Budowa osiedla w pobliżu fermy indyków

Fot. AgataK – Fotolia.com

Jestem rolnikiem i posiadam od 1979 r. fermę indyków. Obecnie urząd miejski chce działkę sąsiada (3 ha) przeznaczyć pod budowę osiedla domów jednorodzinnych i zbliżyć się do fermy na odległość 30-40 m oraz opracować plan zagospodarowania przestrzennego. Dotychczas wieś takiego planu nie miała. Urząd tłumaczy, że nie obowiązują określone odległości osiedla od fermy, tylko ustala je gmina. Proszę o informację, na jaką odległość osiedle domów mieszkaniowych może zbliżyć się do fermy. Mieszkańcom może przeszkadzać odór z fermy.

Odpowiada mgr inż. Andrzej Stasiorowski.

Ponieważ ferma indyków istnieje od 1979 r. (zakładam, że wybudowana legalnie), a osiedla domów jednorodzinnych jeszcze nie ma, zajmę się tylko aktualnymi przepisami dotyczącymi lokalizacji ferm indyków.

Plan miejscowy zagospodarowania przestrzennego powinien być sporządzony tak, aby nie było kolizji między funkcjami na poszczególnych obszarach. Projekt planu musi być uzgodniony z różnymi organami, w tym organami ochrony środowiska. Gdyby plan miejscowy przewidywał nadmierne zbliżenie zabudowy jednorodzinnej do fermy, co mogłoby skutkować koniecznością ograniczenia albo nawet likwidacji hodowli, właścicielowi nieruchomości przysługuje odszkodowanie od gminy. Wynika to z art. 36 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2018 r. poz. 1945): Art. 36.1. Jeżeli, w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą, korzystanie z nieruchomości lub jej części w dotychczasowy sposób lub zgodny z dotychczasowym przeznaczeniem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone, właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości może, z zastrzeżeniem ust. 2, żądać od gminy:

1) odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę albo

2) wykupienia nieruchomości lub jej części.

Ograniczenia odległości budynku od granic działki i innych budynków są określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1422 ze zm.).

W § 12 są określone odległości budynków od granic działki. Natomiast z § 13, 19, 23, 36, 40, 60 i 271-273 wynikają odległości między budynkami oraz budynków od innych budowli i urządzeń. W przypadku budowy budynków mieszkalnych w pobliżu istniejących budynków inwentarskich praktyczne znaczenie będą miały przepisy dotyczące bezpieczeństwa pożarowego, czyli § 271-273. Nie są to jednak odległości duże i w sytuacji opisanej przez czytelnika nie będą miały znaczenia. Na przykład określona w § 271 ust. 1 podstawowa odległość między ścianami niebędącymi ścianami oddzielenia przeciwpożarowego budynku ZL (zagrożenie ludzi ZLIV – budynki mieszkalne) od budynku IN (inwentarskie) wynosi 8 m. Odległość ta ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu w zależności od przypadków określonych w dalszej części § 271. Kolejny przepis to rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie (Dz.U. z 2014 r. poz. 81).

Przepis ten nie dotyczy budynków inwentarskich. Dotyczy natomiast innych obiektów, np. płyt gnojowych i silosów na pasze.

Czytaj też: Odległość zbiorników na odchody zwierzęce od magazynów środków spożywczych

§ 6.1. Do usuwania i przechowywania odchodów zwierzęcych powinny być zastosowane urządzenia i budowle rolnicze odpowiednie do systemów utrzymywania zwierząt.

5. Odległość otwartych zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej oraz płyt do składowania obornika powinna wynosić co najmniej:

1. 25 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi na działkach sąsiednich, jednak nie mniej niż 30 m od otworów okiennych i drzwiowych w tych pomieszczeniach;
2. 50 m od budynków służących przetwórstwu artykułów rolno-spożywczych i magazynów środków spożywczych;
3. 10 m od budynków magazynowych pasz i ziarna;
4. 4 m od granicy działki sąsiedniej;
5. 5 m od silosów na zboże i pasze;
6. 10 m od silosów na kiszonki.

