dochodów.
Zakwestionowany przepis we wskazanym zakresie straci moc obowiązującą z upływem osiemnastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw.
|
Weszła w życie
11 marca 2010 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 8 i 37, który wejdzie w życie 9 sierpnia 2010 r., oraz art. 1 pkt 18, który wejdzie w życie 1 stycznia 2011 r. |
Ustawę z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 21, poz. 104)
Ustawa ma na celu wdrożenie do prawa krajowego przepisów Dyrektywy 2005/89/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. dotyczącej działań na rzecz zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej i inwestycji infrastrukturalnych oraz zmian rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1228/2003/WE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej. Znowelizowane przepisy wprowadzają regulacje umożliwiające operatorom systemów elektroenergetycznych podejmowanie skutecznych i efektywnych działań w sytuacji wystąpienia niedoborów mocy energii elektrycznej w systemie. Wprowadzono także podział kompetencji oraz nałożono odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej na wszystkich istotnych użytkowników systemu elektroenergetycznego oraz organy administracji publicznej.
|
15.02.2010
ogłoszono
|
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. akt K 58/09, dotyczący zasad wyceny nieruchomości (Dz.U. Nr 24, poz. 124)
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zakresie, w jakim wzrost wartości nieruchomości odnosi do kryterium faktycznego jej wykorzystywania, w sytuacjach gdy przeznaczenie nieruchomości zostało określone tak samo jak w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym przed 1 stycznia 1995 r., który utracił moc z powodu upływu terminu wyznaczonego w art. 87 ust. 3 tej ustawy, jest niezgodny z art. 2 i art. 32 konstytucji.
Z wyroku wynika, że gminy nie mają prawa pobierać opłat planistycznych na podstawie nowego miejscowego planu, jeżeli w starym nieruchomość miała takie samo przeznaczenie. W uzasadnieniu wyroku TK wskazał, że sytuacja właścicieli nieruchomości położonych na obszarach, gdzie na podstawie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym nowe plany uchwalono po wygaśnięciu starych, różni się od sytuacji innych właścicieli nieruchomości położonych na obszarach, w których nowe plany zastąpiły stare w trakcie ich obowiązywania. Brak aktywności gminy w uchwalaniu lub zmianie miejscowego planu przy jednoczesnym pobraniu opłaty, w sytuacji gdy nowo uchwalony plan nie zmienił w istocie przeznaczenia terenów i zasad ich zagospodarowywania, prowadzi, zdaniem Trybunału, do zróżnicowania, które nie jest w żaden sposób uzasadnione. TK stwierdził, że ustawodawca nie wskazał jakichkolwiek wartości przemawiających za takim sposobem działania organów gminy, różnicującym sytuację prawną właścicieli i użytkowników wieczystych – zbywców nieruchomości w gminie. W związku z tym TK uznał, że kwestionowany przepis jest niezgodny z konstytucyjną zasadą równości wobec prawa oraz z zasadą sprawiedliwości społecznej.
|
18.02.2010
ogłoszono
|
Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 lutego 2010 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012 (Dz.U. Nr 26, poz. 133)
W załączniku do obwieszczenia ogłoszono jednolity tekst ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012 (Dz.U. Nr 173, poz. 1219).
|
Aneta Malan-Wijata