Układanie papy zgrzewalnej jest najpopularniejszym sposobem wykonywania izolacji poziomej pod ścianami. Jeżeli taka izolacja znajduje się powyżej poziomu terenu, nie stwarza ona żadnych zagrożeń.
Niestety, często takie rozwiązanie przyjmuje się także w ścianach piwnic zagłębionych na co najmniej 1,5 m w gruncie. Wtedy izolacja z papy okazuje się dość ryzykowna, ponieważ brak mocnego zespolenia z podłożem umożliwia ruch ścian w pewnym zakresie. W wyniku parcia gruntu na ścianę, nieobciążoną jeszcze kolejnymi kondygnacjami, dochodzi do obciążeń ścinających, powodujących uszkodzenie zewnętrznej izolacji przeciwwodnej.
Rozwiązaniem tego problemu jest stosowanie materiałów zespolonych zarówno z betonem fundamentu, jak i z materiałem ściennym. Beton musi być starannie oczyszczony i odpowiednio zagruntowany, później układa się co najmniej 2 warstwy tzw. szlamu uszczelniającego, a na ostatnią, jeszcze świeżą warstwę szlamu układa się zaprawę murarską i muruje się pierwszą warstwę ściany piwnicy.
Wybór rodzaju szlamu – sztywnego lub elastycznego jest nie tylko kwestią tzw. gustu. Należy pamiętać, że istotny dodatek tworzyw sztucznych w szlamach elastycznych powoduje podwyższenie szczelności w stosunku do pary wodnej, co może być w tym przypadku korzystne. Z drugiej jednak strony szlamy sztywne twardnieją wyłącznie na drodze hydraulicznej i osiągają ostateczne właściwości niezależnie od warunków schnięcia.
Jarosław Gasewicz
Remmers
