Kalendarium prawne na październik i listopad.
PAŹDZIERNIK
18.10.2010
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2010 r., sygn. akt K 1/09, dotyczący obowiązku przynależności do samorządu zawodowego oraz sankcji dożywotniego pozbawienia prawa do wykonywania zawodu (Dz.U. Nr 200, poz. 1326)
Trybunał Konstytucyjny po rozpoznaniu wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczącego obowiązku przynależności do samorządu zawodowego oraz sankcji dożywotniego pozbawienia prawa do wykonywania zawodu stwierdził, że art. 55 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów przez fakt, że pomija zasady zatarcia wpisu o ukaraniu karą dyscyplinarną skreślenia z listy członków izby, jest niezgodny z konstytucją. Trybunał Konstytucyjny uznał, iż rozwiązanie polegające na tym, że kara skreślenia z listy członków izby nie podlega zatarciu, jest nadmiernie rygorystyczne. Powoduje bowiem ono, że osoby wydalone z samorządu zawodowego nigdy, nawet po upływie wielu lat i całkowitym odstąpieniu od tych czynów, które spowodowały ich ukaranie, oraz naprawieniu ich skutków, nie mają szansy na rehabilitację i powrót do zawodu. Przepis traci moc obowiązującą z upływem 12 miesięcy od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (źródło: www.trybunal.gov.pl).
19.10.2010
Ogłoszono
Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 października 2010 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 193, poz. 1287)
W załączniku do obwieszczenia ogłoszono jednolity tekst ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163).
21.10.2010
weszła w życie
Ustawa z dnia 25 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. Nr 130, poz. 871)
Ustawa wprowadza zamiany w zasadach i trybie sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, które mają przyczynić się do przyspieszenia ich powstawania.
Skrócony został czas, jaki wójt, burmistrz albo prezydent miasta po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium zobowiązany jest do ogłoszenia o wyłożeniu projektu studium do publicznego wglądu z 14 do 7 dni, przez dniem wyłożenia. Skrócono również okres wyłożenia projektu studium do publicznego wglądu, opublikowania na stronach internetowych urzędu gminy oraz zorganizowania dyskusji publicznej nad przyjętymi w projekcie studium rozwiązaniami z 30 do co najmniej 21 dni. Uchylony został przepis wyznaczający wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta 21-dniowy termin na rozpatrzenie wniosków składanych do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta, przekazując projekt studium albo planu miejscowego do zaopiniowania lub uzgodnienia, zobowiązany będzie ustalić termin dokonania uzgodnień albo przedstawienia opinii przez organy, nie krótszy niż 14 dni i nie dłuższy niż 30 dni od dnia udostępnienia projektu. Organ uzgadniający albo opiniujący będzie mógł w uzasadnionych przypadkach wystąpić o zmianę tego terminu, wskazując jednak termin nie dłuższy niż 30 dni. Zmieniono także przepis dotyczący początku obowiązywania uchwały rady gminy w sprawie uchwalenia planu miejscowego. Uchwała będzie obowiązywała od dnia wejścia w życie w niej określonego, jednak nie wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w dzienniku urzędowym województwa. Ograniczono także możliwość zawieszania postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia warunków zabudowy na czas nie dłuższy niż 9 miesięcy (było 12 miesięcy) od dnia złożenia wniosku o ustalenie warunków zabudowy. Uchylono dotychczasowy wymóg dotyczący zgodności planu z ustaleniami studium. Obecnie przepis stanowi, że plan nie może naruszać ustaleń studium, co ma stwierdzać rada gminy. Istotną zmianą jest także możliwość sporządzania przez gminę planu miejscowego dla terenów zamkniętych ustalanych przez Ministra Transportu. Dotychczas gmina nie miała żadnych uprawnień do sporządzania planów dla terenów zamkniętych. Rozszerzono katalog wymaganych opinii i uzgodnień. Zgodnie z nowymi przepisami miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego będzie musiał obowiązkowo określać:
– zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu,
– maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej,
–minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej,
– maksymalną wysokość zabudowy,
– minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji,
– linie zabudowy,
–gabaryty obiektów.
Natomiast w zależności od potrzeb plan miejscowy określał będzie:
–granice terenów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym;
–granice terenów inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym, umieszczonych w planie zagospodarowania przestrzennego województwa lub w ostatecznych decyzjach o lokalizacji drogi krajowej, wojewódzkiej lub powiatowej, linii kolejowej o znaczeniu państwowym, lotniska użytku publicznego, inwestycji w zakresie terminalu lub przedsięwzięcia Euro 2012;
–granice terenów zamkniętych i granice stref ochronnych terenów zamkniętych;
–sposób usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych terenów publicznie dostępnych oraz do granic przyległych nieruchomości, kolorystykę obiektów budowlanych oraz pokrycie dachów;
–zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane;
–minimalną powierzchnię nowo wydzielonych działek budowlanych.
