Kalendarium (01.2007r.)

 Październik

18
października 2006 r. weszło w życie

Rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 20 września 2006 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie projektowania, wytwarzania, eksploatacji, naprawy i modernizacji specjalistycznych urządzeń transportu ciągłego i bliskiego (Dz.U. 2006 r. Nr 178, poz. 1320)
Rozporządzenie zakłada, że przed dopuszczeniem specjalistycznych urządzeń transportu (SUT) do eksploatacji, eksploatujący musi zgłosić pisemnie urządzenie do dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego (TDT) w celu uzyskania decyzji zezwalającej na jego eksploatację. Przed wydaniem decyzji zezwalającej na eksploatację SUT, TDT wykonuje następujące czynności:

sprawdza, czy dokumentacja jest
odpowiednia;
identyfikuje SUT, sprawdza jego stan
techniczny i oznakowanie;
sprawdza zgodność wyposażenia
z przedłożoną dokumentacją;
przeprowadza badania odbiorcze
w przypadku SUT montowanych po raz
pierwszy w miejscu eksploatacji.

Naprawa lub modernizacja SUT powinny być przeprowadzane przed podmiot posiadający uprawnienia wydane przez TDT oraz na podstawie uzgodnionej przez TDT dokumentacji technicznej i technologicznej.

24
października 2006 r.
Rada Ministrów
przyjęła

Projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw
Projekt nowelizacji ustawy upraszcza i przyspiesza proces udzielania zamówień publicznych. Daje też większą możliwość wykorzystania środków z Unii Europejskiej.
W myśl nowych przepisów podstawowy próg, od którego stosować się będzie procedurę zamówień publicznych, wyniesie 14 tys. euro, a nie jak dotychczas 6 tys. euro. Dzięki takiemu rozwiązaniu mali przedsiębiorcy będą mieli łatwiejszy dostęp do niewielkich usług, dostaw i robót budowlanych. Procedura uproszczona będzie stosowana poniżej następujących progów: 137 tys. euro w przypadku administracji rządowej, 211 tys. euro w przypadku samorządów i 422 tys. euro w przypadku tzw. zamówień sektorowych.
Zniknie papierowe wydanie Biuletynu Zamówień Publicznych. Ogłoszenia o zamówieniach będą umieszczane na stronach internetowych Urzędu Zamówień Publicznych. Ma to na celu zwiększenie jawności postępowań i umożliwienie dotarcia do większej liczby wykonawców.
Zwiększeniu jawności postępowań służy także zapis, zgodnie z którym zamawiający będzie musiał ujawnić nazwy wszystkich wykonawców, którzy złożyli oferty, wraz z oceną złożonych przez nich ofert. Informacje te będą udostępniane na stronie internetowej, a w postępowaniach o wartości powyżej 10 mln euro (dla dostaw i usług) i 20 mln euro (dla robót budowlanych) – dodatkowo przekazywane m.in. szefowi CBA.
Projekt nowelizacji pozbawia wykonawców prawa wnoszenia odwołań i skarg. Jedynym środkiem odwoławczym będzie protest na decyzję zamawiającego. Nowe przepisy przewidują krótsze terminy składania ofert, a także możliwość odstąpienia od powołania komisji przetargowej. Ma to zmniejszyć biurokrację
i przyspieszyć proces udzielania zamówień publicznych.
Projekt zakłada rezygnację z systemu niezawodowych arbitrów, którzy uczestniczyli w procesach odwoławczych. Ich funkcję przejmie Krajowa Izba Odwoławcza, w której skład wchodzić będzie do 100 osób profesjonalnie zajmujących się arbitrażem. Będą to prawnicy z co najmniej 5-letnim doświadczeniem zawodowym.

{mospagebreak}

 Listopad

4
listopada 2006 r.
ogłoszono

Decyzja Komisji z dnia 27 października 2006 r. zmieniająca decyzję Komisji 2000/147/WE wykonującą dyrektywę Rady 89/106/EWG w odniesieniu do klasyfikacji odporności wyrobów budowlanych na działanie ognia (notyfikowana jako dokument nr C(2006) 5063) (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 305/ str. 8)

