Co udało się już zrobić i na jakim etapie znajdują się prace budowlane w przyszłej siedzibie samorządu zawodowego inżynierów budownictwa przedstawia poniższa relacja.
Po podpisaniu umowy (11 kwietnia br.) pomiędzy PIIB i firmą Dekpol S.A. o wykonawstwo robót budowlanych w zakupionej przez samorząd zawodowy inżynierów budownictwa nieruchomości znajdującej się przy ul. Kujawskiej 1 w Warszawie, wykonawca przejął teren budowy.
Rozpoczęcie prac modernizacyjnych w nowej siedzibie izby wiązało się z dużą ingerencją w ustrój nośny budynku i wymagało wnikliwej oceny bezpieczeństwa konstrukcji. Właściwe rozpoznanie stanu technicznego budynku oraz budynków przyległych w zwartej zabudowie, jak to ma miejsce w naszym przypadku, jest szczególnie ważne, zwłaszcza gdy obiekty były wcześniej niejednokrotnie już przebudowywane (odbudowywane po zniszczeniach wojennych).
Fot. 1 Lokalizacja siedziby PIIB
Fot. 2 Budowa siedziby (widok z drona)
Nasza przyszła siedziba została wzniesiona w latach 1914-1915 w technologii tradycyjnej z zastosowaniem murowanych, schodkowych ław fundamentowych, na których posadowiono mury fundamentowe stanowiące dolne odcinki ścian nośnych. Na ścianach oparto stropy typu Kleina różnego typu płyt w zależności od usytuowania i projektowanych obciążeń.
W celu jak najefektywniejszego wykorzystania kubatury budynku zaprojektowano przestronną salę konferencyjną pod dziedzińcem, otwartą na część ogrodową położoną we wschodniej części działki. Umożliwia to funkcjonalne i wizualne połączenie sali z ogrodem w kierunku skarpy.
Takie rozwiązanie stanowi dodatkową wartość zarówno estetyczną, jak też użytkową. Nad salą, na projektowanej płycie żelbetowej, jako strop kasetonowy oparty na obwodowych ścianach wzdłuż trzech boków, usytuowano miejsca parkingowe. Dostępne są one poprzez istniejący przejazd bramowy od ulicy Kujawskiej.
Fot. 3 Zaplecze budowy – widok od strony ul. Spacerowej
Fot. 4 Budynek – widok ogólny
Fot. 5 Rusztowania wiszące
Powierzchnia użytkowa budynku dzięki modernizacji zwiększy się do 1714,12 m2. Budynek w części wschodniej będzie składał się z 4 kondygnacji, w tym 3 nadziemnych, oraz w części zachodniej z 5 kondygnacji, w tym 3 nadziemnych. Zakres prac przebudowy oraz modernizacji obiektu jest bardzo duży i obejmuje w szczególności całkowity demontaż dachu oraz ponowne wykonanie więźb wraz z pokryciem dachówką ceramiczną, w tym w części odtworzenie dachu w formie historycznej, znaczne odciążenie stropów bądź ich wymiana, zmianę aranżacji pomieszczeń, doposażenie w windy, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, a także ocieplenie budynku wraz z wykończeniem i wyposażeniem pomieszczeń oraz zagospodarowaniem terenu. Modernizacja nie ominie oczywiście instalacji, które zostaną wymienione lub doposażone, jak to się ma w przypadku instalacji sanitarnych czy elektrycznych. Można stwierdzić, że każdy najdrobniejszy istniejący element obiektu będzie dotknięty albo zostanie zmodernizowany bądź wymieniony na nowy.
Fot. 6 Prace – jet grouting
Umowny czas na wykonanie wszystkich prac budowlanych wynosi 11 miesięcy. Początek robót budowlanych z uwagi na logistykę i brak miejsc do zorganizowania planowanego przez generalnego wykonawcę zaplecza budowy – a to, jak wiadomo, jest podstawą dobrze prowadzonej inwestycji – był skomplikowany. Przystępując do remontu izba zdawała sobie sprawę ze związanych z tym trudności, jednak rzeczywistość oraz uwarunkowania proceduralne okazały się bardziej złożone, niż to początkowo zakładano. Nieruchomość izby graniczy od południa z hotelem „Karat”, od zachodu z budynkiem Wspólnoty – Kujawska 3, a od północy zamyka ją ulica Kujawska. Z kolei od wschodu przylega bezpośrednio do skarpy wiślanej i ul. Spacerowej, co zapewnia jej niewątpliwie bardzo interesującą ekspozycję od tej strony, jednocześnie jednak ogranicza swobodę organizowania na tym terenie zaplecza budowy z uwagi na konfigurację terenu i warunki gruntowe. Dostęp do obiektu jest wyłącznie od strony ślepo zakończonej na skarpie wiślanej ulicy Kujawskiej, a wjazd na jej teren zapewnia jedynie prześwit bramowy prowadzący na podpiwniczony dziedziniec.
