Styropian (EPS) to jeden z najbardziej popularnych materiałów termoizolacyjnych. Najważniejszą jego cechą jest wysoka izolacyjność termiczna, wyrażana współczynnikiem przewodzenia ciepła – lambda (λ), który zawiera się w przedziale od 0,045 do 0,031 W/(m•K).
Jednak w praktyce projektowej najistotniejszym parametrem jest opór cieplny (R) wyrobu, będący ilorazem grubości płyty i lambdy. Przykładowo taką samą izolacyjność cieplną zapewni nam więc płyta o grubości 8 cm i lambdzie 0,040 W/(m•K) oraz płyta o grubości 9 cm i lambdzie 0,045 W/(m•K).
Płyty styropianowe stosowane do izolacji cieplnej ścian muszą mieć odpowiednią wytrzymałość na rozciąganie, nie mniejszą niż 80 kPa (TR80), przy czym najczęściej, w systemach ociepleń ETICS, wymagany jest poziom TR100.
W aplikacjach podłogowych najważniejszym parametrem jest naprężenie ściskające przy 10% odkształceniu – CS(10)i („i” wyrażane w kPa), które należy dobierać z uwagi na przewidywane obciążenia użytkowe, od 1800 kg/m2 (dla CS(10)60) do nawet 6000 kg/m2 (dla płyt o CS(10)200). Takie obciążenia, działające w sposób długotrwały (przyjmuje się, że przez okres 50 lat), nie powinny powodować odkształceń styropianu większych niż 2%.
Prawo budowlane w art. 5.1 nakazuje projektowanie w sposób określony w przepisach oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, m.in. na podstawie Polskich Norm, których stosowa-nie jest dobrowolne. Stanowi o tym Ustawa o normalizacji (art. 5.3). Dlatego o doborze odmiany styropianu w danej aplikacji powinien decydować projektant na podstawie zestawu parametrów technicznych, które są niezbędne z uwagi na przewidywane obciążenia i wymaganą izolacyjność cieplną. Norma PN-EN 13163, w oparciu o którą wystawiane są przez producentów styropianu deklaracje zgodności, nie zawiera gotowych odmian. Podaje ona m.in. cechy, które producent powinien deklarować zawsze, bez względu na docelowe zastosowanie, oraz cechy, które mogą być deklarowane w przewidywanej aplikacji. W 2005 r. została opublikowana norma aplikacyjna PN-B-20132, zawierająca kilka przykładowych odmian styropianu, którymi mógł posługiwać się projektant, po stwierdzeniu zgodności parametrów z wymaganiami projektu. Aktualnie norma PN-B-20132 jest na etapie wycofy-wania ze zbioru Polskich Norm z uwagi na jej dezaktualizację (uchwała Komitetu Technicznego KT 211).
Polski rynek charakteryzuje różnorodność deklarowanych cech oraz nazewnictwa płyt styropianowych. Toteż dobór odmiany styropianu do danej aplikacji powinien odbywać się wyłącznie na podstawie zestawu niezbędnych parametrów technicznych, które każdorazowo należy podać w projekcie budowlanym.
dr inż. Jacek Domski
Politechnika Koszalińska