17
listopada 2006 r.
ogłoszono

Rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej z dnia 23 października 2006 r. w sprawie warunków technicznych oraz szczegółowego zakresu kontroli morskich budowli hydrotechnicznych (Dz.U. Nr 206, poz. 1516)
Rozporządzenie określa warunki techniczne użytkowania morskich budowli hydrotechnicznych oraz szczegółowy zakres kontroli tych budowli.
Kontrole budowli morskich przeprowadza właściciel lub zarządca tych budowli. Kontrole powinny obejmować całą konstrukcję budowli morskiej wraz z instalacjami, urządzeniami oraz innym celowym wyposażeniem, z wyłączeniem urządzeń technicznych. Wszelkie dokumenty uzyskane w wyniku przeprowadzenia kontroli i badań budowli morskiej oraz techniczne oceny, opinie, ekspertyzy i atesty należy dołączać do książki obiektu budowlanego budowli morskiej. Wyróżnia się rodzaje kontroli: bieżące oględziny w czasie użytkowania budowli morskiej;
kontrolę okresową, co najmniej raz w roku;  kontrolę okresową, co najmniej raz na 5 lat; kontrolę nadzwyczajną.
Wejdzie w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, tj. 18 lutego 2007 r.

22
listopada 2006 r.
weszło w życie

Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2006 r. w sprawie gmin i miejscowości, w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz.U. Nr 209, poz. 1544)
Rozporządzenie określa gminy lub miejscowości, w których stosuje się szczególne zasady odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych
w wyniku działania żywiołu.
Przepisy rozporządzenia stosuje się przez 12 miesięcy od dnia jego wejścia w życie.

{mospagebreak}

 Grudzień

1
grudnia 2006 r.
ogłoszono

Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów prawnych (Dz.U. Nr 220, poz. 1600)

Ustawa przewiduje m.in., że rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 10 listopada 2004 r. w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie budowli
i budynków, drzew lub krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych oraz pasów przeciwpożarowych (Dz.U. Nr 249, poz. 2500), wydane na podstawie art. 54 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 86, poz. 789 z późn. zm.), zachowuje moc do czasu wydania nowych przepisów, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

ogłoszono

Ustawa z dnia 18 października 2006 r. o zmianie ustawy
o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 220, poz. 1601)
Ustawa zmienia procedury nabywania nieruchomości pod drogi publiczne. Z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi stanie się ostateczna, nieruchomości przechodzić będą z mocy prawa na własność Skarbu Państwa (nieruchomości pod drogi krajowe) i odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego (nieruchomości pod drogi wojewódzkie, powiatowe, gminne). Za wywłaszczenie właścicielowi nieruchomości przysługiwać będzie, jak dotychczas, odszkodowanie, ustalane w odrębnej decyzji.
Ustawa weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, tj. 16 grudnia 2006 r., z tym że art. 1 pkt 18 i art. 2 ustawy weszły
w życie 1 stycznia 2007 r.

ogłoszono

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 27 listopada 2006 r., sygn. akt K 47/04 – dotyczący wolności działalności gospodarczej – gwarancji zapłaty za roboty budowlane
(Dz.U. Nr 220, poz. 1613)
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:
I
1. Art. 1–3, art. 4 ust. 1–3, art. 5 ust. 3 oraz art. 6–8 ustawy z dnia
9 lipca 2003 r. o gwarancji zapłaty za roboty budowlane (Dz.U. Nr 180, poz. 1758) są zgodne z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie są niezgodne z art. 22 Konstytucji.
2. Art. 4 ust. 4 ustawy powołanej w punkcie 1 jest niezgodny z art. 2 Konstytucji przez to, że różnicuje wysokość kosztów udzielonych gwarancji ponoszonych przez wykonawcę i zamawiającego.
3. Art. 5 ust. 1 i 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest niezgodny z art. 2 Konstytucji.
II
Art. 4 ust. 4 i art. 5 ust. 1 i 2 ustawy powołanej w części I w punkcie 1 tracą moc obowiązującą z dniem 30 czerwca 2007 r.
Trybunał uznał, że przepisy ustawy o gwarancji zapłaty za roboty budowlane z 9 lipca 2003 r., które nadmiernie obciążają inwestora kosztami gwarancji, są niezgodne z Konstytucją. Według Trybunału, koszt gwarancji musi być rozłożony równomiernie na obie strony umowy – inwestora i wykonawcę. Nie istnieją powody, dla których terminowa realizacja świadczenia pieniężnego miałaby być dla inwestora związana z kosztami wyższymi, niż obciążające stronę żądającą gwarancji. Za niezgodne z Konstytucją uznał Trybunał również te przepisy, które nieprecyzyjnie określają termin uzyskania gwarancji. Zgodnie z ustawą kontynuowanie robót i oddanie obiektu przez wykonawcę zamawiającemu zależy od uzyskania w odpowiednim, wyznaczonym przez niego terminie gwarancji zapłaty.
Z uwagi na to, że ustawa określa tylko maksymalną kwotę gwarancji (do wysokości ewentualnego roszczenia z tytułu wynagrodzenia), a nie precyzuje minimalnej, uznanie gwarancji za niewystarczającą jest całkowicie niejasne i zależne od woli wykonawcy. Tymczasem udzielenie gwarancji niewystarczającej stanowi przesłankę do żądania wynagrodzenia na podstawie kodeksu cywilnego. Ponadto przepis nie precyzuje, jaki termin wyznaczony przez wykonawcę musi być uznany za odpowiedni.
Niekonstytucyjne przepisy ustawy muszą być poprawione do 30 czerwca 2007 r. Ustawę zaskarżył do Trybunału Rzecznik Praw Obywatelskich.