§ 8. Odległość silosów na zboże i pasze o pojemności do 100 ton powinna wynosić co najmniej:

1. 8 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi;
2. 8 m od innych budynków, z wyłączeniem budynków inwentarskich i gospodarczych;
3. 15 m od instalacji służących do otrzymywania biogazu rolniczego;
4. 15 m od składu węgla i koksu;
5. 4 m od granicy działki sąsiedniej.

2. Odległość silosów na zboże i pasze o pojemności większej niż 100 ton powinna wynosić co najmniej:

1. 10 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz od budynków inwentarskich, jednak nie mniej niż 15 m od otworów okiennych i drzwiowych w tych pomieszczeniach oraz budynkach;
2. 8 m od budynków innych niż określone w pkt 1;
3. 15 m od instalacji służących do otrzymywania biogazu rolniczego;
4. 15 m od składu węgla i koksu;
5. 4 m od granicy działki sąsiedniej.

Z listu czytelnika wynika, że warunki te będą spełnione.

Przepisy te nie uwzględniają wielkości hodowli. Wielkość hodowli jest uwzględniana na podstawie przepisów dotyczących ochrony środowiska.

Przepisy te dotyczą planowanych przedsięwzięć.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. z 2016 r. poz. 71), określa w § 1:

1. rodzaje przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko;
2. rodzaje przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko;
3. przypadki, w których zmiany dokonywane w obiektach są kwalifikowane jako przedsięwzięcia, o których mowa w pkt 1 i 2.

Polecamy taże: Warunki zabudowy pomieszczeń gospodarczych

W przypadku hodowli zwierząt zaliczenie do pkt 1 lub 2 jest uzależnione od liczby dużych jednostek przeliczeniowych DJP.

W załączniku do rozporządzenia pod pozycją 32 wymienione są indyki, dla których współczynnik przeliczania sztuk rzeczywistych na DJP wynosi 0,024. Liczbę hodowanych sztuk trzeba pomnożyć przez 0,024, żeby otrzymać liczbę DJP.

§ 2.1. Do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się następujące rodzaje przedsięwzięć:

51) chów lub hodowla zwierząt w liczbie nie mniejszej niż 210 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP – przy czym za liczbę DJP przyjmuje się maksymalną możliwą obsadę inwentarza); współczynniki przeliczeniowe sztuk zwierząt na DJP są określone w załączniku do rozporządzenia;

§ 3.1. Do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się następujące rodzaje przedsięwzięć:

103) chów lub hodowla zwierząt, inne niż wymienione w § 2 ust. 1 pkt 51, w liczbie nie mniejszej niż 40 dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza (DJP), jeżeli działalność ta prowadzona będzie:

a) w odległości mniejszej niż 100 m od następujących terenów w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, nie uwzględniając nieruchomości gospodarstwa, na którego terenie chów lub hodowla będą prowadzone:

– mieszkaniowych,

– innych zabudowanych z wyłączeniem cmentarzy i grzebowisk dla zwierząt,

– zurbanizowanych niezabudowanych,

– rekreacyjno-wypoczynkowych z wyłączeniem kurhanów, pomników przyrody oraz terenów zieleni nieurządzonej niezaliczonej do lasów oraz gruntów zadrzewionych i zakrzewionych,

b) na obszarach objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-5, 8 i 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, lub w otulinach form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 tej ustawy.

W przypadku planowanej hodowli nie mniejszej niż 210/0,024 = 8750 indyków lub nie mniejszej niż 40/0,024 = 1666,7 indyków, przy spełnieniu warunków określonych w pkt 103 lit. a) lub b) rozporządzenia, trzeba uzyskać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach. Z decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach mogą wynikać ograniczenia możliwości zagospodarowania sąsiednich terenów. Dotyczy to jednak planowanych przedsięwzięć. W przypadku kiedy ferma indyków istnieje legalnie, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie wydaje się.

Przeczytaj też: Obszar oddziaływania obiektu