Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 64, poz. 447)
Ustawa z dnia 17 lutego 2006 r. o zmianie ustawy o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 64, poz. 447)
Zmiana dotyczy definicji dochodu, do którego nie wlicza się m.in. jednorazowych zapomóg i dodatku z tytułu urodzenia dziecka oraz pomocy w zakresie dożywiania. Świadczenia te nie będą miały wpływu na uprawnienia do otrzymania dodatku mieszkaniowego.
Weszła w życie z dniem 18 kwietnia 2006 r.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 marca 2006 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy publicznej na inwestycje związane z odnawialnymi źródłami energii (Dz.U. Nr 52, poz. 380)
Nowelizacja umożliwia przedsiębiorcom otrzymywanie większej niż dotychczas pomocy publicznej na inwestycje związane z odnawialnymi źródłami energii. Pomocą zostały objęte instalacje do produkcji biopaliw ciekłych, stałych i gazowych.
Weszło w życie z dniem 30 marca 2006 r.
Ustawa z dnia 23 marca 2006 r. o zmianie ustawy o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz.U. Nr 53, poz. 385)
Zmieniono definicję dochodu gospodarstwa domowego kredytobiorcy. Do dochodu nie wlicza się jednorazowej zapomogi oraz dodatku z tytułu urodzenia dziecka, a także pomocy przyznawanej na podstawie wieloletniego programu „Pomoc państwa w zakresie dożywiania”.
Weszła w życie z dniem 1 kwietnia 2006 r.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 kwietnia 2006 r. dotyczący składu organów samorządów zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów orzekających w sprawie nadania uprawnień budowlanych (sygn. akt P 16/05)
Trybunał Konstytucyjny rozpoznał połączone pytania prawne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, dotyczące zgodności: art. 18 ust. 1 pkt 4 i art. 31 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów z art. 2 Konstytucji oraz § 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. Pytania prawne związane były z rozpatrywaniem wniosku Elżbiety D., dotyczącego nadania uprawnień budowlanych i praktyki zdobytej przez nią przed uzyskaniem odpowiedniego wykształcenia. Z obowiązujących przepisów wynika, że ustawodawca ustalił jedynie trzyosobowy skład orzekający okręgowego sądu dyscyplinarnego. Natomiast zasady organizacji organów samorządu w innym zakresie pozostawił kompetencjom własnym tych organów. {mospagebreak}
Zdaniem sądu, dopuszczenie możliwości ustalania składu organów orzekających w sprawach budowlanych w drodze wewnętrznych uregulowań samorządów zawodowych budzi wątpliwości co do zgodności z konstytucyjną zasadą demokratycznego państwa prawnego. Obywatel, który chciałby ustalić, czy organ orzekający w jego sprawie orzeka we właściwym składzie, ma utrudnioną możliwość w dotarciu do przepisów, bo są to uregulowania wewnętrzne. Z kolei rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie wprowadza wymóg, aby osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień budowlanych odbyła praktykę zawodową po uzyskaniu odpowiedniego wykształcenia. Zdaniem sądu, jest to w istocie zaostrzenie ustawowych wymogów uzyskania uprawnień budowlanych. Aby minister mógł zaostrzyć te kryteria, w ustawie Prawo budowlane musiałoby istnieć dla niego wyraźne upoważnienie. Zdaniem sądu, ustawa takiego uprawnienia dla ministra nie przewiduje.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 6 rozporządzenia Ministra Gos podarki Przestrzennej i Budow nictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie jest zgodny z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane. Zdaniem TK, formułując kwestionowany przepis rozporządzenia, minister nie tylko nie zaostrzył wymagań niezbędnych do ubiegania się o uprawnienia zawodowe, ale nawet je zliberalizował. Ponadto praktyka osoby ubiegającej się o nadanie uprawnień w dziedzinie projektowania architektonicznego, budownictwa, urbanistyki musi obejmować prace podejmowane przez osoby posiadające uprawnienia w tym zakresie i wykonujące samodzielne funkcje w budownictwie. W konsekwencji odbywanie praktyki zawodowej dopiero po uzyskaniu wykształcenia jest warunkiem logicznym i oczywistym. W pozostałym zakresie Trybunał
Konstytucyjny postępowanie umorzył ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku. TK stwierdził, że konstytucyjna ocena kwestionowanych przepisów ustawy o samorządach zawodowych nie ma wpływu na rozstrzygnięcie sprawy rozpatrywanej przez pytający sąd.
ANETA MALAN
specjalista w zakresie prawa budowlanego