Fot. 7 Prace montażowe
Fot. 8 Roboty ziemne wewnątrz obiektu
Początkowo koncepcja zlokalizowania zaplecza budowy, miejsca posadowienia dźwigu oraz odbioru gruzu zakładała wynajęcie części parkingu użytkowanego obecnie przez hotel „Karat” oraz uzyskanie zgody zarządu dróg w zakresie umożliwienia dojazdu do tego miejsca. Poza tym firma, z którą architekci współpracowali na etapie projektu w zakresie zabezpieczenia wykopu przy zastosowaniu technologii jet grouting, nie mogła włączyć się w cykl inwestycyjny wyznaczony przyjętym harmonogramem robót. Obie te przyczyny spowodowały konieczność weryfikacji początkowych założeń. Ostatecznie prace wzmocnień gruntu wykonała firma Soletanche, a roboty wyburzeniowe zrealizowano przy pomocy sprzętu, który mógł wjechać jedynie przez bramę na teren robót i tą samą drogą gruz był transportowany poza budowę.
Fot. 9 Zespół generalnego wykonawcy
Z uwagi na ścisłą zabudowę przed przystąpieniem do prac, zgodnie z zaleceniami projektowymi, dokonano sprawdzenia stanu technicznego budynków sąsiednich, zinwentaryzowano wszelkie rysy, pęknięcia i ubytki materiału. Wyznaczono repery na ścianach nośnych w obu częściach obiektu, tj. willi i oficynie, które są stale monitorowane metodami geodezyjnymi.
Tak jak już wspominano, głębokie posadowienie budynku w części piwnic budynku oficyny i pod całym dziedzińcem wymagało przeprowadzenia wstępnych, specjalistycznych prac przy zabezpieczeniu pogłębianych wykopów za pomocą kolumn betonowych wykonanych w technologii jet grouting. Kolumny te zostały zrealizowane z pierwotnego poziomu posadzki, zapewniając odpowiednią sztywność obudowy wykopu tak, aby oddziaływanie pogłębienia na sąsiednie obiekty nie było większe niż dopuszczalne w instrukcji ITB 376/2002 „Ochrona zabudowy w sąsiedztwie głębokich wykopów”.
Fot. 10 Prace budowlane wewnętrzne
Z prowadzonego na bieżąco monitoringu przemieszczeń wynika, że do chwili obecnej konstrukcja zachowuje się zgodnie z założeniami projektowymi.
Równocześnie z wykonywaniem prac w technologii jet grouting w obiekcie trwały prace rozbiórkowe stropów, ścian i dachu w obu częściach. Umożliwiły to zmontowane rusztowania wiszące. Ostatecznie dźwig stanął na naszej działce w połowie sierpnia, co umożliwiło rozpoczęcie wykonania stropów i nowego dachu oraz w znaczny sposób przyczyniło się do zwiększenia tempa prac.
Fot. 11 Kadra inżynierska na budowie
Na chwilę obecną trwają roboty ziemne na kondygnacji -2, a w kolejnym etapie zostaną wykonane żelbetowe ściany monolitycznie zespolone z płytą fundamentową wykonaną w technologii „białej” wanny w osłonie kolumn jet groutingu. Jak to zwykle bywa w tego typu obiektach, nie obyło się bez problemów. Stare konstrukcje często skrywają niespodzianki spowodowane zdegradowaniem samej substancji, jak i błędami popełnionymi przy wznoszeniu budynku lub wykonywanymi w ciągu przeszło 100 lat remontami i modernizacjami. W naszym przypadku nie udało się również uniknąć błędów właściwej inwentaryzacji czy braków projektowych. Podczas prac rozbiórkowych budynek poznajemy na nowo, z tej „drugiej” strony. Z tymi wszystkimi problemami mierzy się liczny zespół inżynierów począwszy od generalnego wykonawcy na czele z Markiem Rabcewiczem, kierownikiem budowy, poprzez zespół inspektorów nadzoru inwestorskiego, któremu przewodzi Mariusz Okuń, architektów w ramach nadzoru autorskiego, którego prace koordynuje Dorota Morelewska, po Zespół ds. przebudowy i modernizacji nowej siedziby PIIB powołany przez Krajową Radę PIIB. Oprócz bieżących, codziennych kontaktów, grupa ta systematycznie, co tydzień spotyka się na terenie budowy na naradach koordynacyjnych. Podczas narad technicznych rozwiązywane są aktualne problemy z jednoczesnym monitorowaniem prac zgodnie z przyjętym harmonogramem robót.
Danuta Gawęcka
przewodnicząca Zespołu ds. przebudowy i modernizacji nowej siedziby PIIB
Mariusz Okuń
inspektor nadzoru
Zdjęcia: archiwum PIIB
