Kalendarium – maj, czerwiec

14.05.2015

została
ogłoszona

Ustawa z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2015 r. poz. 658)

Ustawa nowelizuje ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Celem nowelizacji jest usprawnienie oraz uproszczenie postępowania sądowoadministracyjnego przed wojewódzkimi sądami administracyjnymi oraz przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Jedną z istotniejszych zmian wprowadzonych ustawą jest przyznanie wojewódzkim sądom administracyjnym, w niektórych przypadkach, prawa do merytorycznego rozstrzygania spraw. W myśl dodanego do nowelizowanej ustawy przepisu art. 145a, w razie uchylenia decyzji lub postanowienia, w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, a także w razie stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowienia sąd będzie mógł zobowiązać organ do wydania w określonym terminie decyzji lub postanowienia, wskazując sposób załatwienia sprawy lub jej rozstrzygnięcia, jeżeli będzie to uzasadnione okolicznościami sprawy, a rozstrzygnięcia nie pozostawiono uznaniu organu. Powyższy przepis przewiduje określone sankcje za brak wydania stosownego rozstrzygnięcia. W wyniku nowelizacji wprowadzono także inne istotne zmiany: wzmocnienie regulacji dotyczących wykonalności orzeczeń sądu, zwiększenie zakresu orzekania reformatoryjnego przez Naczelny Sąd Administracyjny, wprowadzenie instytucji samokontroli sądu pierwszej instancji umożliwiającej uwzględnianie przez wojewódzki sąd administracyjny we własnym zakresie skarg kasacyjnych, wprowadzenie możliwości umarzania postępowania administracyjnego przez sądy administracyjne, rozszerzenie zakresu spraw, które mogą być rozpoznawane w trybie uproszczonym, wprowadzenie zmian w zakresie pomocy prawnej.

Ustawa wejdzie w życie z dniem 15 sierpnia 2015 r. 

15.05.2015

zostało
ogłoszone

Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 21 kwietnia 2015 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać kanały technologiczne (Dz.U. z 2015 r. poz. 680)

Rozporządzenie określa warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać kanały technologiczne, o których mowa w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 460). Konieczność wydania rozporządzenia podyktowana była zmianą ustawy o drogach publicznych, dokonaną ustawą z dnia 7 maja 2010 r.
o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. Nr 106, poz. 675 ze zm.), w wyniku której zarządcy dróg mają obowiązek lokalizowania w pasie drogowym kanału technologicznego w trakcie budowy lub przebudowy drogi. Zgodnie w wymogami niniejszego rozporządzenia system kanałów technologicznych powinien zapewniać możliwość umieszczenia i eksploatacji: 1) kabli telekomunikacyjnych, w szczególności światłowodowych, o odpowiednich średnicach oraz linii elektroenergetycznych, niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego; 2) kabli zasilających i sygnalizacyjnych w przeznaczonych dla tych kabli ciągach rur; 3) urządzeń infrastruktury technicznej związanej z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego; 4) urządzeń systemu sygnalizacji włamania.

Rozporządzenie wejdzie w życie z dniem 16 sierpnia 2015 r.

21.05.2015

wszedł w życie

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2015 r. (sygn. akt P 46/13) w sprawie braku ograniczenia czasowego co do stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa (Dz.U. z 2015 r. poz. 702)   

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 156 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.) w zakresie, w jakim nie wyłącza dopuszczalności stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa, gdy od wydania decyzji nastąpił znaczny upływ czasu, a decyzja była podstawą nabycia prawa lub ekspektatywy, jest niezgodny z konstytucją.

10.06.2015

została
ogłoszona

Ustawa z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu (Dz.U. z 2015 r. poz. 774)

Ustawa wprowadza rozwiązania mające na celu ochronę krajobrazu, w tym m.in. nowe regulacje dotyczące lokalizowania reklam w przestrzeni publicznej.

Przyjęta ustawa dokonuje zmian w następujących ustawach: ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1619 ze zm.), ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 482 ze zm.), ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 460), ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.), ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.), ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1232 ze zm.), ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 199 ze zm.), ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1446 ze zm.), ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 627 ze zm.), ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach jego oddziaływania na środowisko (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1235 ze zm.).

Do ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennymwprowadzono definicje: reklamy, tablicy reklamowej, urządzenia reklamowego, szyldu, krajobrazu, krajobrazu priorytetowego. Rada gminy będzie mogła ustalić w formie uchwały, stanowiącej akt  prawa miejscowego, zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabaryty, standardy jakościowe oraz rodzaje materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane. Odnośnie do szyldów w uchwale będzie określona także liczba szyldów, które mogą być umieszczone na danej nieruchomości przez podmiot prowadzący na niej działalność. W drodze uchwały będzie można także wprowadzić zakaz sytuowania ogrodzeń oraz tablic i urządzeń reklamowych (z wyłączeniem szyldów). Rada gminy zobowiązana będzie określić w uchwale warunki i termin dostosowania istniejących w dniu jej wejścia w życie obiektów małej architektury, ogrodzeń oraz tablic i urządzeń reklamowych do zakazów, zasad i warunków w niej określonych. Termin ten nie może być krótszy niż 12 miesięcy od dnia wejścia w życie uchwały. Podmiot, który umieści tablicę reklamową lub urządzenie reklamowe wbrew przepisom uchwały, podlegać będzie karze pieniężnej. Jeżeli nie będzie możliwe ustalenie takiego podmiotu, kara będzie wymierzana odpowiednio właścicielowi, użytkownikowi wieczystemu lub posiadaczowi samoistnemu nieruchomości lub obiektu budowlanego, na których umieszczono tablicę reklamową lub urządzenie reklamowe.