{mospagebreak}

 Grudzień

4
grudnia 2006 r.
ogłoszono

Rozporządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 27 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania dotacji celowej na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków (Dz.U. Nr 221, poz. 1619)
Rozporządzenie zmienia terminy składania do urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wniosków o dotację udzielaną przez ministra. W myśl nowych przepisów wnioski na dofinansowanie prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych, przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, przeprowadzonych w okresie 3 lat poprzedzających rok złożenia wniosku oraz na dofinansowanie prac, które zostaną przeprowadzone, składa się w terminach do dnia
10 stycznia, 10 kwietnia i 10 września roku, w którym dotacja ma być udzielona. Minister może ogłosić dodatkowy termin naboru wniosków. Dotychczas wnioski składało się do dnia 15 lutego, 15 kwietnia, 15 czerwca, 15 września i 15 listopada roku, w którym dotacja miała być udzielona. Rozporządzenie przewiduje także dłuższy – dwumiesięczny – termin rozpatrywania wniosków. Do tej pory wnioski rozpatrywane były w terminie  1 miesiąca od zakończenia naboru wniosków.
Rozporządzenie weszło w życie z dniem ogłoszenia, tj. 4 grudnia 2006 r.

8
grudnia 2006 r.
ogłoszono

Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. Nr 225, poz. 1635)
Ustawa zakłada, że od nowego roku opłaty skarbowej nie będzie można uiszczać przy użyciu znaków tej opłaty, lecz jedynie w formie gotówkowej – w kasie organu podatkowego, lub bezgotówkowej – na rachunek tego organu. Przewiduje jednocześnie możliwość wprowadzenia przez rady gmin nowej formy poboru opłaty skarbowej w drodze inkasa. Z dniem 1 stycznia 2007 r. zmienił się także moment uiszczania opłaty skarbowej. We wszystkich przypadkach opłata pobierana jest w momencie składania wniosku o dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia czy zezwolenia. Opłacie skarbowej nie będą podlegały: podania (żądania, wnioski, odwołania, zażalenia) i załączniki do podań; weksle; dokumenty zawierające oświadczenie woli poręczyciela, pełnomocnictwa oraz prokury, ich odpisy, wypisy i kopie, składane w sprawach innych niż z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym.
Wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki tej opłaty oraz zwolnienia określa załącznik do ustawy. Wolne od opłaty skarbowej będą m.in.: pozwolenie na budowę lub remont obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych wskutek działalności spowodowanej ruchem zakładu górniczego lub klęsk żywiołowych; pozwolenie na budowę budynków przeznaczonych na cele naukowe, socjalne, kulturalne; pozwolenie na remont obiektów budowlanych wpisanych do rejestru zabytków.
Ustawa wprowadza zmianę do ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.). Znosi opłatę administracyjną za wydanie wypisu lub wyrysu ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pobieraną dotychczas w wysokości odpowiadającej poniesionym kosztom ich przygotowania. Jednocześnie w miejsce tej opłaty wprowadza opłatę skarbową w wysokości: 30 zł – od wypisu do 5 stron; 50 zł – od wypisu powyżej 5 stron; 20 zł – od wyrysu za każdą wchodzącą w skład wyrysu pełną lub rozpoczętą część odpowiadającą stronie formatu A4, jednak nie więcej niż 200 zł.
 
Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

Anna Nosek
redaktor newslettera
Serwisu Budowlanego
Patronem Kalendarium jest Serwis Budowlany
www.serwisbudowlany.com

Zamów
prenumeratę

Artykuł zamieszczony 
w „Inżynierze budownictwa”, 
styczeń 2007.