Historia keramzytu – lekkiego, ceramicznego kruszywa powstającego w procesie wypalania gliny, rozpoczęła się w 1913 r. od przypadkowego odkrycia w cegielni Hayde’a w USA.
Prawdopodobnie na skutek zbyt wysokiej temperatury w piecu, zamiast wypalonej cegły uzyskano lekki ceramiczny materiał o znacznie większej objętości niż surowiec przeznaczony do wypału. Pierwsza produkcja keramzytu ruszyła w 1917 r.
Kruszywo, nazwane hayditem, stosowano do wytwarzania lekkiego betonu, z którego następnie produkowano drobnowymiarowe elementy budowlane. Keramzytu używano także do innych, czasem niezwykłych celów. Tuż po pierwszej wojnie światowej, w technologii lekkiego siatkobetonu na bazie keramzytu, rozpoczęto konstruowanie kadłubów statków i okrętów. Jednym z pierwszych i najbardziej znanych był zwodowany w 1919 r. tankowiec Selma. Do 1939 r. małe wytwórnie hayditu powstały w Kanadzie, Szwecji, Norwegii i Danii.
Po wojnie zapotrzebowanie na materiały budowlane dynamicznie wzrastało. Zakłady produkujące keramzyt zaczęły powstawać na całym świecie. To ceramiczne kruszywo znalazło zastosowanie w bardzo wielu obszarach, m.in.: w budownictwie, geotechnice, ogrodnictwie i ochronie środowiska. Aktualnie najwięcej keramzytu używa się do produkcji keramzytobetonowych elementów służących do budowy ścian, stropów, przewodów kominowych, wentylacyjnych. Powstają z nich ciepłe, oddychające, „termoaktywne” domy. Podczas budowy i remontu budynków można go stosować do izolacji stropów, stropodachów, ścian, piwnic, podłóg i rur w gruncie. Gliniane kruszywo bardzo dobrze chroni przed zimnem, wilgocią, hałasem i niepożądanymi gryzoniami.
W krajach anglojęzycznych dla keramzytu przyjęto nazwę LECA, od pierwszych liter Lightweight Expanded Clay Aggregate, czyli „lekkie, spęczniałe, gliniane kuleczki”. W Polsce kruszywo nazwano GLINIEC, ponieważ było produkowane z gliny. Z czasem wprowadzono nazwę KERAMZYT, zapożyczoną z greckiego określenia gliny garncarskiej – keramos. Keramzyt produkowany jest w fabryce w Gniewie (woj. pomorskie) od końca lat 70. W 2010 r. kruszywo to otrzymało nazwę Leca® KERAMZYT.