Zgodnie z przepisami przejściowymi obowiązujące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego oraz plany zagospodarowania przestrzennego województw zachowują moc. Do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu lub studium, a postępowanie nie zostało zakończone do dnia wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.
22.10.2010
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2010 r., sygn. akt III CZP 77/10
Sąd Najwyższy stwierdził, że zarząd spółdzielni mieszkaniowej, na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), nie jest uprawniony do podjęcia uchwały zmieniającej uchwałę określającą przedmiot odrębnej własności wszystkich lokali mieszkalnych i udziały właścicieli lokali w nieruchomości wspólnej. Jeżeli istnieje ważna uchwała zarządu spółdzielni określająca wielkość udziału w nieruchomości wspólnej, to nie ma przeszkód do ustanowienia odrębnej własności lokalu, nawet wtedy gdy na podstawie uchwały zarządu zmieniającej uchwałę określającą przedmiot własności, która jest nieważna, wpisano już do księgi wieczystej udziały w nieruchomości wspólnej w nieprawidłowej wysokości.
27.10.2010
Ogłoszono
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2010 r., sygn. akt III CZP 77/10
Sąd Najwyższy stwierdził, że zarząd spółdzielni mieszkaniowej, na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), nie jest uprawniony do podjęcia uchwały zmieniającej uchwałę określającą przedmiot odrębnej własności wszystkich lokali mieszkalnych i udziały właścicieli lokali w nieruchomości wspólnej. Jeżeli istnieje ważna uchwała zarządu spółdzielni określająca wielkość udziału w nieruchomości wspólnej, to nie ma przeszkód do ustanowienia odrębnej własności lokalu, nawet wtedy gdy na podstawie uchwały zarządu zmieniającej uchwałę określającą przedmiot własności, która jest nieważna, wpisano już do księgi wieczystej udziały w nieruchomości wspólnej w nieprawidłowej wysokości.
27.10.2010
Ogłoszono
Ustawę z dnia 24 września 2010 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 200, poz. 1323)
Ustawa zmienia przepisy dotyczące procedury wywłaszczania nieruchomości oraz ograniczania praw do nieruchomości w celu realizacji celów publicznych. Uregulowano sytuację, gdy cel publiczny został zrealizowany, a postępowanie wywłaszczeniowe nie zostało zakończone wydaniem ostatecznej decyzji o wywłaszczeniu. W takim przypadku starosta zobowiązany jest do orzeczenia, w drodze decyzji, o nabyciu praw na rzecz Skarbu Państwa albo właściwej jednostki samorządu terytorialnego za odszkodowaniem. Dodano przepis umożliwiający wydanie przez starostę decyzji zobowiązującej właściciela, użytkownika wieczystego lub osobę, której przysługują inne prawa rzeczowe do nieruchomości, do udostępnienia nieruchomości w celu wykonania czynności związanych z konserwacją, remontami oraz usuwaniem awarii ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń, nienależących do części składowych nieruchomości, służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacji, a także innych podziemnych, naziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów, urządzeń i obiektów – jeżeli właściciel, użytkownik wieczysty lub osoba, której przysługują inne prawa rzeczowe do nieruchomości, nie wyraża zgody na wejście na nieruchomość w celu wykonania wymienionych prac. Decyzja o zobowiązaniu do udostępniania nieruchomości może być wydana również w celu zapewnienia dojazdu umożliwiającego wykonanie powyższych prac. Obowiązek udostępnienia nieruchomości może być ustanowiony na czas nie dłuższy niż 6 miesięcy, a za udostępnienie nieruchomości oraz szkody powstałe na skutek prac przysługuje właścicielowi odszkodowanie. Dodano przepis stanowiący, że w przypadku wydania decyzji o niezwłocznym zajęciu nieruchomości na wniosek osoby wywłaszczanej wypłaca się zaliczkę w wysokości 70% odszkodowania ustalonego przez organ pierwszej instancji w decyzji o wywłaszczeniu. Jeżeli decyzja o wywłaszczeniu zostanie uchylona lub zostanie stwierdzona nieważność decyzji o niezwłocznym zajęciu nieruchomości, osoba, której wypłacono zaliczkę, lub jej spadkobierca, zobowiązana jest do zwrotu tej zaliczki.
Ustawa weszła w życie 27 listopada 2010 r.
29.10.2010
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 października 2010 r., sygn. akt P 34/08, dotyczący nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie (Dz.U. Nr 207, poz. 1373)
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 35 ust. 41 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych dodany do ustawy w 2007 r. jest niezgodny z konstytucją.
Kwestionowany art. 35 ust. 41 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że spółdzielnia mieszkaniowa, która 5 grudnia 1990 r. była posiadaczem nieruchomości gruntowej stanowiącej własność Skarbu Państwa albo gminy, albo gdy właściciel tej nieruchomości pozostaje nieznany, pomimo podjętych starań o jego ustalenie, i przed tym dniem, na podstawie pozwolenia na budowę i decyzji lokalizacyjnej spółdzielnia wybudowała budynek, nabywa własność tej nieruchomości przez zasiedzenie. Orzeczenie sądu stwierdzające nabycie własności tej nieruchomości jest podstawą wpisu do księgi wieczystej.
Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 35 ust. 41 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych w istocie prowadzi do premiowania tych spółdzielni mieszkaniowych, które mimo tworzenia im, w drodze ustawowej, przez całe lata dogodnych warunków uzyskania tytułu prawnego do gruntów i uzdrowienia sytuacji nie skorzystały z nich. Natomiast obecnie nieodpłatnie nabywają ich własność. Kwestionowane rozwiązanie, zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, pozbawia szans osoby zgłaszające rewindykacje historyczne do spornego gruntu, co występuje zwłaszcza wobec gruntów komunalnych i państwowych. Trybunał Konstytucyjny stwierdził także, że dokonana kwestionowanym przepisem modyfikacja tradycyjnych przesłanek zasiedzenia narusza prawo do uzasadnionego oczekiwania właścicieli nieruchomości, że bez zaistnienia przesłanek zasiedzenia określonych w kodeksie cywilnym nie utracą prawa własności na rzecz posiadacza gruntu, a przynajmniej, że nie nastąpi to w zaskakujący sposób oraz w drodze nadzwyczajnych i incydentalnych rozwiązań (źródło: www.trybunal.gov.pl).
LISTOPAD
3.11.2010
weszły w życie
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 października 2010 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej rzeczoznawcy majątkowego (Dz.U. Nr 205, poz. 1357)
Rozporządzenie określa zakres obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej rzeczoznawcy majątkowego za szkody wyrządzone w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami. Minimalna suma gwarancyjna ubezpieczenia OC w odniesieniu do jednego zdarzenia oraz wszystkich zdarzeń, których skutki są objęte umową ubezpieczenia OC, wynosi równowartość w złotych 25 000 euro.
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 października 2010 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pośrednika w obrocie nieruchomościami (Dz.U. Nr 205, poz. 1358)
Rozporządzenie określa zakres obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pośrednika w obrocie nieruchomościami za szkody wyrządzone w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami, określonymi w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. W przypadku gdy pośrednik w obrocie nieruchomościami wykonuje czynności przy pomocy innych osób, działających pod jego nadzorem, ubezpieczeniem OC jest objęta również odpowiedzialność cywilna tego pośrednika za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem tych osób. Minimalna suma gwarancyjna ubezpieczenia OC w odniesieniu do jednego zdarzenia oraz wszystkich zdarzeń, których skutki są objęte umową ubezpieczenia OC, wynosi równowartość w złotych 25 000 euro.
Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 12 października 2010 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zarządcy nieruchomości (Dz.U. Nr 205, poz. 1359)
Rozporządzenie określa zakres obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zarządcy nieruchomości za szkody wyrządzone w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami, określonymi w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. W przypadku gdy zarządca nieruchomości wykonuje czynności przy pomocy innych osób, działających pod jego nadzorem, ubezpieczeniem OC jest objęta również odpowiedzialność cywilna tego zarządcy za szkody wyrządzone działaniem lub zaniechaniem tych osób. Minimalna suma gwarancyjna ubezpieczenia OC w odniesieniu do jednego zdarzenia oraz wszystkich zdarzeń, których skutki są objęte umową ubezpieczenia OC, wynosi równowartość w złotych 50 000 euro.
10.11.2010
weszło w życie
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 października 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu nadawania i wykorzystywania znaku zgodności z Polską Normą (Dz.U. Nr 198, poz. 1316)
Rozporządzenie zmienia rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu nadawania i wykorzystywania znaku zgodności z Polską Normą. W załącznikach do rozporządzenia określono nowy wzór certyfikatu zgodności upoważniającego do oznaczania wyrobu znakiem zgodności z Polską Normą oraz nowy wzór znaku zgodności z Polską Normą do oznaczania wyrobu posiadającego certyfikat zgodności z Polską Normą. Certyfikaty zgodności z Polską Normą upoważniające do oznaczania wyrobu znakiem zgodności z Polską Normą wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.
13.11.2010
weszło w życie
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 października 2010 r. w sprawie ewidencji zbiorów i usług danych przestrzennych objętych infrastrukturą informacji przestrzennej (Dz.U. Nr 201, poz. 1333)
Rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia zawartego w art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz.U. Nr 76, poz. 489). Zgodnie z wymienioną ustawą Główny Geodeta Kraju prowadzi publicznie dostępną ewidencję zbiorów danych przestrzennych oraz usług danych przestrzennych objętych infrastrukturą i nadaje im jednolite identyfikatory. Rozporządzenie określa: zakres informacji objętych ewidencją zbiorów oraz usług danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej, sposób prowadzenia ewidencji, a także treść i wzór zgłoszenia do ewidencji zbioru objętego infrastrukturą informacji przestrzennej oraz dotyczących tego zbioru usług oraz tryb nadawania identyfikatorów zbiorom danych przestrzennych infrastruktury informacji przestrzennej.
Aneta Malan-Wijata
