Prowadzenie odbiorów budynków w zakresie oceny parametrów użytkowych nadal stwarza wiele niepewności w zakresie procedur prowadzenia pomiarów, a przepisy budowlane pozostawiają wielki obszar do indywidualnej interpretacji.
Ocena emisji hałasu od wyposażenia technicznego budynku stwarza problem. Nowelizacja Warunków technicznych z dnia 12 marca 2009 r. wskazuje na stosowanie normy PN-87/B-02156 Akustyka budowlana. Metody pomiaru poziomu dźwięku A w budynkach do oceny emisji hałasu wyposażenia technicznego budynku, co w świetle rynku wspólnotowego w kraju związkowym wydaje się dziwnym archaizmem. Konsensusem wspólnotowym w zakresie prowadzenia pomiarów hałasu od wyposażenia technicznego budynku w pomieszczeniach jest norma, która w Polsce ma oznaczenie PN-ISO 16032 Akustyka. Pomiar ciśnienia akustycznego od urządzeń wyposażenia technicznego w budynkach. Metoda dokładna. Zawarta w tytule normy informacja, że chodzi o metodę dokładną, może sugerować, że procedury pomiarowe będą skomplikowane i przez to zniechęcać do stosowania tej normy. Jednak w praktyce procedury metody dokładnej przekładają się na łatwiejszą ocenę poziomu hałasu niż procedury zawarte w normie obowiązkowej do stosowania, tj. w PN-87/B-02156. Przykładowo procedura wykonywania w mieszkaniu pomiaru emisji hałasu od dźwigu osobowego przedstawiona w normie PN-87/B-02156 nie ma w zasadzie określonej procedury wymuszania dźwięku (warunki pracy podczas pomiaru). Natomiast w PN-ISO 16032 są określone warunki pracy dźwigu osobowego, co pozwala na powtórzenie pomiarów przez inną jednostkę i daje możliwość porównania wyników badania przeprowadzonego na tym samym obiekcie przy takich samych warunkach pracy przez dwie jednostki kontrolne. Podobnie wygląda sytuacja w zakresie oceny hałasu systemów wentylacyjnych czy klimatyzacyjnych, których praca jest okresowa, a działanie sprężarki najgłośniejszego urządzenia trwa krótko ze względu na optymalizację pracy w celu zaspokojenia zapotrzebowania na chłód. Problemem technicznym przy ocenie hałasu do odbioru wyposażenia technicznego budynków jest głównie czas pracy urządzenia w stosunku do czasu rejestracji poziomu dźwięku. W obowiązkowej do stosowania normie PN-87/B-02156 ustalenie czasu rejestracji w stosunku do czasu pracy nie jest wprost zdefiniowane. W absurdalnie skrajnej sytuacji ocena hałasu emitowanego podczas cyklu spłukiwania sedesu może wymagać nawet 16 godzin prowadzenia pomiarów poziomu dźwięku w pomieszczeniu. W PN-ISO 16032 czas pomiarów jest dokładnie powiązany z cyklem pracy, co pozwala na szybką ocenę emisji hałasu w budynku dla urządzeń technicznych.
