Jak uzyskać pozwolenie na budowę lądowej farmy wiatrowej?

Najważniejsze etapy budowy lądowej farmy wiatrowej obejmują:

• wytypowanie terenu;
• pozyskanie tytułu prawnego do gruntu;
• uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (dalej: p.z.p.);
• uzyskanie warunków przyłączenia do sieci, ostatecznej decyzji środowiskowej i decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej;
• uzyskanie pozwolenia na budowę;
• budowę farmy wiatrowej;
• uzyskanie pozwolenia na jej użytkowanie.

W artykule przedstawiono typowy proces, jaki musi przejść inwestor. Niektóre czynności lub dokumenty mogą się różnić w zależności od specyfiki i wielkości inwestycji czy terenu, na którym jest budowana farma, albo terminu jej realizacji, a także ze względu na zmiany przepisów.

Fot. © Martin Mecnarowski – stock.adobe.com

Czy elektrownia wiatrowa jest budowlą?

Zgodnie z art. 2 pkt 1 Ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych [1] (dalej: u.i.z.e.w.) elektrownia wiatrowa składa się z części budowlanej, stanowiącej budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane [2] (dalej: p.b.), oraz urządzeń technicznych, w tym elementów technicznych.

Budowlą są m.in. części budowlane urządzeń technicznych (np. elektrowni wiatrowych i morskich turbin wiatrowych) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia (art. 3 pkt 3 p.b.). Elementami technicznymi elektrowni wiatrowej (niebędącymi budowlą) są z kolei: wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układy sterowania oraz zespół gondoli wraz z mocowaniem i mechanizmem obrotu (art. 2 pkt 2 u.i.z.e.w.).

Pojęciem farmy wiatrowej (które nie zostało zdefiniowane w przepisach) w praktyce określa się często całość inwestycji: wszystkie elektrownie wiatrowe (turbiny), place manewrowe i montażowe, drogi dojazdowe, przyłącza, stacje transformatorowe wraz z pozostałą infrastrukturą techniczną, energetyczną, elektroenergetyczną itp.

>>> Baltic Power – pierwsza farma wiatrowa na polskim Bałtyku

>>> Elektrownia wiatrowa Mierzyn

>>> Miejska Górka – największa farma wiatrowa TAURONA

Pozwolenie na budowę lądowej farmy wiatrowej – wytypowanie terenu

Przygotowanie inwestycji zaczyna się od wstępnego wytypowania lokalizacji farmy wiatrowej. Na tym etapie powinno się uwzględnić m.in.:

• wymogi środowiskowe (np. występowanie gatunków chronionych),
• uwarunkowania terenowe (np. ukształtowanie),
• wymagania techniczne i technologiczne oraz wymagania producentów i dostawców elektrowni wiatrowych (jeśli są znane na tym etapie),
• uwarunkowania geologiczne,
• obecność obszarów ochrony konserwatorskiej i archeologicznej,
• uwarunkowania wynikające z przepisów prawa.

Do tych ostatnich należą wymagania dotyczące odległości elektrowni wiatrowych od zabudowy, form ochrony przyrody i linii elektroenergetycznych, m.in.:

• minimalna odległość od zabudowy mieszkalnej, która nie może być mniejsza niż 700 m (art. 4 w zw. z art. 2 pkt 3 u.i.z.e.w.);
• minimalna odległość od sieci elektroenergetycznej najwyższych napięć (art. 4a w zw. z art. 2 pkt 3 u.i.z.e.w.);
• zakaz lokalizacji elektrowni wiatrowych na terenach parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i obszarów Natura 2000 oraz minimalna odległość od parków narodowych i rezerwatów przyrody (art. 4c w zw. z art. 2 pkt 3 u.i.z.e.w.).

W dalszej części artykułu:

Wytypowanie terenu cd.

Tytuł prawny

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego czy decyzja o warunkach zabudowy

Przyłączenie do sieci

Decyzja środowiskowa

Wyłączenie z produkcji rolnej

Pozwolenie na budowę lądowej farmy wiatrowej

Pozwolenie na użytkowanie

>>> Cały artykuł dostępny jest w numerze 7-8/2025 miesięcznika „Inżynier Budownictwa”.

>>> Dla członków Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa miesięcznik jest dostępny w portalu członkowskim >>

Agata Kościuk
radca prawny, Kancelaria Radcy Prawnego Agata Kościuk

Literatura
1. Ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 317 ze zm.).
2. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 418).