Istotną zmianą jest wprowadzenie do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nowej instytucji, to jest audytu krajobrazowego. To dokument, który będzie identyfikował krajobrazy występujące na całym obszarze województwa, określał ich cechy charakterystyczne oraz dokonywał oceny ich wartości. Opracowanie będzie określało krajobrazy występujące na obszarze danego województwa oraz lokalizację krajobrazów priorytetowych. Wskazane w nim będą także zagrożenia dla możliwości zachowania wartości krajobrazów, rekomendacje i wnioski dotyczące kształtowania i ochrony krajobrazów, a także lokalne formy architektoniczne zabudowy w obrębie krajobrazów. Projekt audytu krajobrazowego ma być sporządzany przez zarząd województwa, nie rzadziej niż raz na 20 lat, a organem uchwalającym audyt będzie sejmik województwa. Ustawa nakłada na sejmiki poszczególnych województw obowiązek uchwalenia audytów krajobrazowych w terminie 3 lat od dnia wejścia w życie ustawy.

Do ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych dodano regulacje umożliwiające wprowadzenie przez radę gminy opłaty reklamowej od umieszczonych tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych. Warunkiem ustanowienia takiej opłaty będzie obowiązywanie na danym obszarze uchwały rady gminy określającej zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń. Zobowiązanymi do uiszczenia opłaty będą właściciele, użytkownicy wieczyści oraz posiadacze samoistni nieruchomości lub obiektów, na których usytuowane będą tablice reklamowe lub urządzenia reklamowe, niezależnie od tego czy na tablicy lub urządzeniu eksponowana będzie reklama.

Zmiany w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych dotyczą przepisów regulujących zasady sytuowania tablic reklamowych i urządzeń reklamowych w pasie drogowym. W myśl nowych przepisów w granicach miast na prawach powiatu tablice i urządzenia reklamowe będą mogły być umieszczane na gruntach w pasie drogowym na podstawie odpłatnej umowy cywilnoprawnej w przypadkach uzasadnionych względami funkcjonalnymi, w szczególności gdy takie tablice lub urządzenia będą umieszczone na wiatach przystankowych lub obiektach małej architektury. Ustawa określa także warunki, które muszą spełniać widoczne z jezdni przez kierującego pojazdem reklamy emitujące światło. W przypadku reklam umożliwiających bieżącą zmianę informacji wizualnej wprowadzono zakaz wyświetlania ruchomych obrazów i stosowania efektów wizualnych i przerw pomiędzy kolejno wyświetlanymi informacjami oraz określono, że minimalny czas prezentacji informacji wizualnej musi być dłuższy niż 10 sekund.      

W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji zmieniono przepis dotyczący nakładania grzywny w celu przymuszenia w przypadku egzekucji obowiązku wynikającego z przepisów Prawa budowlanego. Zmiana polega na wprowadzeniu możliwości kilkakrotnego nałożenia takiej grzywny, w sytuacji gdy egzekucja dotyczy obowiązku utrzymania obiektu budowlanego w stanie nieoszpecającym otoczenia.  

W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane zmieniona została definicja budowli przez zakwalifikowanie do tej kategorii obiektu budowlanego także wolno stojących trwale związanych z gruntem tablic reklamowych (w aktualnym stanie prawnym pojęcie budowli uwzględnia tylko wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe).  Wprowadzone zostały również zmiany w przepisach art. 30 ust. 6 pkt 2,
art. 35 ust. 1 pkt 1, art. 48 ust. 2 pkt 1 lit. a oraz art. 71 ust. 5 pkt 2 ustawy – Prawo budowlane, które umożliwią sprawdzenie przez organy administracji budowlanej zgodności zamierzenia budowlanego lub samowolnie wybudowanego obiektu budowlanego z aktami prawa miejscowego innymi niż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (np. uchwała ustalająca zasady i warunki sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń).

W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody zmiany dotyczą zasad tworzenia i funkcjonowania parków krajobrazowych oraz obszarów chronionego krajobrazu. Istotną zmianą jest przyznanie sejmikowi województwa kompetencji do wyznaczenia na obszarze chronionego krajobrazu, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, w granicach krajobrazów priorytetowych zidentyfikowanych w ramach audytu krajobrazowego, stref ochrony krajobrazu stanowiących w szczególności przedpola ekspozycji, osie widokowe, punkty widokowe oraz obszary zabudowane wyróżniające się lokalną formą architektoniczną, istotne dla zachowania walorów krajobrazowych obszaru chronionego krajobrazu, a także określenia wykazu obiektów o istotnym znaczeniu historycznym i kulturowym. Nowelizacja ustanawia ponadto ograniczenia w lokalizowaniu nowych obiektów na terenach parków krajobrazowych i obszarów chronionego krajobrazu.

Ustawa wejdzie życie z dniem 11 września 2015 r. 

11.06.2015

zostało
ogłoszone

Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2015 r. poz. 782)

Obwieszczenie zawiera jednolity tekst ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.